-
201.《酬安秘丞见赠长歌》 宋·王禹偁
我闻进士登科换凡骨,信知不是风尘物。
贡籍由来数百年,直疑空却神仙窟。
其间最贵龙虎榜,乘时得路为卿相。
一从巢寇犯阙来,梁氏礼闱还草创。 -
202.《拟古》 明·钱宰
出门万里别,行行远防边。
相望各天末,北斗日夜躔。
四运秋复春,不见君子还。
燕车北其辙,越马南其辕。 -
203.《乐哉侯之邦兮乐哉侯之堂兮》 宋·晁补之
乐哉侯之邦兮,封楚宫与复关。
美哉洋洋水兮,昆仑始乎并川。
桐离夫其实兮,绿竹兑于丘园。
三年庶夫有成兮,蹇吾师其永叹。 -
204.《秋怀诗十一首》 唐·韩愈
窗前两好树,众叶光薿薿.秋风一拂披,策策鸣不已。
微灯照空床,夜半偏入耳。
愁忧无端来,感叹成坐起。
天明视颜色,与故不相似。 -
205.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
206.《燕然行》 明·冯琦
石粼粼,草斑斑,边城五月如秋寒。
渺渺平沙几千里,天风吹暗燕然山。
燕然山下临大虏,旁有两人相对语,握手长叹泪如雨。
一人自言出门时,床头妻子牵衣啼。 -
207.《送贾讷倅眉二首》 宋·苏轼
当年入蜀叹空回,未见峨眉肯再来。
童子遥知颂襦袴,使君先已洗樽罍。
(李大夫,眉之贤守也。
)鹿头北望应逢雁,人日东郊尚有梅。 -
208.《刑赏忠厚之至论》 宋·苏轼
尧、舜、禹、汤、文、武、成、康之际,何其爱民之深,忧民之切,而待天下以君子长者之道也。
有一善,从而赏之,又从而咏歌嗟叹之,所以乐其始而勉其终。
有一不善,从而罚之,又从而哀矜惩创之,所以弃其旧而开其新。
故其吁俞之声,欢忻惨戚,见于虞、夏、商、周之书。 -
209.《卖儿行》 明·王九思
村媪提携六岁儿,卖向吾庐得谷四斛半。
我前问媪:“卖儿何所为?”媪方致词再三叹:“夫老病
卧盲双目,朝暮死生未可卜。
近村五亩止薄田,环堵两间惟破屋。 -
210.《首尾吟》 宋·邵雍
尧夫非是爱吟诗,诗是尧夫重惜时。
西晋浮夸时可叹,南梁崇尚事堪悲。
仲尼岂欲轻辞鲁,孟子何尝便去齐。
仪凤不来人老去,尧夫非是爱吟诗。 -
211.《东武二首》 宋·张舜民
景公登牛山,俯阚临邑区。
耕耘被广野,轩冕充脩衢。
斗鸡走狗马,击筑吹笙竽。
鱼盐来海岱,桑柘入青徐。 -
212.《兵餽行》 宋·李复
调丁团甲差民兵,一路一十五万人。
鸣金伐鼓别旗帜,持刀带甲如官军。
儿妻牵衣父抱哭,泪出流泉血满身。
前去不知路远近,刻日要渡黄河津。 -
213.《此日足可惜赠张籍(愈时在徐籍往谒之辞去作是诗以送)》 唐·韩愈
此日足可惜,此酒不足尝。
舍酒去相语,共分一日光。
念昔未知子,孟君自南方。
自矜有所得,言子有文章。 -
214.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
215.《送江陵薛侯入觐序》 明·袁宏道
当薛侯之初令也,珰而虎者,张甚。
郡邑之良,泣而就逮。
侯少年甫任事,人皆为侯危。
侯笑曰:“不然。 -
216.《神童诗》 宋·汪洙
天子重英豪,文章教尔曹。
万般皆下品,惟有读书高。
少小须勤学,文章可立身。 -
217.《杂曲歌辞·行路难五首》 唐·贺兰进明
君不见岩下井,百尺不及泉。
君不见山上蒿,数寸凌云烟。
人生相命亦如此,何苦太息自忧煎。 -
218.《畴昔篇》 唐·骆宾王
少年重英侠,弱岁贱衣冠。
既托寰中赏,方承膝下欢。
遨游灞水曲,风月洛城端。
且知无玉馔,谁肯逐金丸。 -
219.《行路难五首》 唐·贺兰进明
君不见岩下井,百尺不及泉。
君不见山上苗,数寸凌云烟。
人生赋命亦如此,何苦太息自忧煎。 -
220.《同微之赠别郭虚舟炼师五十韵》 唐·白居易
我为江司马,君为荆判司。
俱当愁悴日,始识虚舟师。
师年三十馀,白皙好容仪。
专心在铅汞,馀力工琴棋。