-
1.《寿安杂诗十首·藏珠石》 宋·司马光
不齧东山根,土色渥如丹。
危峰忽摧脱,半崖衔石丸。
阴阳昔融结,神化不可原。
初疑偓佺养灵药,魑魅触之无故落。 -
2.《松石歌寿皇太子殿下》 宋·姜特立
万生总总各殊廪,中间变化通希夷。
大椿一万八千岁,蟠桃结实千年期。
虽云阅世最久远,要自与物同推移。
不如长松老为石,仙家旧家尤环奇。 -
3.《菱溪大石》 宋·欧阳修
新霜夜落秋水浅,有石露出寒溪垠。
苔昏土蚀禽鸟啄,出没溪水秋复春。
溪边老翁生长见,疑我来视何殷勤。
爱之远徙向幽谷,曳以三犊载两轮。 -
4.《题怪石》 宋·董将
兹山翠成城,峭骨乃如许。
化工妙融结,石罅走青乳。
当年女娲氏,炼此不及补。
嵒嵒至於今,丈室枕其股。
我来手摩挲,松阴日亭午。
初疑道士羊,亦类交毂虎。
坐久饥肠鸣,试作先生煮。 -
5.《和子瞻双石》 宋·秦观
天鑱海滨石,郁若龟毛绿。
信为小仇池,气象宛然足。
连岩下空洞,鼎张彭亨腹。
双峰照清涟,春眉镜中蹙。 -
6.《次韵苏门下寄题雪浪石》 宋·晁补之
居庸灭烽惟留屯,时平更觉将军尊。
铃斋看雪拥衲坐,急鼓又报边城昏。
百壶高宴梨栗圃,千里未尽桑麻村。
天怜公老无以乐,一星飞堕从天门。 -
7.《天竺寺殿前立石》 唐·姚合
补天残片女娲抛,扑落禅门压地坳。
霹雳划深龙旧攫,屈槃痕浅虎新抓。
苔黏月眼风挑剔,尘结云头雨磕敲。
秋至莫言长矻立,春来自有薜萝交。 -
8.《兴平县野中得落星石移置县斋》 唐·韩琮
的的堕芊苍,茫茫不记年。
几逢疑虎将,应逐犯牛仙。
择地依兰畹,题诗间锦钱。
何时成五色,却上女娲天。 -
9.《苦雨》 宋·梅尧臣
秋空几旬雨,四海低鹏翮。
昼不见日精,夜不见月魄。
洒尽天汉流,蒸烂女娲石。
涂潦将埋轮,牛马困负轭。
群虫无土蛰,百果就枝坼。
安能诛阴虬,坐使天地辟。 -
10.《秋暑》 宋·刘克庄
□□七月热,如焚复似烹。
炼成女娲石,烈甚祖龙坑。
月窟难梯上,天河莫挽倾。
黄昏一阵雨,高枕听韶声。