-
161.《雪窗联句》 宋·刘希古
霜风寒袭人,梅香清透骨。
莫色冥九峰,月华澹双阙。
青猿啸苍虬,红萤粘绿发。
滕六欲飞花,巽二急催雪。 -
162.《雪窗联句》 宋·王枞
霜风寒袭人,梅香清透骨。
莫色冥九峰,月华澹双阙。
青猿啸苍虬,红萤粘绿发。
滕六欲飞花,巽二急催雪。 -
163.《雪窗联句》 宋·张云友
霜风寒袭人,梅香清透骨。
莫色冥九峰,月华澹双阙。
青猿啸苍虬,红萤粘绿发。
滕六欲飞花,巽二急催雪。 -
164.《知非堂夜坐》 元·何中
前池荷叶深,微凉坐来爽。
人归一犬吠,月上百虫响。
余非洽隐沦,隙地成偃仰。
林端斗柄斜,抚心独凄怆。 -
165.《题友人山居》 明·董纪
烟萝寂寂荫柴扉,路入苍苔一径微。
江燕定巢来自熟,岩花结子落还希修琴有制先抄谱,沽酒
无钱更典衣。
采药山童终日去,夜深常与鹤同归。 -
166.《寒食夜读夕公和诗触事感怀再用前韵》 明·钱谦贞
我瞻蹙蹙靡所骋,何处山深好结庵。
烽火乍离淮海北,鲸鲵行逼大江南。
穷愁似寇来难避,羸老如兵动不堪。
节物惊心又寒食,满天风晕月微昙。 -
167.《池上夜坐》 明·童轩
池上微雨收,凉月吐空谷。
萧萧败垣柳,疏影覆我屋。
草深蛤争鸣,荷折鹭惊宿。
偶此遂闲情,居然忘宠辱。 -
168.《简刘二若生》 明·王留
面交终日自为群,同在长安晚识君。
消散名心真沃雪,轻狂痴梦假行云。
洁杯剧饮因花醉,角枕微寒与妓分。
不是夜深私语密,遥天新雁岂堪闻。 -
169.《林泉怡性歌为东晖上人作》 明·香严和尚
伽黎分付参玄人,水边林下颐天真。
须就松间结茅屋,竟无闲事劳精神。
碧草苍苔净如洗,却教何处飞红尘。
占得白云万余亩,山猿野鸟来相亲。 -
170.《冬日重过西庄》 明·徐繗
背郭云庄净,孤村雁荡清。
岸回沙半出,山远雪微明。
草户连郊色,寒檐傍竹声。
夜深灵籁作,宿处本香城。 -
171.《与宋千户夜话时上皇北狩未返》 明·张和
客里相逢感慨深,剑歌时复动悲吟。
清尊坐对三更月,紫塞遥驰万里心。
瀚海地荒龙驾远,交河风急雁书沈。
微臣愧乏安边策,北望胡天泪满襟。 -
172.《次韵柳子玉过陈绝粮二首》 宋·苏轼
如我自观犹可厌,非君谁复肯相寻。
图书跌宕悲年老,灯火青荧语夜深。
早岁便怀齐物志,微官敢有济时心。
南行千里何事成,一听秋涛万鼓音。 -
173.《太湖恬亭》 宋·王安石
槛临溪上绿阴围,溪岸高低入翠微。
日落断桥人独立,山涵幽树鸟相依。
清游始觉心无累,静处谁知世有机。
更待夜深同徙倚,秋风斜月钓船归。 -
174.《书叹》 宋·陆游
夜深青灯耿窗扉,老翁稚子穷相依。
齑盐不给脱粟饭,布褐仅有悬鹑方,偶然得肉思共饱,吾儿苦让不忍违。
儿饥读书到鸡唱,意虽甚壮气力微;可怜落笔渐健快,其奈瘦面无光辉!布衣儒生例骨立,纨裤市儿皆瓠肥。
勿言学古徒自困,吾曹舍此将安归?作诗自宽亦慰汝,吟罢抚几频歔欷。 -
175.《雨夜》 宋·陆游
末路萧条客子心,不堪徂岁更沉阴。
低檐雨滴睡眠少,败壁灯残感慨深。
不办典衣谋尽醉,尚能拥鼻作微吟。
交朋一散如天远,试向今宵梦里寻。 -
176.《夏夜舟中闻水鸟声甚哀若曰姑恶感而作诗》 宋·陆游
女生藏深闺,未省窥墙藩。
上车移所天,父母为它门。
妾身虽甚愚,亦知君姑尊。
下床头鸡鸣,梳髻著襦裙。 -
177.《秋夜即事》 宋·陆游
鸟宿牛归户欲扃,灯前老子影伶俜。
湿云不散初闻雁,深竹微明尚有萤。
一卷旧书开蠹简,半升浊酒倒余瓶。
乘闲欲拟归来作,小草斜行满曲屏。 -
178.《过白沙渡得长句呈澹庵先生》 宋·杨万里
收红拾紫消几许,也费一春强半雨。
不辞长江万波阻,来听先生夜深语。
尚忆向来待樽俎,微雪斜飞小梅吐。
先生半酣染霜免,金章玉句空万古。
今年寒食还相聚,明年寒食知何处?
只道先生押班去,不道门生折腰苦。 -
179.《与次公夜酌》 宋·杨万里
汤盂深浅任横斜,酒力微醺略减些。
翦烛小童殊解事,不留烛烬却留花。 -
180.《送客愁》 宋·张耒
数星点点间微河,城上三更树影蹉。
霜落夜深风悄悄,月明无限客愁多。