-
101.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
102.《水龙吟 黄蓉与陆乘风》 当代·金庸
放船千里凌波去,略为吴山留顾。
云屯水府,涛随神女,九江东注。
北客翩然,壮心偏感,年华将暮。
念伊蒿旧隐,巢由故友,南柯梦,遽如许。 -
103.《潼关炮声》 现代·老舍
瓦砾纵横十万家,潼关依旧障京华。
荒丘雨后萌青草,恶浪风前翻血花;
堪笑晴雷惊鸟雀,誓凭古渡斗龙蛇;
山河浩气争存灭,自有军容灿早霞! -
104.《忆山送人》 宋·苏洵
少年喜奇迹,落拓鞍马间。
纵目视天下,爱此宇宙宽。
山川看不厌,浩然遂忘还。
岷峨最先见,晴光厌西川。 -
105.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉!秋之为气也。
萧瑟兮,草木摇落而变衰。
憭栗兮,若在远行。
登山临水兮,送将归。 -
106.《出榆关》 宋·刘著
羽檄中原满,萍流四海间。
少时过桂岭,壮岁出榆关。
奇祸心如折,羁愁鬃巳斑。
楚纍千万亿,知有几人还。 -
107.《出榆关》 宋·刘著
羽檄中原满,萍流四海间。
少时过桂岭,壮岁出榆关。
奇祸心如折,羁愁鬓已斑。
楚累千万亿,知有几人还。 -
108.《满江红 岳阳寄定庵王万户》 元·姚燧
兹游太奇绝,我亦壮君侯。
春风殷地悲欢,笳鼓万貔貅。
平昔心胸吞著,八九江南云梦,今上岳阳楼。
尊酒浣尘土,山雨战青油。
竟陵客,又挟病,入西州。
惟余与汝湍水,东决则东流。
遥想凝香居右有人不。 -
109.《过阴山和人韵》 元·耶律楚材
阴山千里横东西,秋声浩浩鸣秋溪。
猿猱鸿鹄不能过,天兵百万驰霜蹄。
万倾松风落松子,郁郁苍苍映流水。
六丁何事夸神威,天台罗浮移到此。 -
110.《灵香阁》 宋·吕希纯
昔闻僧道开,清净本求佛。
谈经悟教藏,施药蠲众疾。
临嶂起重阁,最上构禅室。
灵香邈可继,壮丽固已轶。 -
111.《送燕明仲归常热》 宋·李鼐
东南江海郡,瘴雾腥蛟螭。
土俗异乡县,客子怀归思。
归思何从返,远道伤百危。
干戈久未定,一水分华夷。 -
112.《沁园春·自笑声来》 宋·赵以夫
自笑声来,骨相无奇,壬三甲三。
觉紫宸班里,都忘故步,维摩室内,添个新参。
壮也不如,老之将至,今日将军战岂堪。
江湖客,况诗肥贾岛,笔瘦王昙。 -
113.《再用韵答》 宋·赵汝腾
不羡丛菊并二螯,羡君出语真俊豪。
崛奇退之石鼓句,清逸永叔庐山高。
壮怀倾倒涌泉寺,健笔嘘吸沧海涛。
后期进步登大顶,上续风雅卑庄骚。 -
114.《题义门胡氏华书院》 唐·许坚
尽说灵踪妨画图,幽奇高尚义群居。
山林总是神仙隐,礼乐爰修周孔书。
解驾十年惟壮士,担簦千里结名庐。
功成霄以非常事,对此那堪不我欺。 -
115.《神童诗》 宋·汪洙
天子重英豪,文章教尔曹。
万般皆下品,惟有读书高。
少小须勤学,文章可立身。 -
116.《安道登茂材异等科》 宋·石介
尝言春官氏,设官何龌龊。
屑屑取于人,辞赋为程约。
一字竞新奇,四声分清浊。
矫矫迁雄才,动为对偶缚。 -
117.《游金焦二山》 宋·程卓
所子长江天际来,中流有山何壮哉。
深恨盘礴千万丈,寸土不受双崔嵬。
金山屹据上流险,四面佛屋相环回。
来帆去桨别舻舳,住僧过客烦追陪。 -
118.《题姚司户万翠亭》 宋·崔起之
名山绕旌川,未易千百计。
棲零点耸其西,二幕相扞蔽。
柳山与龙山,连亘殆无际。
大鳌从东出,石鼓鉴奇瑞。 -
119.《题巫山瞻华亭》 宋·邓谏从
崚赠玉削三千丈,翠泼岚光冷相向。
风含太古云气长,变化溟濛纷万象。
阴晴一日肯四时,天籁壑深虚自响。
神山娟妙擢群参,锦绣铺张献奇状。 -
120.《金石台遥碧堂》 宋·黎道华
三真驾鹤朝上清,金童前导双霓旌。
去如抟风不复返,至今雾雨愁青冥。
空山楼观才烟霭,山根水作青罗带。
道人绿发映方瞳,呼吸岚光餐沆瀣。