-
201.《腊后一日寻梅东门外马上遇雪》 宋·张栻
羸骖出东郭,静与幽意期。
寻梅冷入眼,野路信所之。
寒萼靳未吐,我自爱横枝。
雪花忽排空,成此一段奇。 -
202.《赠范觉民》 宋·王之望
范子廓庙器,至宝非凡璞。
胸怀吞云梦,豪气低华岳。
昔在童稚时,树立已卓卓。
曳裾桥门内,崭然见头角。 -
203.《总司官饯董少卿》 宋·曾协
蚤闻天诏下江津,元是君王自赏音。
阔步稳登霄汉路,借留难副士民心。
缓歌共有留连意,别酒休辞潋滟斟。
三节踵来公去后,空余离恨一江深。 -
204.《送罗制参》 宋·李流谦
平生愿识韩,一见屣履迎。
自揣何所持,徒有汗背惊。
下士公盛德,事贤我真情。
西南大幕府,控制七十城。 -
205.《说诗》 宋·姜特立
作者固已难,读者亦未易。
有宝斯识宝,至宝况难值。
三家寠人子,岂辨瑚琏器。
鼠璞将见珍,周鼎或斡弃。 -
206.《有怀二首》 宋·赵蕃
忆我官白下,梅蕊破腊前。
维时初识君,共呼江南船。
我作七字句,君答如倒弦。
自兹三年游,如篪复如埙。 -
207.《张次律见招欲同一诗人饮既见乃新定远令刘旦》 宋·赵蕃
张侯呼我饮,云欲醉诗人。
我愧野无格,君能高出尘。
句中真有画,笔下信如神。
不待平生识,由来一语亲。 -
208.《东庵新辟云栈》 宋·曹彦约
步出东门苇不航,以云名栈正相当。
地临空阔天成险,水到回旋石作梁。
万顷波涛一丘壑,百年官吏几循良。
古来勿翦甘棠意,此地风流未可量。 -
209.《次韵魏君宝光黄云观古风》 宋·曹彦约
重湖镜展心生凉,五老壁立背负芒。
中间只作如许屋,一观虽小意堂堂。
书生相业线不绝,故侯墨妙灯不灭。
与山三好孰四之,毕万有孙胸次阔。
抛梁不须伟儿郎,黄云高举天颉颃。
从龙作霖皆是物,迩来一足飞商羊。 -
210.《山间录拙作求教葺芷俚语将命笑掷幸甚》 宋·郑清之
老我愧不学,无以祛六蔽。
短绠赴修汲,深浅忘厉揭。
每逢扑凸篇,如对葛答谜。
敌垒或致师,何以御柴曳。 -
211.《挽伏德华主簿》 宋·阳枋
豁达千人杰,巍峨七尺躯。
天边期阔武,意外失华途。
堕泪一人足,伤主二女孤。
西溪桥畔琢,多少为嗟呼。 -
212.《用昌黎赋鸣雁韵劝蹇从叔出峡与乃兄相依》 宋·阳枋
楚天空阔雁南飞,整整秋来春又归。
肠断孤鸿鸣失依,重云片影俦侣稀。
野老吟情吒兴微,樊笼休羡稻粱肥。
岷峨回首寸心违,华亭清唳昔人非。 -
213.《送赵书记二首》 宋·王柏
相逢虽晚意无加,满腹经纶肯浪夸。
雅兴屡陪郊外乐,清谭不尚酒边哗。
忍於柳驿攀金缕,记取梅坡嚼玉花。
木落山空平野阔,浩然别思满天涯。 -
214.《送梁伯隆归丹谷旧隐》 宋·李昴英
昔人入山访隐君,每恨见山不见人。
子持画图走踆踆,人虽可即山非真。
自言谷中万修筠,泉鸣琮琤石嶙峋。
谁甘混迹麋鹿群,雅意远游阔见闻。 -
215.《与前人对酌醉中》 宋·陈著
天宽地阔无拘嫌,日往月来无留淹。
有兴一日是一日,赏心乐事古难兼。
我贫到底君不问,君自与我相嬉恬。
安知朝夕不自给,有酒须与我共酣。 -
216.《送儿沆赴昌国学录》 宋·陈著
来汝沆,吾语汝。
蓬莱乡,仙者寓,汝行岂为求仙故。
宝陀山, -
217.《夜梦在旧京忽闻卖花声有感至于恸哭觉而泪满》 宋·陈著
卖花声,卖花声,识得万紫千红名。
与花结习夙有分,宛转说出花平生。 -
218.《壬子春罗端长赠别》 宋·王炎
忆昔如相识,公归自中都。
时方擢上第,绿发青衫纡。
论郊兄弟间,意气和笙竽。
瑰文得要揽,快语相为娱。 -
219.《法曲献仙音 寄寿云西老人,时吴与张石隐、》 元·邵亨贞
章、皆雷老人宾馆,三月二十八日也谷雨*晴,柳风吹暖,春在绿阴深处。
青鸟传书,羽仙清道,天香暗满窗户。
准拟问长生路。
桃花几千树。 -
220.《江城子 癸丑岁季夏下浣,信步至渔溪潘氏庄》 元·邵亨贞
舟坐绿树间。
适行囊中有松雪翁所书江城子,逸态飞越,不忍释手,因依调口占,以寄清与。
古人云,人生百年间,大要行不耳,卒章以此意为消疏云过雨漏斜阳。
树阴凉。