-
1.《塞下曲六首》 唐·李白
五月天山雪,无花只有寒。
笛中闻折柳,春色未曾看。
晓战随金鼓,宵眠抱玉鞍。
愿将腰下剑,直为斩楼兰。 -
2.《酬乐天东南行诗一百韵》 唐·元稹
我病方吟越,君行已过湖。
去应缘直道,哭不为穷途。
亚竹寒惊牖,空堂夜向隅。
暗魂思背烛,危梦怯乘桴。 -
3.《天问》 先秦·屈原
曰:遂古之初,谁传道之?
上下未形,何由考之?
冥昭瞢暗,谁能极之?
冯翼惟象,何以识之? -
4.《宫词一百首》 唐·王建
蓬莱正殿压金鳌,红日初生碧海涛。
闲著五门遥北望,柘黄新帕御床高。
殿前传点各依班,召对西来八诏蛮。
上得青花龙尾道,侧身偷觑正南山。 -
5.《梦游天姥吟留别/别东鲁诸公》 唐·李白
海客谈瀛洲,烟涛微茫信难求;
越人语天姥,云霞明灭或可睹。
天姥连天向天横,势拔五岳掩赤城。
天台四万八千丈,对此欲倒东南倾。 -
6.《高唐赋》 先秦·宋玉
昔者楚襄王与宋玉游于云梦之台,望高之观,其上独有云气,崪兮直上,忽兮改容,须臾之间,变化无穷。
王问玉曰:“此何气也?”玉对曰:“所谓朝云者也。
”王曰:“何谓朝云?”玉曰:“昔者先王尝游高唐,怠而昼寝,梦见一妇人曰:‘妾,巫山之女也。
为高唐之客。 -
7.《永遇乐·落日熔金》 宋·李清照
落日熔金,暮云合璧,人在何处。
染柳烟浓,吹梅笛怨,春意知几许。
元宵佳节,融和天气,次第岂无风雨。
来相召、香车宝马,谢他酒朋诗侣。 -
8.《蝶恋花·阅尽天涯离别苦》 清·王国维
阅尽天涯离别苦,不道归来,零落花如许。
花底相看无一语,绿窗春与天俱莫。
(俱莫 一作:俱暮)
待把相思灯下诉,一缕新欢,旧恨千千缕。
最是人间留不住,朱颜辞镜花辞树。 -
9.《月蚀诗》 唐·卢仝
新天子即位五年,岁次庚寅,斗柄插子,律调黄钟。
森森万木夜僵立,寒气赑屃顽无风。
烂银盘从海底出,出来照我草屋东。 -
10.《涧底松-念寒俊也》 唐·白居易
有松百尺大十围,生在涧底寒且卑。
涧深山险人路绝,老死不逢工度之。
天子明堂欠梁木,此求彼有两不知。 -
11.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
12.《题景焕画应天寺壁天王歌》 唐·欧阳炯
锦城东北黄金地,故迹何人兴此寺。
白眉长老重名公,曾识会稽山处士。
寺门左壁图天王,威仪部从来何方。 -
13.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
14.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
15.《满江红 赠默庵(此下原有无号默说四字,据》 元·李道纯
默即说兮,这说处、元来有默。
只默说便是,金丹秘诀。
默识潜通为大要,声闻缘觉皆虚设。
向说中、认得默之根,无生灭。 -
16.《日铸岭下狂歌行》 宋·苏泂
我生天地不如意,甚欲飘然去人世。
却思一死胡足悲,死而不乐胡死为。
又思天地之间固有足乐者,安得庄周之鹏穆王马。
有时骑气或御风,天上天中更天下。 -
17.《臻公释氏之秀者浮游徜徉迹接天下乃者归卧云》 宋·吴芾
吸尽百川还见底,头角惊杀膻与鲔。
有时大瞋明月珠,照耀六合光不死。
沧溟浩荡极游巡,钩深匪惮穷涯涘。
今者修鳞何侧倚,岂是吞舟厌迁徒。 -
18.《游天台山》 唐·张祜
崔嵬海西镇,灵迹传万古。
群峰日来朝,累累孙侍祖。
三茅即拳石,二室犹块土。
傍洞窟神仙,中岩宅龙虎。 -
19.《游天台山》 唐·张祜
崔嵬海西镇,灵迹传万古。
群峰日来朝,累累孙侍祖。
三茅即拳石,二室犹块土。
傍洞窟神仙,中岩宅龙虎。 -
20.《过湖口县上下石锺山,即东坡所记者,是夕宿》 宋·杨万里
上锺山,下锺山,两锺甬大何处悬。
沧波作杵天作虡,悬在江湖都会间。