-
501.《庚辰岁正月十二日,天门冬酒熟,予自漉之,》 宋·苏轼
载酒无人过子云,年来家酝有奇芬。
醉乡杳杳谁同梦,睡息齁齁得自闻。
口业向诗犹小小,眼花因酒尚纷纷。
点灯更试淮南语,泛溢东风有縠纹。 -
502.《送冯判官之昌国》 宋·苏轼
斩蛟将军飞上天,十年海水生红烟。
惊涛怒浪尽壁立,楼橹万艘屯战船。
兰山摇动秀山舞,小白桃花半吞吐。
鸱夷不裹壮士尸,白日貔貅雄帅府。 -
503.《次韵孔文仲推官见赠》 宋·苏轼
我本糜鹿性,谅非伏辕姿。
君如汗血马,作驹已权奇。
齐驱大道中,并带銮镳驰。
闻声自决骤,那复受絷维。 -
504.《次韵孔文仲推官见赠》 宋·苏轼
我本麋鹿性,谅非伏辕姿。
君如汗血马,作驹已权奇。
齐驱大道中,并带銮镳驰。
闻声自决骤,那复受絷维。 -
505.《又次前韵赠贾耘老》 宋·苏轼
具区吞灭三州界,浩浩汤汤纳千派。
従来不著万斛船,一苇渔舟恣奔快。
仙坛古洞不可到,空听余澜鸣湃湃。
今朝偶上法华岭,纵观始觉人寰隘。 -
506.《陈季常见过三首》 宋·苏轼
仕宦常畏人,退居还喜客。
君来辄馆我,未觉鸡黍窄。
东坡有奇事,已种十亩麦。
但得君眼青,不辞奴饭白。 -
507.《庚辰岁正月十二日天门冬酒熟予自漉之且漉且》 宋·苏轼
自拨床头一瓮云,幽人先已醉浓芬。
天门冬熟新年喜,曲米春香并舍闻。
?杜子美诗云,闻道云安曲米春,盖酒名也。
?菜圃渐疏花漠漠,竹扉斜掩雨纷纷。 -
508.《次韵林子中蒜山亭见寄》 宋·苏轼
奇逸多闻老敬通,何人慷慨解怜翁。
十年簿领催衰白,一笑江山发醉红。
闻道赋诗临北固,未应举扇向西风。
叩头莫唤无家客,归扫岷峨一亩宫。 -
509.《叶教授和溽字韵诗,复次韵为戏,记龙井之游》 宋·苏轼
先生鲁诸儒,饮食清不溽。
空肠出秀句,吟嚼五味足。
华堂闹丝管,眸子涨春渌。
先生疾走避,面冷毒在腹。 -
510.《次韵孙职方苍梧山》 宋·苏轼
苍梧奇事岂虚传,荒怪还须问子年。
远托鳌头转沧海,来依鹏背负青天。
或云灵境归贤者,又恐神功亦偶然。
闻道新春恣游览,羡君平地作飞仙。 -
511.《送司勋子才丈赴梓州》 宋·苏轼
别日已苦迫,见日未可期。
曷不惜此日,相从把酒卮。
人生初甚乐,譬若枰上棋。
纵横听汝手,聚散岂吾知。 -
512.《京师哭任遵圣》 宋·苏轼
十年不还乡,儿女日夜长。
岂惟催老大,渐复成凋丧。
每闻耆旧亡,涕泫声辄放。
老任况奇逸,先子推辈行。 -
513.《李宪仲哀词(并叙)》 宋·苏轼
同年友李君讳惇,字宪仲。
贤而有文,不幸早世,轼不及与之游也,而识其子廌有年矣。
廌自阳翟见余于南京,泣曰:吾祖母边、母马、前母张与君之丧,皆未葬,贫不敢以饥寒为戚,顾四丧未举,死不瞑目矣。
适会故人梁先吉老闻余当归耕阳羡,以绢十匹、丝百两为赆,辞之不可。 -
514.《蜡梅一首赠赵景贶(〔一题:次履常蜡梅韵·》 宋·苏轼
天工点酥作梅花,此有蜡梅禅老家。
蜜蜂采花作黄蜡,取蜡为花亦其物。
天工变化谁得知,我亦儿嬉作小诗。
君不见万松岭上黄千叶,玉蕊檀心两奇绝。 -
515.《赠朱逊之(并引)》 宋·苏轼
元祐六年九月,与朱逊之会议于颍。
或言洛人善接花,岁出新枝,而菊品尤多。
逊之曰:“菊当以黄为正,余可鄙也。
”昔叔向闻鬷蔑一言,知其为人,予于逊之亦云。 -
516.《天竺寺(并引)》 宋·苏轼
予年十二,先君自虔州归,为予言:“近城山中天竺寺,有乐天亲书诗云:一山门作两山门,两寺原従一寺分。
东涧水流西涧水,南山云起北山云。
前台花发后台见,上界钟清下界闻。
遥想吾师行道处,天香桂子落纷纷。 -
517.《次韵定慧钦长老见寄八首(并引)》 宋·苏轼
苏州定慧长老守钦,使其徒卓契顺来惠州,问予安否,且寄《拟寒山十颂》。
语有璨、忍之通,而诗无岛、可之寒,吾甚嘉之,为和八首。
左角看破楚,南柯闻长滕。
钩帘归乳燕,穴纸出痴蝇。 -
518.《洗兵马》 唐·杜甫
中兴诸将收山东,捷书日报清昼同。
河广传闻一苇过,胡危命在破竹中。
祗残邺城不日得,独任朔方无限功。
京师皆骑汗血马,回纥喂肉葡萄宫。 -
519.《秋娘诗并序》 唐·杜牧
杜秋,金陵女也。
年十五为李锜妾。
后锜叛灭,籍之入宫,有宠于景陵。 -
520.《次韵游山门寺望文脊山》 宋·王安石
宣城百山间,文脊尤奇峰。
拔出飞鸟上,图画难为容。
闻昔有幽人,扪萝追赤松。
遗形此古室,孤坐鹿裘重。