-
481.《送郑叔车》 明·张孟兼
郑子离襁褓,所怙惟乃父。
父昔仕燕京,半世去乡土。
子家孝义门,十世居同聚。
派衍白麟支,望出荥阳谱。 -
482.《嘉靖丙戌六月五日京兆驿观进贡狮子歌》 明·张治道
嘉靖中叶称至治,海内纷纷多异瑞。
天子虽闭玉门关,狻猊犹自远方至。
呜呼!此物胡为来?钩爪巨牙身嵬嵬。
忠顺丘墟土番叛,西域之国绝贡献。 -
483.《寄题玉山诗一百韵》 明·张仲举
治理逢熙运,钦明仰圣皇。
至仁侔覆载,上德配轩唐。
大业勤弘济,元臣协赞襄。
贤科收俊造,庭实粲珪璋。 -
484.《赛小孤庙》 明·周浈
育秀凌华嵩,标奇奠淮楚。
阳辟启神关,阴沉开水府。
浑浑聚商舳,渊渊闻戍鼓。
陈瑟会安歌,传芭纷代舞。
椒浆既分洁,桂棹方容与。
日暮怀归情,含睇望修渚。 -
485.《车驾驻润州幸少傅杨公私第欢燕累日恭述六首》 明·朱厚照
先朝宰辅寓京师,翠辇临门或有之。
独是远临家食地,无人得似荷恩私。
夜深莲炬半烧过,模写神功入咏歌。
直继诗人《常武》什,下看韩愈颂元和。 -
486.《茅山中人皆不饮泉水悉下汲于注壑又不善蓄佳》 明·朱凯
情闲好品茶,性淡能辨水。
江左几泓泉,勺勺定媸美。
浙右园焙栽,种种别妙理。
七宝白云淳,石井剑池泚。 -
487.《感辛夷花曲》 明·朱曰藩
昨日辛夷开,今朝辛夷落。
辛夷花房高刺天,却共芙蓉乱红萼。
小山桂树犹连卷,五湖荷花空绰约。
连卷绰约宜秋日,端居独养征君疾。 -
488.《娄东述怀寄示龙门上人玉山居士》 明·邾经
寂寞娄东寺,经过岁暮时。
后凋霜柏古,乱点石苔滋。
方外尊吾友,龙门得老琦。
十年今几遇,早岁故相知。 -
489.《题画》 明·祝允明
季冬雪重积,十日奇寒沍。
啁啾阒不闻,葱蒨失其故。
客子欲何归,中林犹独步。
幸有苍苍松,为辨去来路。 -
490.《秋浦歌十七首》 唐·李白
其一
秋浦长似秋,萧条使人愁。
客愁不可度,行上东大楼。
正西望长安,下见江水流。 -
491.《和微之诗二十三首并序》 唐·白居易
微之又以近作四十三首寄来,命仆继和,其间瘀絮
四百字、车斜二十篇者流,皆韵剧辞殚,瑰奇怪谲。
又题云:奉烦只此一度,乞不见辞。
意欲定霸取威, -
492.《壬寅二月,有诏令郡吏分往属县灭决囚禁·自》 宋·苏轼
远人罹水旱,王命释俘囚。
分县传明诏,寻山得胜游。
萧条初出郭,旷荡实消忧。
薄暮来孤镇,登临忆武侯。 -
493.《巫山》 宋·苏轼
瞿塘迤逦尽,巫峡峥嵘起。
连峰稍可怪,石色变苍翠。
天工运神巧,渐欲作奇伟。
坱轧势方深,结构意未遂。 -
494.《出峡》 宋·苏轼
入峡喜巉岩,出峡爱平旷。
吾心淡无累,遇境即安畅。
东西径千里,胜处颇屡访。
幽寻远无厌,高绝每先上。 -
495.《寄周安孺茶》 宋·苏轼
大哉天宇内,植物知几族。
灵品独标奇,迥超凡草木。
名従姬旦始,渐播桐君录。
赋咏谁最先,厥传惟杜育。 -
496.《获鬼章二十二韵》 宋·苏轼
青唐有逋寇,白首已穷妖。
窃据临洮郡,潜通讲渚桥。
庙谋周召虎,边帅汉班超。
坚垒千兵破,连航一炬烧。 -
497.《张安道见示近诗》 宋·苏轼
人物一衰谢,微言难重寻。
殷勤永嘉末,复闻正始音。
清谈未足多,感时意殊深。
少年有奇志,欲和南风琴。 -
498.《壬寅二月有诏令郡吏分往属县减决囚禁十三日》 宋·苏轼
太平宫而宿于南溪溪堂遂并南山而西至楼观大秦寺延生观仙游潭十九日aa1归作诗五百言以记凡所经历者寄子由远人罹水旱,王命释俘囚。
分县传明诏,循山得胜游。
萧条初出郭,旷荡实消忧。
薄暮来孤镇,登临忆武侯。 -
499.《又次韵二守同访新居二首》 宋·苏轼
数亩蓬蒿古县阴,晓窗清快夜堂深。
也知卜筑非真宅,聊欲跏趺看此心。
闻道携壶问奇字,更因登木助微音。
相娱北户江千顷,直下都无地可临。 -
500.《咏怪石》 宋·苏轼
家有粗险石,植之疏竹轩。
人皆喜寻玩,吾独思弃捐。
以其无所用,晓夕空崭然。
碪础则甲斮,砥砚乃枯顽。