-
321.《岁晏迁居》 宋·仇远
借榻青安恰一年,年穷何事复谋迁。
官閒空绾文章印,水浅难移书画船。
稚子欢呼新入屋,老夫叹息早归田。
人生聚散如凫雁,极目江湖万里天。 -
322.《水图诗寿王丞相》 宋·项安世
水于天地间,体物而不倚。
其数为天一,众有之所始。
其辰为壬癸,重任之所揆。
其德为智端,非非而是是。 -
323.《和丹阳徐文度令君》 宋·刘宰
微生叹数奇,衰疾久见面。
遥闻乡大夫,今日潘怀县。
列宿罗胸中,可但书万卷。
抚宇究衷曲,诛求无俗见。 -
324.《徐州洪苏墨亭书坡老石刻后(有序)》 明·李东阳
“郡守苏轼、山人张天骥、诗僧道潜月中游”题名十六字
,在徐州百步洪岸石,石半入水,水落辄隐隐见沙沫间,篙师渔人不能识,而崖石险绝,又非士大夫所暇寻阅者,故于世无传焉。 -
325.《咏史上·刘歆》 宋·陈普
秀国师公雄大夫,梓枝何用叹扶疏。
刘歆父子无瓜葛,何怪昌言毁仲舒。 -
326.《西斋秋感二十首》 宋·方回
尼父叹逝川,匪惜岁月流。
斯道未尝绝,是身当自修。
苍姬尚可为,遽已云继周。
代谢理必尔,天命夫何尤。 -
327.《夜诵》 宋·丘葵
夜诵琅琅罢,山斋入迹无。
虫声助叹息,月影伴清癯。
黄卷十年子,青灯一腐儒。
时危无用处,我自笑非夫。 -
328.《浮萍寄水行》 宋·释文珦
浮萍寄诸水,漂流本无要。
倚水以为命,然后生意蕃。
女子方在室,怙恃父母恩。
及其既结发,托身向他门。 -
329.《石室》 宋·释文珦
石室閒眠过午钟,看来唯我最疎慵。
生憎俗客妨幽趣,不与樵夫说定踪。
麋下磵阴时引子,鹤归林表只依松。
人生未解休心去,多向尘区叹不逢。 -
330.《次韵签判梁寺丞阻水见寄》 宋·苏颂
京府偕趋幕,弥年接坐隅。
驽骀攀骥足,鱼目混骊珠。
风谊敦贪薄,吹嘘变朽枯。
交亲齐鲁卫,政事拟阿蒲。 -
331.《中壘一首》 宋·苏籀
更生倾侧四斥已,精诚所祈格天地。
著明深切安危机,同道萧周数人耳。
不容何病见君子,节义政应强国热,倖卿权尹岂尝无,忠正得朋侥冒柅。 -
332.《赠向扬州》 宋·王洋
耐官丞相千载人,传家爱国不爱身。
儿孙当使风流在,已许绝代夸殊伦。
其间淮上礼节帅,气象直出追芳尘。
未论十世数眷属,况是云幕椒房亲。 -
333.《知止堂》 宋·袁说友
先生七十已垂车,父子俱荣出帝都。
当世若无知止者,公朝何以励贪夫。
升堂展卷人何在,访竹寻梅色尚臞。
我老自怜生也后,拊编犹得叹前芜。