-
1.《龙湾看初日》 宋·陈造
江声夜寂绝,江雾晓空蒙。
乱霞映淡日,隐隐空蒙中。
羲驭巧呈瑞,不与他时同。
炯然玉奁静,泛此瑛盘红。 -
2.《曾著作之父文恩判院挽诗》 宋·项安世
忍穷能到骨,何物可愁翁。
守口双奁静,抄书万卷空。
朝天尊粟氏,胜地说壶公。
脱屣俱无滞,斑衣泪自红。 -
3.《香奁体》 宋·陈允平
小院薰风满,闲庭白昼长。
靖蜓杨柳岸,鸂鶒芰荷塘。
云合朱檐卸,山高翠阁涼。
蔓滋青薜荔,芽长紫良姜。 -
4.《开元观闲居,酬吴士矩侍御三十韵(十八时作)》 唐·元稹
静习狂心尽,幽居道气添。
神编启黄简,秘箓捧朱签。
烂熳烟霞驻,优游岁序淹。
登坛拥旄节,趋殿礼胡髯。 -
5.《和李舍人秋日卧疾言怀》 唐·姚合
闲卧襟情远,西风菊渐芳。
虚窗通晓景,珍簟卷秋光。
果坠青莎径,尘离绿藓墙。
药奁开静室,书阁出丛篁。 -
6.《垂柳》 唐·李商隐
垂柳碧鬅茸,楼昏雨带容。
思量成夜梦,束久废春慵。
梳洗凭张敞,乘骑笑稚恭。
碧虚随转笠,红烛近高舂。 -
7.《垂柳》 唐·唐彦谦
垂柳碧髯茸,楼昏带雨容。
思量成昼梦,来去发春慵。
梳洗凭张敞,乘骑笑稚恭。
碧虚从转笠,红烛近高舂。 -
8.《神女赋》 先秦·宋玉
楚襄王与宋玉游于云梦之浦,使玉赋高唐之事。
其夜玉寝,果梦与神女遇,其状甚丽,玉异之。
明日,以白王。
王曰:“其梦若何?”玉对曰:“晡夕之后,精神恍忽,若有所喜,纷纷扰扰,未知何意?目色仿佛,乍若有记:见一妇人,状甚奇异。 -
9.《于飞乐令(高平调)》 宋·张先
宝奁开,菱鉴静,一掏清蟾。
新妆脸、旋学花添。
蜀红衫,双绣蝶,裙缕鹣鹣。
寻思前事,小屏风、巧画江南。 -
10.《于飞乐》 宋·欧阳修
宝奁开,美鉴静,一掬清蟾。
新妆脸,旋学花添。
蜀红衫,双绣蝶、裙缕鹣鹣。
寻思前事,小屏风、仍画江南。 -
11.《蓦山溪(月夜)》 宋·谢逸
霜清木落,深院帘栊静。
池面卷烟波,莹香水、一奁明镜。
修筠拂槛,疏翠挽婵娟,山雾敛,水云收,野阔江天迥。
红消醉玉,酒面风前醒。 -
12.《望江南(观棋作)》 宋·张继先
楸枰静,黑白两奁均。
山水最宜情共乐,琴书赢得道相亲。
一局一番新。
松影里,经度几回春。
随分也曾施手段,争先还恐费精神。
长是暗饶人。 -
13.《念奴娇(同上)》 宋·仲并
练江风静,卧冰奁百尺,朱阑飞入。
江远浮天天在水,水满半天云湿。
白鸟明边,青山断处,眼冷江头立。
月明潮上,苇间渔唱声急。 -
14.《满庭芳》 宋·葛立方
扉映琉璃,窗摇云母,水堂新甃云湾。
际天波面,玉镜宝奁宽。
栏外青山几垒,瑶烟敛、影落千鬟。
寒汀晚,芦花飞雪,风定白鸥闲。 -
15.《绕佛阁(黄钟商与沈野逸东皋天街卢楼追凉小饮)》 宋·吴文英
夜空似水,横汉静立,银浪声杳。
瑶镜奁小。
素娥乍起、楼心弄孤照。
絮云未巧。 -
16.《清平乐(三白图)》 宋·周密
静香真色。
花与人争白。
属玉双飞烟月夕。
点波一奁秋碧。
翠罗袖薄天寒。
笛声何处关山。
手捻一枝春色,东风怨入江南。 -
17.《浣溪沙》 宋·黄时龙
雨歇花梢月正明。
映帘人静绣灯昏。
鸳鸯成字便停针。
笑启玉奁明酒晕,缓寻金叶熨香心。
一春情绪此时深。 -
18.《多丽(西湖)》 宋·赵时奚
敛吴云,翠奁推上红晴。
渺澄流、鳞光寒碎,远峰螺绀低凝。
杏香引、画船影湿,柳阴趁、骄马蹄轻。
桥限宽平,堤横南北,去来人入绣围行。 -
19.《颐和园词》 清·王国维
汉家七叶钟阳九,澒洞风埃昏九有。
南国潢池正弄兵,北沽门户仍飞牡。
仓皇万乘向金微,一去宫车不复归。
提挈嗣皇绥旧服,万几从此出宫闱。 -
20.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。