-
181.《春日述怀寄汤义仍四十韵》 明·邓渼
汉域春阴尽,苍山旅病淹。
梯航三面入,风壤百夷兼。
五尺秦通道,单车即瘴炎。
投荒虚绣斧,览胜引彤幨。 -
182.《与子由同游寒溪西山》 宋·苏轼
散人出入无町畦,朝游湖北暮淮西。
高安酒官虽未上,两脚垂欲穿尘泥。
与君聚散若云雨,共惜此日相提携。
千摇万兀到樊口,一箭放溜先凫鹥。 -
183.《自警》 宋·陆游
少年不自量,妄意慕管葛;晚节虽知难,犹觊终一豁。
悲哉老病马,解纵谁复秣?既辞箠辔劳,始爱原野阔。
饮涧啮霜菅,亦可数年活;勿复思长途,嘶鸣望天末。 -
184.《记九月二十六夜梦》 宋·陆游
海山万峰郁参差,宫殿插水蟠蛟螭。
碧桃千树自开落,飞桥架空来者谁?桐枝高耸宿丹凤,莲叶半展巢金龟。
和风微度宝筝响,永日徐转帘阴移。
西厢恍记旧游处,素壁好在寻春诗。 -
185.《福昌书事言怀一百韵上运判唐通直》 宋·张耒
战国韩余壤,王畿汉旧京。
南围山峙秀,东泛洛浮清。
女几荒遗庙,宜阳认故城。
千秋迷佩玦,百战有榛荆。 -
186.《游白马寺》 宋·张耒
秋林转层崖,步踏落叶响。
森森夹路竹,矗矗羽林仗。
精庐隐深坞,门启台殿敞。
累累霜果悬,落落寒木壮。 -
187.《同荣子邕登石家寺阁》 宋·张耒
高楼南望一伤神,霭霭东风万里春。
地阔山川围白日,天低观阙近浮云。
惊心鸟语知时好,照眼花枝着意新。
不是莼羹胜羊酪,素衣真怕洛阳尘。 -
188.《樊山》 宋·张耒
黄叶疏林江上洲,西风角怨夕阳楼。
晚天紫翠凌空阔,只有樊山取意秋。 -
189.《几道隰州判官》 宋·梅尧臣
清晓赴国门,西风生早凉。
天地大道出,苑树短亭傍。
相看车马色,共照池水光。
举酒酒非浅,明朝谁重觞。 -
190.《月波楼咏怀》 宋·王禹偁
郡城无大小,雉堞皆有楼。
其间著名者,不过十数州。
吹箫事辽敻,仙迹难寻求。
庾公在九江,缔构何风流。 -
191.《次韵实之春日二首》 宋·刘克庄
梅醭朝衣尘满靴,曾穿细仗对延和。
角巾久已寻初服,锦帐何须蛮旧窝。
能读书人天下少,不如意事占来多。
半生寂寂因迂阔,垂老方惊岁月蹉。 -
192.《闻东湖荷花盛开未尝一游寄郑禹功》 宋·曾几
言登巾子山,天外入眼界。
呀然城之东,一鉴如许大。
得非所领州,其下临渤澥。
乃知湖浸阔,便觉井邑隘。 -
193.《悲秋辞》 宋·白玉蟾
虫声树声各已变,吾知流年暗中换。
昼乌夜兔忙如箭,各光渐入芦花岸。
芦花白兮蓼花红,鸿雁跧蹲满荻丛。
牡丹海棠如梦中,莲藕香散池馆空。 -
194.《次韵子瞻减降诸县囚徒事毕登览》 宋·苏辙
山川足清旷,阛阓巧拘囚。
安得纤阿御,同为穆满游。
遥知因涣汗,远出散幽忧。
原隰繁分绣,村墟尽小侯。 -
195.《宣曲二十二韵》 宋·杨亿
宣曲更衣宠,高堂薦枕荣。
十洲银阙峻,三阁玉梯横。
鸾扇裁纨製,羊车插竹迎。
南楼看马舞,北埭听鸡鸣。 -
196.《次韵孙兴宗秋怀》 宋·王之道
秋山赫赫明丹枫,秋天隐隐分玄鸿。
不知眼界阔多少,九华突兀撑晴空。
嗟予老病百事懒,谁能强勉追儿童。
读书既苦齿多豁,属文益觉心如蓬。 -
197.《秋夜感怀柬石末公申之》 明·刘基
不寐知夜长,起视天宇阔。
散漫草上风,朦胧云间月。
寒禽鸣疏树,黄叶堕阶闼。
俯仰观群物,惆怅不敢发。 -
198.《送李处士南归》 宋·郑獬
驾车跨马声嘈嘈,长剑阔佩横满朝。
尘埃走趋颜发老,先生久客得无劳。
夜来气味有秋色,归心闹与秋风高。
揭竿跨浪好归去,扁舟烂醉眠云涛。
大小不能荐天子,遗诗有意徒哓哓。 -
199.《稚卿约郭外之游》 宋·郑獬
举世尚刻饰,趋时独放达。
醉眼挂飞云,孤心贮明月。
大匠坐高堂,群材就剞劂。
楩楠即赤霄,容此蟠根屈。 -
200.《同盛任道赋暮阴》 宋·强至
野馆临空阔,江城起暮寒。
年光去天末,雪意上云端。
自失归禽影,能侵病客肝。
莫将愁对景,入夜转漫漫。