-
241.《续古诗十首》 唐·白居易
戚戚复戚戚,送君远行役。
行役非中原,海外黄沙碛。
伶俜独居妾,迢递长征客。
君望功名归,妾忧生死隔。 -
242.《水调歌头》 宋·刘辰翁
百千孙子子,八十老翁翁。
人间天下清福,阅世苦难同。
谁叹东门猎倦,谁笑南阳舞罢,万事五更钟。
但愿人长久,聊复进杯中。 -
243.《金缕曲》 宋·刘辰翁
不相见故耳,为此发歌。
吾鬓如霜蕊。
自江南、西风尘起,倒骑秃尾。
旧日汾阳中书令,何限门生儿子。 -
244.《沁园春》 宋·刘将孙
沁园春二阕,不能如公哨遍之变化,又局于韵字,不能效公用陶诗之精整,姑就本语,捃拾排比,粗以自遣云
壬戌之秋,七夕既望,苏子泛舟。
正赤壁风清,举杯属客,东山月上,遗世乘流。
桂棹叩舷,洞箫倚和,何事呜呜怨泣幽。 -
245.《沁园春·壬戌之秋》 宋·刘将孙
壬戌之秋,七夕既望,苏子泛舟。
正赤壁风清,举杯属客,东山月上,遗世乘流。
桂棹叩舷,洞箫倚和,何事呜呜怨泣幽。
悄危坐,抚苍苍东望,渺渺荆州。 -
246.《木兰花慢 和郑禧》 元·吴氏女
爱风流俊雅,看笔下,扫云烟。
正困倚书窗,慵拈针线,懒咏诗篇。
红叶未知谁寄,慢踌躇、无语小窗前。
燕子知人有意,双双飞度花边。 -
247.《次韵梁尉秦碑》 宋·莫济
六王失国四海归,秦皇东刻南巡碑。
法因史籀有增减,名与苍颉争飞驰。
自言功德可歌颂,黔首个个愚无知。
海神何故独拒命,风涛塞路蟠蛟螭。 -
248.《赠仆射侍中刘相公挽词三首》 宋·梅尧臣
叹此微末迹,见公三十年。
贵为天子相,能择大夫贤。
东第门阑在,南州陇隧延。
立碑思叔子,堕泪岘山前。 -
249.《送戚维戚纶之阆州亳州》 宋·王禹偁
古人贵道德,岂以禄位拘。
有道不在位,颜回舜之徒。
无德殃且至,商受为独夫。
以此固名节,富贵安足图。 -
250.《送赴省诸友·林德遇》 宋·刘克庄
原夫辇岂敢追攀,每叹君文似左班。
不许犬鸡舐丹鼎,肯为鼷鼠发黄间。
主司一洗冬烘谤,老子前知昼锦还。
空诵子虚不能荐,送行未免有惭颜。 -
251.《李山英以疾归田客有言山英移书石守道者因摭》 宋·蔡襄
吾友守道气刚劲,丑邪扶直出天性。
意高身贱无所发,胸中事事先后併。
襄尝畏其大勇果,愿以中直为得正。
忽闻鲁士李山英,移书告之要力行。 -
252.《金缕曲/贺新郎》 宋·刘辰翁
吾鬓如霜蕊。
自江南、西风尘起,倒骑秃尾。
旧日汾阳中书令,何限门生儿子。
到今也、陆沈草昧。 -
253.《郭宣教挽诗》 宋·魏了翁
趋义古君子,辞荣真丈夫。
里门车下泽,子舍骑传呼。
霜柏寒逾劲,庭荆老不枯,典刑今已矣,宰木叹群乌。 -
254.《寄敬甫叶兄》 宋·华岳
岁欠丁卯秋,八月既生魄。
于时谪建安,脱去未有策。
忽睹星凤光,慨然陪履舄。
自谓入闽建,阅人几千百。 -
255.《古意(二十首)》 明·袁凯
茫茫古人中,我爱原子思。
食粟岂云饱,衣裘岂应时。
憔悴衡门下,弹琴唱逸诗。
大夫适何来,驷马行。
入门即长叹,念子病何危。
贫病固不同,发言忽若斯。
谁为同门生,白首不见知。
¤ -
256.《寄题真乐斋》 宋·邓深
鱼潜深渊水,鸟巢茂林枝。
潜者忘於渊,洋洋纵尾鳍。
巢者忘於林,飞鸣唯所宜。
庄周叹从容,未免惠子疑。 -
257.《送罗架阁弘道》 宋·方回
六籍讨雅奥,百家穷怪奇。
江沱马尘合,毛釐无所施。
不自我后先,逢此泽火时。
固已殛来恶,尚乃存微箕。 -
258.《哀老妇》 宋·李覯
里中一老妇,行行啼路隅。
自悼未亡人,暮年从二夫。
寡时十八九,嫁时六十余。
昔日遗腹儿,今兹垂白鬓。 -
259.《李养吾董教同安为作长编》 宋·丘葵
一元之根贞下起,勾萌甲柝春阳敷。
千红万紫弄晴霁,忽然暗绿绕丘墟。
霜风厉厉百物遂,枝叶剥落留根株。
一诚通复心无愧,虽千万往犹褐夫。 -
260.《累年告老恩旨未俞诏领祠宫遂还乡闬燕间无事》 宋·苏颂
我昔就学初,龆童齿未龀。
严亲念痴狂,小艺诱愚钝。
始时授章句,次第教篇韵。
蒙泉企层澜,覆篑期九仞。