-
1.《公归行送王显谟》 宋·李流谦
我从职方究区域,江汉滔滔纪南国。
厥田上上盖名壤,其人落落亦代出。
卧龙伟列雄鼎峙,雏凤英称冠簪盍。
岘山风流亘千祀,鹿门隐概轻九牧。 -
2.《骤雨戏作》 明·胡俨
飑风吹回雨如织,黑云压空电飞急。
青山隔江烟雾深,野水弥漫新涨入。
老龙身疲鳞甲稀,变形潜蛰枯树枝。
天书夜下霹雳追,老龙走出树辄披。 -
3.《孤雁儿(有尼从人而复出者,戏用张子野事赋此)》 宋·程垓
双鬓乍绾横波溜。
记当日、香心透。
谁教容易逐鸡飞,输却春风先手。
天公元也,管人憔悴,放出花枝瘦。 -
4.《孤雁儿(有尼从人而复出者,戏用张子野事赋此)》 宋·程垓
双鬓乍绾横波溜。
记当日、香心透。
谁教容易逐鸡飞,输却春风先手。
天公元也,管人憔悴,放出花枝瘦。 -
5.《鹧鸪天(戏题周登乐府)》 宋·刘克庄
诗变齐梁体已浇。
香奁新制出唐朝。
纷纷竞奏桑间曲,寂寂谁知爨下焦。
挥彩笔,展红绡。
十分峭措称妖娆。
可怜才子如公瑾,未有佳人敌小乔。 -
6.《戏联平字体》 宋·黄春伯
西风来无边,松声填虚空。
晴云飞瀰漫,凉蟾光玲珑。
挥觥奔长鲸,凭栏穷冥鸿。
诗成摛霜毫,吹嘘呈天公。 -
7.《次韵黄鲁直赤目》 宋·苏轼
诵诗得非子夏学,紬史正作丘明书。
天公戏人亦薄相,略遣幻医生明珠。
赖君年来屏鲜腴,百千灯光同一如。
书成自写蝇头表,端就君王觅镜湖。 -
8.《戏作鮰鱼一绝》 宋·苏轼
粉红石首仍无骨,雪白河豚不药人。
寄语天公与河伯,何妨乞与水精鳞。 -
9.《戏书燕几》 宋·陆游
平生万事付天公,白首山林不厌穷。
一枕鸟声残梦里,半窗花影独吟中。
柴荆日晚犹深闭,烟火年来只仅通。
水品茶经常在手,前身疑是竟陵翁。 -
10.《晨起南窗晴日可爱戏作一绝》 宋·陆游
萧散山林一幅巾,天公乞与自由身。
茅檐不似宫塼暖,日满南窗也可人。 -
11.《病後小健戏题》 宋·陆游
行年九十未龙锺,惭愧天公久见容。
醉解病人诗解廋,不如世世作春农。 -
12.《饭罢戏示邻曲》 宋·陆游
今日山翁自治厨,嘉殽不似出贫居。
白鹅炙美加椒後,锦雉羹香下豉初。
箭茁脆甘欺雪菌,蕨芽珍嫩压春蔬。
平生责望天公浅,扪腹便便已有余。 -
13.《戏笔》 宋·杨万里
野菊荒苔各铸钱,金黄铜绿两争妍;
天公支予穷诗客,只买清愁不买田。 -
14.《戏赠子仁侄》 宋·杨万里
小阮新来觅句忙,自携破砚汲寒江。
天公念子抄诗苦,借与朝阳小半窗。 -
15.《戏联平字体》 宋·白玉蟾
西风来无边,松声填虚空。
晴云飞瀰漫,凉蟾光玲珑。
挥觥奔长鲸,凭栏穷冥鸿。
诗成摛霜毫,吹嘘呈天公。 -
16.《戏赠张汉卿》 宋·楼钥
张侯理窟妙无穷,雅谑于人亦有功。
渺渺江湖千万顷,未闻饿死信天公。 -
17.《目眚忌食戏成》 宋·郑清之
生平未省读食经,蟛蜞何事干荀卿。
霜螯带糟老饕赋,素鳞斫脍晶盘行。
政欲莼鲈饱归兴,肯嫌蛙蛤讥南烹。
谁言厚味多腊毒,坐疑匕箸生戎兵。 -
18.《和张纯父霜月三首》 宋·陈杰
天公戏剧高寒上,岂识人间有凛秋。
八万四千挥斧手,閒抛玉屑下琼楼。 -
19.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
20.《经乱离后天恩流夜郎忆旧游书怀赠江夏韦太守良宰》 唐·李白
天上白玉京,十二楼五城。
仙人抚我顶,结发受长生。
误逐世间乐,颇穷理乱情。
九十六圣君,浮云挂空名。