-
281.《和宋伯仁韵》 宋·李景雷
自笑冯唐老示侯,短衣匹马异乡游。
卧闻破屋萧萧雨,坐听西风叶叶秋。
邺下已非公干在,周南徒叹子长留。
丈夫盖世英雄气,肯学世间儿女愁。 -
282.《火后寄诠老》 宋·木待问
搀枪堕九宵,列缺乱阡陌。
西城若黔庐,东墟已堆甓。
幽栖仅容膝,隐市意自适。
天公不我相,同此编户厄。 -
283.《和史经》 宋·孙邦
渊明遇佳趣,欲辩每忘言。
道安对胜士,高论矜弥天。
斯人已往不可得,悠悠俗驾徒争先。
梦尸梦秽了不悟,甯论掷足与裸颠。 -
284.《感遇》 元·刘永之
腐鼠吓鹓雏,鱼目欺明珠。
由来青云士,高视笑泥涂。
广途驰骏马,长戟夹高车。
光荣被九族,气焰陵万夫。 -
285.《侍月愁》 明·葛高行文
夫何月色之灿烂兮,凌树影而入罗帏。
独倚床而延伫兮,侍女怠而欲归。
仰圆灵其万户兮,窃皦皦之清辉。
睹姮娥之纵体兮,扬轻袿之绣裳。 -
286.《吊城南薛烈妇冢》 明·沈愚
马鞍山南湓渎西,凄凉孤冢临荒蹊。
行人借问白头姥,云是东邻小吏妻。
良人犯法因贪墨,京府差官受驱迫。
瞥然见此花娉婷,辄起狂心势相逼。 -
287.《送梅刑部郎彦常》 明·史鉴
临江理舟楫,驾言辞故乡。
故乡非不安,忧君未能忘。
握手一长叹,出门何慷恺。
所遇无险夷,行行尽周行。 -
288.《有怀诸公》 明·舒頔
鼋鼍出没黄田荡,龙虎盘蹲白下城。
才俊满前劳顾问,愚蒙在下冀升平。
波涛江汉暂时险,烟雾乾坤有日清。
文士负才徒倚马,武夫挟勇秖谈兵。 -
289.《松江道中纪事》 明·杨循吉
余生信多厄,浩叹命可嫌。
二年不出门,日白夜有蟾。
云何此举棹,风雨随相淹。
嗟人孰无友,钱子吾所欣。 -
290.《三石篇》 明·张佳胤
太滇以西三巨石,错列荆榛对孤驿。
文彩天开海岳图,面面晶光盈十尺。
吁嗟此石生点苍,云谁置之古路傍。
停车顾盼日将晏,仆夫语罢泣数行。 -
291.《次韵和牧翁题沈启南奚川八景图卷》 明·周永年
奚川八景不可见,尽情敛取入画图。
侍郎作歌系其后,为索和篇征及吾。
吾得见诗如见画,当食几欲忘歠泬。
五柳宅边竹里馆,宁与晋唐人物殊。 -
292.《石鼓》 宋·苏轼
冬十二月岁辛丑,我初従政见鲁叟。
旧闻石鼓今见之,文字郁律蛟蛇走。
细观初以指画肚,欲读嗟如箝在口。
韩公好古生已迟,我今况又百年后。 -
293.《秋怀诗十一首》 唐·韩愈
窗前两好树,众叶光薿薿。
秋风一拂披,策策鸣不已。
微灯照空床,夜半偏入耳。
愁忧无端来,感叹成坐起。 -
294.《大风雨中作》 宋·陆游
风如拔山怒,雨如决河倾。
屋漏不可支,窗户俱有声。
乌鸢堕地死,鸡犬噤不鸣。
老病无避处,起坐徒叹惊。 -
295.《即事》 宋·文天祥
去年伤北使,今日叹南驰。
云湿山如动,天低雨欲垂。
征夫行未已,游子去何之。
正好王师出,崆峒麦熟时。 -
296.《栾提举妻石氏挽词》 宋·张耒
和敬承夫顺,勤劬教子贤。
平生积净业,仓卒叹无年。
孤剑留耿介,九雏谁抚怜。
尘埃旧脂泽,春草掩新阡。 -
297.《瓦器易石鼓文歌》 宋·张耒
周纲既季宣王作,提剑挥呵天地廓。
朝来吉日差我马,夜视云汉忧民瘼。
桓桓方召执弓钺,蔼蔼申韩赐圭爵。
北驱猃狁走豺狼,南伐淮夷斩鲸鳄。 -
298.《送仲宝叔赴秦幕》 宋·王令
秦关千古有雄名,秦地宁时息战争。
草野英雄无敌国,朝廷勋德倚长城。
锦缠红帕将军府,紫电清霜武库兵。
绝幕烽烟沉远候,太平金鼓杂讙声。 -
299.《桃源行送张颉仲举归武陵》 宋·王令
山环环兮相围,溪乱乱兮涟漪。
花漫漫兮不极,路缭缭兮安之。
弃舟步岸兮欲进复疑,山平阜断兮忽得平原巨泽,莽不知其东西。 -
300.《谢束丈见赠》 宋·王令
贱生不自辰,亲没身孤零。
家无一棱田,不得农以耕。
巧智不迨人,工贾难自名。
妄来觑文字,朱墨纷纵横。