-
101.《答徐以文》 明·高逊志
我本不羁士,少年知远游。
结交尽豪俊,英风邈难俦。
浩然志四海,垄断非所求。
群雄乱天纪,誓将除国仇。 -
102.《咏怀(六首)》 明·黄肃
中园桃与李,灼灼有奇花。
彼姝将折赠,遐思在天涯。
此花伤夭折,为叹女容华。
盛年难再遇,岂得长修姱。
夫子新好合,不能思故家。
欲因歌此曲,此曲令人嗟。
¤ -
103.《寄吴明辅秘丞》 宋·戴复古
吾乡幸有吴夫子,星斗网罗文字胸。
百鸟收声听鸣凤,千山落木秀孤松。
旁通沧海江山水,高压云城帢帻峰。
每见一斑三叹息,白头未得奉从容。 -
104.《书生叹》 宋·陆游
君不见城中小儿计不疏,卖浆卖饼活有余,夜归无事唤俦侣,醉倒往往眠街衢。
又不见垄头男子手把鉏,丁字不识称农夫,筋力虽劳忧患少,春秋社饮常欢娱。
可怜秀才最误计,一生衣食囊中书,声名才出众毁集,中道不复能他图,抱书饿死在空谷,人虽可罪汝亦愚。
呜呼,人虽可罪汝亦愚,曼倩岂即贤侏儒! -
105.《游汉州西湖》 宋·陆游
房公一跌丛众毁,八年汉州为剌史。
遶城凿湖一百顷,岛屿曲折三四里。
小庵静院穿竹入,危榭飞楼压城起。
空蒙烟雨媚松楠,颠倒风霜老葭苇。 -
106.《自汶阳至郓》 宋·文天祥
渺渺中原道,劳生叹百非。
风雨吹打人,泥泞飞上衣。
目力去天短,心事与时违。
夫子昔相鲁,侵疆自齐归。 -
107.《有所叹五首》 宋·张耒
十夫操戈群入市,市人奔走争逃死。
鸡飞犬逝闾里空,攘夺金珠虏妻子。
世人恶盗恐不深,真不为盗能有几。
何况蚩蚩田野人,欲使饥寒不为此。 -
108.《戏呈田子平六言》 宋·黄庭坚
茸割即非茸割,肥羊自是肥羊。
老夫才堪一筋,诸生赞咏甘香。
却叹佳人纤手,晚来应废红妆。
荆州衣冠千户,厚意独有田郎。 -
109.《再和寄子瞻闻得湖州》 宋·黄庭坚
天下无相知,得一已当半。
桃僵李为仆,芝焚蕙增叹。
佳人在江湖,照影自娱玩。
一朝入汉宫,扫除备冗散。 -
110.《曹仁熙画水壁》 宋·晁说之
夫子在川上,悠然叹所逝。
见逝不见水,身与水不二。
天维及地轴,去矣不可制。
日月徒劳劳,出入丈赤地。 -
111.《竹溪直院盛称起予草堂诗之善暇日览之多有可》 宋·刘克庄
夫子昔居地,流传后人看。
竹藏壁中简,杏落水边坛。
流藻万蘩盛,依槐免折残。
一时雩舞乐,千古孔林寒。
渔父击舟听,门人舍瑟叹。
世多伐木者,吾道欲行难。 -
112.《挽意一徐枢二首》 宋·刘克庄
长公宿草几番春,犹幸天留一颍滨。
士欲捧盘定盟主,上看折槛记忠臣。
翟门昔有张罗叹,徐墓今无挂剑人。
夫子雅言武公谑,寻思一一可书绅。 -
113.《秋怀寄呈子权先示徽之兼简孝先熙之》 宋·王令
树哭寒蜩草哭虫,何堪羁客愤时穷。
卒无可乐群书外,百不堪言一叹中。
云黯暮天沉白日,土尘平地断清风。
夫君若问秋来况,泪满遗编发乱蓬。 -
114.《谢李常伯》 宋·王令
人从东南来,忽得连纸诗。
行义不赫晔,名声无萎蕤。
虽尝误见辱,旋则拜席归。
别久谓已忘,不图犹记之。 -
115.《对月忆满子权》 宋·王令
长风掠海来,吹月散百链。
青天豁四碧,云霭不容缘。
窗轩飒先秋,露气入簟扇。
宽庭生夜凉,蚊口不得擅。 -
116.《次韵邓正字慎思秋日同文馆九首》 宋·晁补之
平生邓夫子,文墨晚相依。
台阁佳声在,湖湘爽气归。
诗夸束笋密,发叹耨苗稀。
勤苦千秋事,川明水孕玑。 -
117.《次韵袁畴耕道见贻》 宋·晁补之
阅世纷纷共旅亭,归来眼为里人明。
老夫未叹尝三已,吾子何忧取一名。
仁义夙心成自误,文章小道得高评。
曲池远市偏宜暑,携卷同来看月生。 -
118.《书怀寄郝监军》 宋·寇准
索居终日学忘机,深叹高堂养独迟。
自问江村纡墨绶,何当烟浦坐鱼矶。
梦回渭水秦云断,望尽巴山蜀魄飞。
好怪多才郝夫子,道孤俱未及轻肥。 -
119.《双柳》 宋·苏辙
我作新堂,中庭萧然,双柳寺峙。
春阳既应,千条万叶,风渥雨洗。 -
120.《次韵子瞻吴中田妇叹》 宋·苏辙
久雨得晴唯恐迟,既晴求雨来何时。
今年舟楫委平地,去年蓑笠为裳衣。
不知天公谁怨怒,弃置下土尘与泥。
丈夫强健四方走,妇女龌龊将安归。