-
1.《临安北山大佛头颂》 宋·甄龙友
色如黄金,面如满月。
尽大地人,只见一橛。 -
2.《松上人求古林》 宋·释绍昙
秀擢威音劫外春,灵根盘结几何深。
挺生临济清凉树,尽大地人来息阴。 -
3.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
4.《大道歌》 宋·白玉蟾
乌飞金,兔走玉,三界一粒粟。
山河大地几年尘,阴阳颠倒入玄谷。 -
5.《代天宁寺僧可举赠梓人善斲歌》 宋·陈著
四明山南郁嵯峨,异气上与青天摩。
人豪挟秀布山下,余为巧匠擅一窝。
颀然而长独出者,此中巧处得最多。
谁知造物亦有意,要为公输世其科。 -
6.《禅人写师真请赞》 宋·释慧远
大地一浑身,虚空绝四邻。
不识柏树子,唤作麻三斤。
好时十分潇洒,恶时一味藞苴。
等闲牵犁上佛殿,乘兴钵盂裹走马。
平地撒屎撒尿,知佗是真是假。
禅人描貌邈将来,大虫头上火把。 -
7.《题大像》 宋·王易简
□□未生时,先有此石岩。
一从下生已,□□□□□。
初发混沌窍,吐尽龙宫函。
嗟□□□□,巍坐当空嵌。 -
8.《丙午中秋与余左司王山人高记室同过张文学宅》 明·徐贲
商飙吹秋天如蓝,出户圆月生东南。
众星次第敛芒角,独有桂影垂毵毵。
澄光无私照应遍,不间污泽兼清潭。
冰轮轧轧上银汉,玉龙左右驾两骖。 -
9.《哭许阿大灵长》 明·虞淳熙
病眼昏如雾,变雨洒絜霖。
闻子畀过门,椎枕一声哭。
龙井张春筵,送客仰华屋。
长揖辞此世,云返下宫宿。 -
10.《己已秋七月不雨人心焦然乃戊午斋宿致城隍清》 宋·牟巘五
眼前物意颇昭苏,未省郊原遍也无。
更觅洗车三日雨,普教大地活焦枯。 -
11.《送保慧大地》 宋·释心月
生在如来家,须学如来行。
诸念入正念,有诤归无诤。
少林佛图不再见,台山大会堪凭□。
彼何人哉我何人,眨起眉毛宜猛省。 -
12.《维摩赞》 宋·释心月
呵二乘,弹十地。
以强词,夺正理。
问疾人,根到底。
语与默,都不是。
金粟如来居士身,尽大地人扶不起。 -
13.《偈颂一百二十三首》 宋·释普度
破沙盆,没巴鼻,尽大地人扶持不起。
玉山路上,荆棘参天。
锺阜山前,清风匝地。
擘破宝公面皮,德云无处回避。 -
14.《舜待者以拙自处请语为警》 宋·释绍昙
大地人求巧,子独全其拙。
吃饭倒把匙,刺眼翻著袜。
只知困守株,不愁飞辩月。
天真未解分,混沌一团铁。 -
15.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
发白而老,面黄仍病。
穷地水火风之根,得见闻觉知之柄。
一气专柔,诸尘善应。
魏自而良,橘陈而令。
尽大地药了调和之治方,满虚空身识起来之缘性。 -
16.《赞喻弥陀掩遗骸》 宋·张浚
刀兵劫海苦漫漫,原野遗骸葬若干。
尽大地人须荐取,眼睛突出髑髅寒。 -
17.《偈颂五十一首》 宋·释道冲
摩竭提国,亲行此令。
尽大地人,丧身失命。 -
18.《偈颂四首》 宋·释道济
背倚寒岩,面如满月。
尽大地人,只见半截。 -
19.《皓月》 明·祝允明
玉田金界夜如年,大地人间事几千。
万籁萧萧微不辨,露繁霜重月盈天。 -
20.《道旁大松人取以为明》 宋·王安石
龙甲虬髯不可攀,亭亭千丈荫南山。
应嗟无地逃斤斧,岂愿争明爝火间。