-
1.《赠卜者张生歌张历阳人也》 宋·李廌
我忆扁舟昔南渡,江心忽值蛟龙怒。
大浪崩腾舞我舟,尾胁蜿蜒束吾橹。
怒声如雷雷火烈,腥风鼓天天如雾。
我观蛟龙等一戏,众面仓惶独无怖。 -
2.《淳安》 宋·范成大
篙师叫怒破涛泷,水石如钟自击撞。
欲识人间奇险处,但从歙浦过桐江。 -
3.《嘉川舖遇小雨景物尤奇》 宋·陆游
一春客路厌风埃,小雨山行亦乐哉!危栈巧依青嶂出,飞花并下绿岩来。
面前云气翔孤凤,脚底江声转疾雷。
堪笑书生轻性命,每逢险处更徘徊。 -
4.《次韵翁处度同游北山》 宋·楼钥
两夫持鎌行我先,巧寻径路其智专。
我扶枯藤衣短后,意气已出层峰巅。
何郎鲍叔饱经历,胜处一一手自编。
我携旧记访陈迹,正恐急景不得延。 -
5.《宴清都》 宋·曹勋
野水澄空,远山随眼,笋舆乘兴庐阜。
天池最极,云溪最隐,翠迷归路。
三峡两龙翔翥。
尽半月、犹贪杖屦。 -
6.《次韵苏翰林西山诗》 宋·孔武仲
黄州水米宜新醅,东坡好花公自栽。
折花倒酒送流景,不念春风飘落梅。
醉投青山上九曲,吴王故宫压崔嵬。
寒潭已无昔光景,凉殿欻变今楼台。 -
7.《奉和郎中游仙山四瀑泉兼寄李吏部包秘监赵婺州齐处州》 唐·戴公怀
今日永嘉守,复追山水游。
因寻莽苍野,遂得轩辕丘。
访古事难究,览新情屡周。
溪垂绿筱暗,岩度白云幽。 -
8.《和董必武同志初游庐山》 现代·朱德
庐山真面何难识,扬子江边一岭奇。
公路崎岖开古道,林园宛转创新陂。
行游险处防盲目,向导堪称指路碑。
五老峰前庄稼好,今年跃进不须疑。 -
9.《应致远谒放翁》 宋·姜特立
双溪雪消水生波,有客袖句来相过。
自言平生有诗僻,摆落世故工吟哦。
不愿垂腰连六印,不愿爰田封万户。
唯於前辈识苏黄,却向古人窥李杜。 -
10.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
11.《高唐赋》 先秦·宋玉
昔者楚襄王与宋玉游于云梦之台,望高之观,其上独有云气,崪兮直上,忽兮改容,须臾之间,变化无穷。
王问玉曰:“此何气也?”玉对曰:“所谓朝云者也。
”王曰:“何谓朝云?”玉曰:“昔者先王尝游高唐,怠而昼寝,梦见一妇人曰:‘妾,巫山之女也。
为高唐之客。 -
12.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
13.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉,秋之为气也!
萧瑟兮草木摇落而变衰。
憭栗兮若在远行,登山临水兮送将归。
泬漻兮天高而气清,寂寥兮收潦而水清。 -
14.《上林赋》 两汉·司马相如
亡是公听然而笑曰:“楚则失矣,而齐亦未为得也。
夫使诸侯纳贡者,非为财币,所以述职也。
封疆画界者,非为守御,所以禁淫也。
今齐列为东藩,而外私肃慎,捐国逾限,越海而田,其于义固未可也。 -
15.《永州八记》 唐·柳宗元
始得西山宴游记自余为僇人,居是州。
恒惴慄。
时隙也,则施施而行,漫漫而游。
日与其徒上高山,入深林,穷回溪,幽泉怪石,无远不到。 -
16.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
17.《喜迁莺·晋师胜淝上》 宋·李纲
长江千里。
限南北、雪浪云涛无际。
天险难逾,人谋克庄,索虏岂能吞噬。
阿坚百万南牧,倏忽长驱吾地。 -
18.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉!秋之为气也。
萧瑟兮,草木摇落而变衰。
憭栗兮,若在远行。
登山临水兮,送将归。 -
19.《鹦鹉赋》 两汉·祢衡
时黄祖太子射,宾客大会。
有献鹦鹉者,举酒于衡前曰:“祢处士,今日无用娱宾,窃以此鸟自远而至,明彗聪善,羽族之可贵,愿先生为之赋,使四座咸共荣观,不亦可乎?”衡因为赋,笔不停缀,文不加点。
其辞曰:惟西域之灵鸟兮,挺自然之奇姿。
体金精之妙质兮,合火德之明辉。 -
20.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。