-
1.《精卫·北风荡天地》 明·夏完淳
北风荡天地,有鸟鸣空林。
志长羽翼短,衔石随浮沈。
崇山日以高,沧海日以深。
愧非补天匹,延颈振哀音。
辛苦徒自力,慷慨谁为心?
滔滔东逝波,劳劳成古今。 -
2.《热海行送崔侍御还京》 唐·岑参
侧闻阴山胡儿语,西头热海水如煮。
海上众鸟不敢飞,中有鲤鱼长且肥。
岸旁青草长不歇,空中白雪遥旋灭。
蒸沙烁石燃虏云,沸浪炎波煎汉月。 -
3.《经乱离后天恩流夜郎忆旧游书怀赠江夏韦太守良宰》 唐·李白
天上白玉京,十二楼五城。
仙人抚我顶,结发受长生。
误逐世间乐,颇穷理乱情。
九十六圣君,浮云挂空名。 -
4.《鹧鸪天·建康上元作》 宋·赵鼎
客路那知岁序移。
忽惊春到小桃枝。
天涯海角悲凉地,记得当年全盛时。
花弄影,月流辉。
水精宫殿五云飞。
分明一觉华胥梦,回首东风泪满衣。 -
5.《送天台陈庭学序》 明·宋濂
西南山水,惟川蜀最奇。
然去中州万里,陆有剑阁栈道之险,水有瞿塘、滟滪之虞。
跨马行,则篁竹间山高者,累旬日不见其巅际。
临上而俯视,绝壑万仞,杳莫测其所穷,肝胆为之悼栗。 -
6.《海上(四首)》 清·顾炎武
日入空山海气侵,秋光千里自登临。
十年天地干戈老,四海苍生吊哭深。
水涌神山来白鸟,云浮仙阙见黄金。
此中何处无人世,只恐难酬烈士心。 -
7.《游泰山六首(一作天宝元年四月从故御道上泰》 唐·李白
四月上泰山,石屏御道开。
六龙过万壑,涧谷随萦回。
马迹绕碧峰,于今满青苔。
飞流洒绝巘,水急松声哀。 -
8.《经乱后将避地剡中,留赠崔宣城》 唐·李白
双鹅飞洛阳,五马渡江徼。
何意上东门,胡雏更长啸。
中原走豺虎,烈火焚宗庙。
太白昼经天,颓阳掩馀照。 -
9.《登高丘而望远海》 明·顾璘
登高而望远,不见天地端。
日月互上下,东西如跳丸。
长风自何起,瀛海翻波澜。
六鳌正抃舞,五岳无时安。 -
10.《海市(并叙)》 宋·苏轼
予闻登州海市旧矣,父老云常出于春夏,今岁晚不复见矣。
予到官五日而去,以不见为恨,祷于海神广德王之庙,明日见焉,乃作此诗。
东方云海空复空,群仙出没空明中。
荡摇浮世生万象,岂有贝阙藏珠宫。 -
11.《蜀地海棠繁媚有思加腻幹豐條苒弱可爱北方所》 宋·宋祁
蜀道天馀煦,珍葩地所宜。
浓芳不隐叶,并艳欲然枝。
襞采分群萼,均霞点万蕤。
迴文锦成后,夹煎燎烘时。 -
12.《次韵张仲举承旨题卢楞伽过海罗汉图》 明·蒲庵禅师
僧伽神变妙莫穷,去住隐显如旋风。
能令大海作平陆,超然独脱阎浮中。
山君河伯备洒扫,锡飞杯渡云行空。
安禅不避魔鬼窟,受斋直入龙王宫。 -
13.《齐天乐(寿贾使三月二十八日生)》 宋·方衡
伏以皇祚中兴,笃生元哲。
维岳受命,允协良辰。
同禀天地之清宁,间出山河之气数。
仰惟某官,身兼三杰,德盛一夔。 -
14.《齐天乐(寿贾使三月二十八日生)》 宋·方衡
伏以皇祚中兴,笃生元哲。
维岳受命,允协良辰。
同禀天地之清宁,间出山河之气数。
仰惟某官,身兼三杰,德盛一夔。 -
15.《天游峰》 宋·魏麟一
冰海濯足来天游,万里云气随青牛。
盘车沾沾星斗湿,手卷风雨藏金瓯。
玲珑珊瑚树,记得西王母挂玉钩。
几时化作小玉船,一叶荡荡随天流。 -
16.《登州海市》 宋·苏轼
东方云海空复空,群仙出没空明中。
荡摇浮世生万象,岂有贝阙藏珠宫。
心知所见皆幻影,敢以耳目烦神工。
岁寒水冷天地闭,为我起蛰鞭鱼龙。 -
17.《入海二首》 唐·张说
乘桴入南海,海旷不可临。
茫茫失方面,混混如凝阴。
云山相出没,天地互浮沉。
万里无涯际,云何测广深。 -
18.《念奴娇(钓鳌台用东坡赤璧韵·台在亭头海滨)》 宋·陈纪
凭高眺远,见凄凉海国,高秋云物。
岛屿沈洋萍几点,漠漠天垂四壁。
粟粒太虚,蜉蝣天地,怀抱皆冰雪。
清风明月,坐中看我三杰。 -
19.《天威行》 唐·顾云
蛮岭高,蛮海阔,去舸回艘投此歇。
一夜舟人得梦间,草草相呼一时发。
飓风忽起云颠狂,波涛摆掣鱼龙僵。 -
20.《海月堂观涛》 宋·胡仲弓
青天与海连,羲娥代吞吐。
封姨助余威,阳侯倏起舞。
或奔千丈龙,或轰万叠鼓。
蓬弱此路通,只界一斥卤。