-
21.《张园海棠》 宋·陆游
洛阳春信久不通,姚魏开落胡尘中,扬州千叶昔曾见,已叹造化无余功。
西来始见海棠盛,成都第一推燕宫。
池台扫除凡木尽,天地眩转花光红。
庆云堕空不飞去,时有绛雪萦微风。 -
22.《海仙歌》 宋·司马光
东望海波苍茫浩渺无所极,高流洪涛黯风色。
翻星倒汉天地黑,阴灵出没互相索。
东方瞳曨景气清,庆云合沓吐赤精,蓬莱瀛洲杳如萍。 -
23.《题天海风云之楼》 宋·胡仲弓
欲舣扁舟约月明,倚楼少待暮潮平。
雁边有客关新恨,鸥外无人访旧盟。
天地能容苍海阔,风波难与白云争。
回头便踏尘埃路,莫忘山中此段清。 -
24.《望海潮 为故相云叟公寿》 元·王恽
炬明珂马,戟森兵卫,日长铃阁春凝。
舜朝仪凤,傅岩霖雨,世传昂宿储精。
天地入经纶。
见东山高卧,一念苍生。 -
25.《同乐天中秋夜洛河玩月二首》 唐·裴夷直
清洛半秋悬璧月,彩船当夕泛银河。
苍龙颔底珠皆没,白帝心边镜乍磨。
海上几时霜雪积,人间此夜管弦多。 -
26.《解红 呜鹤余音卷一》 宋·无名氏
洞天深处。
道非远,咫尺人难悟。
浮沉内景。
须凭匠手工夫。 -
27.《海棠秋》 宋·顾禧
春风荡漾花如织,排摈深岩天地窄。
桃李芳菲斗艳阳,嫣痕尽染胭脂色。
含丹欲吐娇不胜,獭髓遥分点琼额。
杨妃睡足口无语,嫁作游丝怨风雨。 -
28.《航海》 宋·陆游
我老卧丘园,百事习慵惰,惟有汗漫游,未语意先可。
或挂风半帆,或贮云一舸,趁潮乱鸣橹,过碛细扶柁,近辄凌烟海,自笑一何果。
邂逅得奇观,造物岂付我?古湫石蜿蜒,孤岛松磊砢。
湘竹閟娥祠,淮怪深禹锁,鬼神骇犀炬,天地赫龙火。 -
29.《云海亭》 宋·俞灏
恋恋栏干云复留,恍然天地与身浮。
水涵空界光无际,山在地州翠欲流。
点破琉璃云表雁,足成图画柳边舟。
岁阑却自忘归兴,更欲同为雪后游。 -
30.《泊定海夜哭》 清·李邺嗣
我实愁来此,荒荒天地昏。
悲风嘶虎石,毅鬼立蛟门。
国史千年寄,臣心一日论。
关河戎马在,何地可招魂? -
31.《王海峰至》 明·赵南星
出饮半醉归,故人在深竹。
街前翻我迎,握手泪欲蔌。
数载此地别,愁苦长块鞠。
自恨发早白,而君白亦速。 -
32.《欲求天下友》 宋·曾巩
欲求天下友,试为沧海行。
风来冥冥内,摆触怪浪生。
突兀万里怒,势疑九州倾。
鲸鹏不自保,况此一舟轻。
我徒幸来即,可留石根耕。
日将书上客,共须天地清。 -
33.《观海》 唐·独孤及
北登渤澥岛,回首秦东门。
谁尸造物功,凿此天池源。
澒洞吞百谷,周流无四垠。
廓然混茫际,望见天地根。 -
34.《壶中天(送赵寿父归庆元)》 宋·张炎
奚囊谢屐。
向芙蓉城下,□□游历。
江上沙鸥何所似,白发飘飘行客。
旷海乘风,长波垂钓,欲把珊瑚拂。 -
35.《袁季海别驾以所藏灵壁石诗轴见示为此篇》 宋·李流谦
诸天享备福,宫殿常随之。
骄王擅雄富,钟鼓具不移。
巨细无实相,一种生幻师。
君家数尺峰,央处供娱嬉。 -
36.《答天童新和尚》 宋·释重顯
中峰深且寒,欹接海边岛。
松凋不死枝,花坼未萌草。
飞瀑吼蛟宫,幽径分鸟道。
伊余空寂徒,浮光寄枯槁。 -
37.《楚州盐壒古墙望海》 唐·长孙佐辅
混沌本冥冥,泄为洪川流。
雄哉大造化,万古横中州。
我从西北来,登高望蓬丘。
阴晴乍开合,天地相沉浮。 -
38.《念奴娇(丁卯上巳,燕集叶尚书蕊香堂赏海棠,即席赋之)》 宋·张元干
蕊香深处,逢上巳、生怕花飞红雨。
万点胭脂遮翠袖,谁识黄昏凝伫。
烧烛呈妆,传杯绕槛,莫放春归去。
垂丝无语,见人浑似羞妒。 -
39.《望海潮 寄保下胡仲明》 元·马需庵
流年如电,归心似水,求田问舍悠悠。
蚁穴蜂衙,燕巢鸠计,元龙久厌拘囚。
回首羡沙鸥。
待清风北渚,明月南楼。 -
40.《飞蓬自解》 宋·曾丰
有底重安土,若为轻徇流。
羞随草木腐,乐与汗漫游。
凡是性如水,固然生若浮。
勿嗤吾潦倒,天地海之沤。