-
121.《十六日云气薄阴晚有雨微甚夜间颇凉恐明日未》 宋·虞俦
谁与天公沃亢阳,洒尘微雨仅毫芒。
只忧南亩频年旱,敢爱北窗通夕凉。
何物兴云须蜴晰,几时舞野定商羊。
会当直入雷霆室,戏掉狂车下大荒。 -
122.《二十七日复雪用东坡聚星堂雪韵禁物体作诗约》 宋·赵蕃
温风忽来振柯叶,翻覆手间重变雪。
天公作事岂容料,坐使南人惊旷绝。
朝来送客到江浒,冻骨凛凛吹欲折。
归来席户已迷漫,芋火拨残灰没灭。 -
123.《吕成公宽平通鉴佚老三帖赞》 宋·岳珂
治粹于隆古,元{凯加丶}之懿,根于笃诚。
世泽未倾,英髦代兴。 -
124.《重阳登益昌锦屏山》 宋·李曾伯
徙倚阑干目送间,山容姨我亦苍颜。
恍思戏马登吴会,拟逐飞鸿度汉关。
草木与俱嗟岁月,古今无恙只江山。
天公幸自无风雨,一笑黄花分也悭。 -
125.《和韩丈雪晴》 宋·章甫
天公逞巧逐时新,戏把乾坤作烂银。
净压边尘无战马,寒持使节有诗人。
夜长霜月争催晓,年近江山逼放春。
归寿高堂先一醉,称觞汉殿及嘉辰。 -
126.《春雪阻观梅花两诗嘲之》 宋·张镃
弄珠萦佩白衣仙,游戏尘寰占岁前。
却被天公撒龙脑,拥教无地著云軿。 -
127.《咏史上·蔡邕》 宋·陈普
不际明时论石渠,空将薄命仕鸿都。
天公似把词人戏,父子然脐子坠胡。 -
128.《戏简杨华父》 宋·方回
落笔知学力,开口见心事。
吾尝持此说,以阅天下士。
杨侯老病躯,斗胆傲一世。
王公敢唾骂,圣贤自位置。 -
129.《中秋待月以星辰避彩乾坤静为韵分得避字》 宋·郭印
大火西流金用事,四海八荒蟠杀气。
风凄露冷雨涔涔,草木山川遍憔悴。
天公有眼老亦昏,妙手凭谁刮双翳。
一年佳月在今夕,可奈太清云点缀。 -
130.《题江月图赠建昌梅子庾(名庆生)》 明·程嘉燧
弄月燕子矶,江水明见底。
归客中夜分,橹尽钟逦迤。
至今白玉光,眼花时欻起。
醉吟秋钟诗,此图聊借耳。 -
131.《桐叶封弟辨》 唐·柳宗元
古之传者有言:成王以桐叶与小弱弟戏,曰:“以封汝。
”周公入贺。
王曰:“戏也。
”周公曰:“天子不可戏。 -
132.《大招》 先秦·屈原
青春受谢,白日昭只。
春气奋发,万物遽只。
冥凌浃行,魂无逃只。
魂魄归来!无远遥只。 -
133.《陈涉世家》 两汉·司马迁
陈胜者,阳城人也,字涉。
吴广者,阳夏人也,字叔。
陈涉少时,尝与人佣耕,辍耕之垄上,怅恨久之,曰:“苟富贵,无相忘。
”佣者笑而应曰:“若为佣耕,何富贵也?”陈涉太息曰:“嗟乎!燕雀安知鸿鹄之志哉!”二世元年七月,发闾左适戍渔阳九百人,屯大泽乡。 -
134.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
135.《报任少卿书/报任安书》 两汉·司马迁
太史公牛马走司马迁,再拜言。
少卿足下:曩者辱赐书,教以慎于接物,推贤进士为务,意气勤勤恳恳。
若望仆不相师,而用流俗人之言,仆非敢如此也。
仆虽罢驽,亦尝侧闻长者之遗风矣。 -
136.《与东方左史虬修竹篇》 唐·陈子昂
东方公足下:文章道弊五百年矣。
汉魏风骨,晋宋莫传,然而文献有可征者。
仆尝暇时观齐、梁间诗,彩丽竞繁,而兴寄都绝,每以永叹。
思古人,常恐逶迤颓靡,风雅不作,以耿耿也。 -
137.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
138.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
139.《七谏》 两汉·东方朔
初放
平生于国兮,长于原野。
言语讷譅兮,又无彊辅。
浅智褊能兮,闻见又寡。 -
140.《牡丹芳》 唐·白居易
牡丹芳,牡丹芳,黄金蕊绽红玉房。
千片赤英霞烂烂,百枝绛点灯煌煌。
照地初开锦绣段,当风不结兰麝囊。
仙人琪树白无色,王母桃花小不香。