-
1.《龙树岩》 宋·黄非熊
碧岩孤立啸□峰,高状藤萝十里松。
三面石山横叠嶂,一株松树倒蟠龙。
风雷聒地涛声烈,日月摩空翠景重。
凭仗高僧好珍重,看他雷雨化灵踪。 -
2.《次韵戴帅初以水涨不及赴茂林醵饮重午》 宋·陈著
回头林谷已云迟,心不怀疑遁自肥。
有菊可寻方觉是,无根自药岂吾非。
危时一醉便为福,好客相过莫放归。
欲吊湘累波浩渺,但须珍重芰荷衣。 -
3.《文彧少卿文山郎中交好深至二纪已馀暌别…留题此诗》 唐·徐铉
孙家虚座吊诸孤,张叟僧房见手书。
二纪欢游今若此,满衣零泪欲何如。
腰间金印从如斗,镜里霜华已满梳。
珍重远公应笑我,尘心唯此未能除。 -
4.《春光好》 宋·曾觌
槐阴密,蔗浆寒。
荔枝丹。
珍重主人怜客意,荐雕盘。
多情翠袖凭栏。
晚妆罢、谁与共欢。
帘卷玉钩风细细,敛眉山。 -
5.《好事近(和侯监丞)》 宋·王之望
五载复相逢,俱被一官驱役。
惊我雪髯霜鬓,只声香相识。
翠帷珍重出笙歌,醉迟迟春日。
亲到鹊桥津畔,见天机停织。 -
6.《好事近(和侯监丞)》 宋·王之望
五载复相逢,俱被一官驱役。
惊我雪髯霜鬓,只声香相识。
翠帷珍重出笙歌,醉迟迟春日。
亲到鹊桥津畔,见天机停织。 -
7.《好事近(张子仪席上)》 宋·管鉴
风扫暮云空,依旧四山环碧。
珍重主人清意,放梅梢春色。
靘妆清唱两无尘,莲步绣鞋窄。
莫怪十分沈醉,为教人消得。 -
8.《好事近·一朵木犀花》 宋·张孝祥
一朵木犀花,珍重玉纤新摘。
插向远山深处,占十分秋色。
满园桃李闹春风,漫红红白白。
争似淡妆娇面,伴蓬莱仙客。 -
9.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
10.《菩萨蛮》 唐·韦庄
红楼别夜堪惆怅,香灯半卷流苏帐。
残月出门时,美人和泪辞。
琵琶金翠羽,弦上黄莺语。
劝我早归家,绿窗人似花。 -
11.《荷叶杯·知己一人谁是》 清·纳兰性德
知己一人谁是?已矣。
赢得误他生。
有情终古似无情,别语悔分明。
莫道芳时易度,朝暮。
珍重好花天。
为伊指点再来缘,疏雨洗遗钿。 -
12.《送李参军》 唐·戎昱
好住好住王司户,珍重珍重李参军。
一东一西如别鹤,一南一北似浮云。
月照疏林千片影,风吹寒水万里纹。
别易会难今古事,非是余今独与君。 -
13.《送李参军》 唐·戎昱
好住好住王司户,珍重珍重李参军。
一东一西如别鹤,一南一北似浮云。
月照疏林千片影,风吹寒水万里纹。
别易会难今古事,非是余今独与君。 -
14.《蝶恋花》 宋·赵令
环取其终始不绝。
兼致彩丝一絇,文竹茶合碾子一枚。
此数物不足见珍,意者欲君子如玉之洁,鄙志如环不解。
泪痕在竹,愁绪萦丝。 -
15.《赠彭花翁牡丹障》 宋·姚勉
洛之花图欧公诗,惊怪天巧呈新枝。
自言当时记者数十种,姚魏后有潜溪绯。
蜀之花图景仁句,香雪蕊金藏不露。
径围三尺瑞云红,尚有二花添未具。 -
16.《小游仙诗九十八首》 唐·曹唐
玉箫金瑟发商声,桑叶枯干海水清。
净扫蓬莱山下路,略邀王母话长生。
上元元日豁明堂,五帝望空拜玉皇。
万树琪花千圃药,心知不敢辄形相。 -
17.《渚宫莫问诗一十五首》 唐·齐己
莫问疏人事,王侯已任伊。
不妨随野性,还似在山时。
静入无声乐,狂抛正律诗。
自为仍自爱,清净里寻思。 -
18.《如梦令》 宋·沈瀛
才听笛声三弄。
关捩一时都动。
收拾去来休,三脚驴儿相送。
珍重。
珍重。
归去好生做梦。 -
19.《寄题喻叔奇国傅郎中园亭二十六咏亦好亭》 宋·杨万里
亦好园中亦好亭,两重好处两重贫。
客来莫道无供给,抹月批风当八珍。 -
20.《题僧维楠诗卷》 宋·陈著
凤□□□鸣閒,蚓窍出虫声。
阴雨不见星,腐草流爝萤。
卓□独何为,不与时同情。
风流晋宋閒,眼中无四灵。