-
121.《烧香曲》 唐·李商隐
钿云蟠蟠牙比鱼,孔雀翅尾蛟龙须。
漳宫旧样博山炉,楚娇捧笑开芙蕖。
八蚕茧绵小分炷,兽焰微红隔云母。 -
122.《早春题湖上顾氏新居二首》 唐·项斯
近得水云看,门长侵早开。
到时微有雪,行处又无苔。
劝酒客初醉,留茶僧未来。
每逢晴暖日,唯见乞花栽。 -
123.《宿无可上人房(一作宿翠微寺)》 唐·马戴
稀逢息心侣,细话远山期。
河汉秋深夜,杉梧露滴时。
风传林磬响,月掩草堂迟。
坐卧禅心在,浮生皆不知。 -
124.《田将军书院》 唐·贾岛
满庭花木半新栽,石自平湖远岸来。
笋迸邻家还长竹,地经山雨几层苔。
井当深夜泉微上,阁入高秋户尽开。
行背曲江谁到此,琴书锁著未朝回。 -
125.《深秋过源宗上人房(房一作方丈)》 唐·李频
到日值摇落,相留山舍空。
微寒生夜半,积雨向秋终。
度讲多来雁,经禅少候虫。
方从听话后,不省在愁中。 -
126.《宿友生林居因怀贾区》 唐·于武陵
绕屋树森森,多栖紫阁禽。
暂过当永夜,微得话前心。
入楚行应远,经湘恨必深。
那堪对寒烛,更赋别离吟。 -
127.《汉武帝思李夫人》 唐·曹唐
惆怅冰颜不复归,晚秋黄叶满天飞。
迎风细荇传香粉,隔水残霞见画衣。
白玉帐寒鸳梦绝,紫阳宫远雁书稀。
夜深池上兰桡歇,断续歌声彻太微。 -
128.《贫居冬杪》 唐·黄滔
数塞未求通,吾非学养蒙。
穷居岁杪雨,孤坐夜深风。
年长惭昭代,才微辱至公。
还愁把春酒,双泪污杯中。 -
129.《早秋夜坐》 唐·贯休
微凉砧满城,林下石床平。
发岂无端白,诗须出世清。
邻僧同树影,砌月浸蛩声。
独自更深坐,无人知此情。 -
130.《睿恩新》 宋·晏殊
芙蓉一朵霜秋色。
迎晓露、依依先拆。
似佳人、独立倾城,傍朱槛、暗传消息。
静对西风脉脉。
金蕊绽、粉红如滴。
向兰堂、莫厌重深,免清夜、微寒渐逼。 -
131.《满庭芳(三之二)》 宋·秦观
红蓼花繁,黄芦叶乱,夜深玉露初零。
霁天空阔,云淡梦江清。
独棹孤蓬小艇,悠悠过、烟渚沙汀。
金钩细,丝纶慢卷,牵动一潭星。 -
132.《拥鼻吟(吴音子)》 宋·贺铸
别酒初销。
怃然弭棹蒹葭浦。
回首不见高城,青楼更何许。
大め轲峨,越商巴贾。 -
133.《点绛唇(惠山夜月赠鼓琴者,时作流水弄·)》 宋·毛滂
弄绣岭横秋,玉螭吹暑迎凉气。
碧崖流水。
流入春葱指。
半倚朱弦,微ED51连环珥。
通深意。
月明风细。
分付知音耳。 -
134.《鹧鸪天》 宋·曹组
浅笑轻颦不在多。
远山微黛接横波。
情吞醽醁千钟酒,心醉飞琼一曲歌。
人欲散,奈愁何。
更看朱袖拂云和。
夜深醉墨淋浪处,书遍香红拥项罗。 -
135.《鹊桥仙》 宋·朱敦儒
溪清水浅,月胧烟淡,玉破梅梢未遍。
横枝依约影如无,但风里、空香数点。
乘风欲去,凌波难住,谁见红愁粉怨。
夜深青女湿微霜,暗香散、广寒宫殿。 -
136.《双翠羽(三月十三日夜饮南园作·旧名念奴娇)》 宋·赵鼎
小园曲径,度疏林深处,幽兰微馥。
竹坞无人双翠羽,飞触珊珊寒玉。
更欲题诗,晚来孤兴,却恐伤幽独。
不如花下,一尊芳酒相属。 -
137.《临江仙》 宋·倪稱
竹里轩窗真可爱,况当暑退新凉。
檐前岩桂向人芳。
清阴团翠盖,金粟淡微黄。
坐到夜深明月出,好风时度幽香。
莫辞沈醉倒霞觞。
一枝聊赠子,早冠绿衣郎。 -
138.《虞美人(七夕悼亡)》 宋·袁去华
娟娟缺月梧桐影。
云度银潢静。
夜深檐隙下微凉。
醒尽酒魂何处、藕花香。
鹊桥初会明星上。
执手还惆怅。
莫嗟相见动经年。
犹胜人间一别、便终天。 -
139.《朝中措(应令锦林檎)》 宋·姜特立
芳林曲径锦玲珑。
腻白借微红。
元是海棠标格,司花点化东风。
端相浑似,玉真未醉,春思先慵。
留取浅颦低笑,夜深翠幄轻笼。 -
140.《朝中措(应令锦林檎)》 宋·姜特立
芳林曲径锦玲珑。
腻白借微红。
元是海棠标格,司花点化东风。
端相浑似,玉真未醉,春思先慵。
留取浅颦低笑,夜深翠幄轻笼。