-
1.《伤王七秘书监寄呈扬州陆长史通简府僚广陵以广好事》 唐·宋之问
王氏贵先宗,衡门栖道风。
传心晤有物,秉化游无穷。
学奥九流异,机玄三语同。
书乃墨场绝,文称词伯雄。 -
2.《代曲江老人百韵(年十六时作)》 唐·元稹
何事花前泣,曾逢旧日春。
先皇初在镐,贱子正游秦。
拨乱干戈后,经文礼乐辰。
徽章悬象魏,貔虎画骐驎。 -
3.《赠刘方处士》 唐·吕岩
六国愁看沉与浮,携琴长啸出神州。
拟向烟霞煮白石,偶来城市见丹丘。
受得金华出世术,期于紫府驾云游。 -
4.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
5.《满江红(和刘右司长翁俾寿之词)》 宋·吴潜
回首家园,竹多屋、水还多竹。
那更是,千峰凝翠,一溪凝绿。
多谢故人相问讯,奚奴步步收珠玉。
叹暮林、飞鸟也知还,寻归宿。 -
6.《送监丞家同年守简池三十韵》 宋·洪咨夔
去年为君来,明廷峙鸾鹄。
今年为亲归,蚕市苦思蜀。
扶舆出修门,万里宛在目。
大江六月寒,风饱帆数幅。 -
7.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
8.《洞仙歌·城头画角》 清·朱彝尊
城头画角,报横江舻舳。
催上扁舟五湖曲。
怪刍尼噪罢,蟢子飞来,重携手也算天从人欲。
红墙开窔奥,转入回廊,小小窗纱拓金屋。 -
9.《水调歌头 代寿朱子章 强村从书用裘杼楼》 元·陈栎
七十古稀有,今喜见先生。
紫阳家学渊奥,场屋旧家声。
鹗荐西风早岁,豹隐南山晚节,天爵自尊荣。
桂子兰孙拥,南极老人星。 -
10.《南岩》 宋·晁谦之
南岩夫何为,山作天倚盖。
山南谿山复,飞顶压其外。
当空横广頟,架屋喉舌内。
尝聆释氏说,仰覆各世界。 -
11.《白云寺》 宋·黄义贞
巘云宝刹诵瑶编,屋上灵云每见连。
知是苍穹相表异,却教瑞气日缠绵。
絪緼像护清虚界,洁白光涵兜率天。
老我欲过金子{上奥下山},细探灵迹恨无缘。 -
12.《题静春堂集》 宋·钱仲鼎
闭门雪卧远,咏史风情留。
诗有三百篇,令子手所裒。
汝翁秀儒林,殖学媲前修。
六经穷窔奥,万象工雕锼。 -
13.《赵景贶以诗求东斋榜铭昨日闻都下寄酒来戏和》 宋·苏轼
王孙天麒麟,眸子奥而澈。
囊空学愈富,屋陋人更杰。
我老书益放,笔落座争制。
欲求东斋铭,要饮西湖雪。
长瓶分未到,小砚干欲裂。
不似淳于髡,一石要烛灭。 -
14.《寄吴冲卿》 宋·王安石
物变极万殊,心通才一曲。
读书谓已多,抚事知不足。
与君语承华,念此非不夙。
恨无数顷田,归耕使成熟。 -
15.《上书乞再任冲佑》 宋·陆游
虯枝六尺藤,方屋九寸帽;人间无处著,山水归寄傲。
耳中闻渊明,自我发未燥,高标不可揖,七十忽已到。
明窗置经龛,奥室养丹灶,虽云迫迟暮,要足平昔好。
悠然万念空,快若河卷扫。
寄声幔亭云,行拜散人号。 -
16.《送醇父归蔡》 宋·黄庭坚
北风飘飘天作恶,枯木已无叶可落。
寒溪溅溅声迫人,岁聿云莫惨不乐。
此时陈子乃弃我,归将索綯亟乘屋。
吾室尚潭潭,留君欲晤谈。 -
17.《潘歙州话庐山》 宋·梅尧臣
潘侯话庐山,落落尤可伏。
初云江上来,远见云中瀑。
舍舟到云外,观瀑已岩麓。
往往逢平田,攒攒爱深木。 -
18.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
19.《游信州南岩》 宋·晁补之
南岩夫何为,山作天倚盖。
山南豁山腹,飞顶覆其外。
初如鹏将翔,膺击群麓背。
乍似海大鱼,呀口噞而嘬。 -
20.《即事一首次韵祝朝奉十一丈》 宋·晁补之
平生交游情,独处不可乍。
那为一马饮,浊水喷百马。
弦歌高楼上,但恨知者寡。
丈人遗世心,口语傥能借。