-
121.《次袁尚书巫山十二峰二十五韵》 宋·李嘉谋
道人爱山出天姿,自谓计黠人嫌痴。
独游名山看不足,每得胜处行为迟。
谁人能知物外赏,世上自有灵中奇。
一行作吏困汩没,便与好境相参差。 -
122.《次韵梁尉秦碑》 宋·莫济
六王失国四海归,秦皇东刻南巡碑。
法因史籀有增减,名与苍颉争飞驰。
自言功德可歌颂,黔首个个愚无知。
海神何故独拒命,风涛塞路蟠蛟螭。 -
123.《大剑山》 宋·慕容佰才
李势非嵎虎,公孙是井蛙。
圣朝无外户,夷壤尽为家。
叠嶂宁须铲,停鼖久废挝。
原鳞生骆谷,钓驷入彭衙。 -
124.《题钓台》 宋·邵亢
子陵台下山层层,奇峰壮气横云生。
处士溪边水泚泚,碧波明月涵天清。
老松偃蹇傲世色,绿竹潇洒吟风声。
潮头百仞出海门,飘吴击越如毛轻。
飞来滩下不敢过,变作平浪归沧溟。 -
125.《题共乐堂》 宋·汪泌
临海城东湖,气象清且奇。
无风绿色净,十顷澄琉璃。
中有共乐堂,今其名者谁。
人有答我问,太守下车时。 -
126.《捕虎行》 宋·汪襄
西山春暮繁草木,红白花开映岩谷。
朝来猛虎忽留踪,猎人挟刃争驱逐。
坡平草软筋力健,目光两镜照林麓。
吻牙狐兔何足噬,要向川原饱人肉。 -
127.《灵岩纪胜》 宋·王经
灵岩奇绝俯林埛,梯上层峦步一停。
朔意难欺芳树色,佛头浓抹远山青。
半泓药水瘳民疾,两硖云峰展翠屏。
壮我客怀瞻剑阁,寒乌飞处见苍冥。 -
128.《题李伯时飞骑习射图》 宋·王叔简
飞扑饮羽柳如截,马气横生人更杰。
不作游观御宝津,骑战还应孬百。
天家行乐少人知,龙眠属从天上归。
意象惨淡研精微,曹霸以来无此奇。
壮夫披图双泪垂,时危那得生致之。 -
129.《句》 宋·吴沆
君少作奇字,瘦硬得柳骨。
墨净剪水匀,势健拗铁屈。
……新诗更镌磨,劲绝与字匹。
老蛟寒卧波,壮士努抉石。
翻盆势动摇,诗与字俱力。 -
130.《过许醉吟痛饮月下戏书》 宋·吴可
尘埃没我马,掉鞅吟公诗。
诗中有江山,不觉在京师。
下马自叩门,来寻元紫芝。
欲扫名利心,笑挹丘壑姿。 -
131.《翠蛟亭》 宋·吴衍
一峰擎天维,下有万斛水。
委蛇到涧壑,遇坎亦不止。
鸣鼍忽动地,涛怒生足底。
得非坤轴裂,惊视坐为起。 -
132.《游处州石门洞赋长句二十韵》 宋·徐恢
我闻石洞今几年,一朝来系秋风船。
大船膖肛小船远,渔舟替涉幽涧泉。
拖舟上上抵砂砾,更与略彴相夤缘。
黄冠道士衣翩翩,殷勤为我临涧边。 -
133.《留题郫县西禅院古调诗》 宋·徐仲谋
郫县七十寺,碁布于郊坰。
景德当道衢,宝塔腾青冥。
其间西禅院,地胜景物灵。
何以使索然,中有大藏经。 -
134.《古诗赠方希直》 宋·叶见泰
吾友方济宁,其人世希生。
有如炎燉之雪,曙天之星。
平生特立不徇俗,穷年矻矻,惟究心乎羲文周孔之遗经。
一旦起作郡,卓然为群黎之怙恃,列牧之仪刑。 -
135.《题太平兴国宫》 宋·张汉彦
神仙所居真福地,帝遣仙官下人世。
开元圣主梦潜通,九天使者何灵异。
绛节霓旌射紫霄,风吹仙袂还飘飘。
群官再拜所共睹,至今传闻时未遥。 -
136.《庐州诗》 宋·张祁
平湖阻城南,长淮带城西。
壮哉金斗势,吴人筑合肥。
曹瞒狼顾地,苻秦又颠挤。
六飞驻吴会,重兵镇边陲。 -
137.《咏马当山宁江庙》 宋·章劼
惊涛汹涌江势恶,一山屹立真环奇。
正如匹马勇赴敌,万夫辟易莫敢支。
氤氲山腋云气聚,焜燿庙貌神灵棲。
风帆浪舶香火盛,旱魃雨厉牛羊刲。 -
138.《却敌凯歌》 宋·赵万年
吁嗟黠虏何猖狂,引弓百万侵吾疆。
首屠枣阳捣神马,窥伺长江欲苇航。
隆冬久晴江水涸,直揭小樊厉源漳。
马沈人溺相枕藉,霜刃逼胁狼驱羊。 -
139.《次韵陈粹瑞岩之什》 宋·郑伯熊
诗到南昌老更奇,固知流派自江西。
滕王阁下秋涛壮,孺子堂前春鸟啼。
我似痴蝇思骥尾,君如野鹤趁鸡栖。
十年翰墨元犹白,不识微言为指迷。 -
140.《题资州东岩》 宋·郑钢
迳转得幽谷,云岩屹相向。
谽谺偃重檐,弯环依叠嶂。
缅想融结初,镌鑱自天匠。
了无斧凿迹,但觉盘根壮。