-
41.《出常山界使回有寄》 唐·杜荀鹤
自小即南北,未如今日离。
封疆初尽处,人使却回时。
开口有所忌,此心无以为。
行行复垂泪,不称是男儿。 -
42.《出常山界使回有寄》 唐·杜荀鹤
自小即南北,未如今日离。
封疆初尽处,人使却回时。
开口有所忌,此心无以为。
行行复垂泪,不称是男儿。 -
43.《诫儿侄八百字》 宋·范质
去上初释褐,一命列蓬丘。
青袍春草色,白紵弃如仇。
适会龙飞庆,王泽天下流。
尔得六品阶,无乃太为优。 -
44.《送潘德久使蓟门》 宋·陆游
昆仑东分一枝浑,奔蹴砥柱经龙门。
羲皇受图抚上古,神禹治水开中原。
三灵实扶艺祖业,万国共仰东都尊。
群儿撞坏吁可叹,顾使残虏今游魂。 -
45.《玉溪归逢外甥李相如汴中》 宋·晁补之
蛮乡俟天形,畏蠚复惮暑。
梦甥来万里,竹响风动宇。
如今真似梦,相对别恨吐。
平生窘执辔,白面力如虎。 -
46.《送曹器远从使虏》 宋·陈造
暑风焮面黄尘底,曹侯据鞍轻万里。
晓趁官程夜未休,不为功名为知己。
男儿生有四方志,谁能挽眉妇车里。
周原咨度使尘飞,汉官威仪渠颡泚。 -
47.《有雪》 宋·曹勋
有雪有雪何不时,号令无乃乖其宜。
玄冥失职变常燠,草木不黄流不澌。
群蛰开张动平陆,广野宫阙腾蛟螭。
方今春王布仁政,育养万物如婴儿。 -
48.《题尤使君郡圃十二诗·乐山堂》 宋·李庚
青山如避世,讵肯诣公府。
仁人如好贤,招邀入庭户。
拄笏对朝气,卷帘当暮雨。
是中有佳趣,莫与儿辈语。 -
49.《赠周伯玉下第》 宋·王令
京尘漠无聊,客书闻报罢。
拔身众人後,载水千里下。
微装困无余,归马剧连跨。
邈无失时叹,抗举与俗谢。 -
50.《子楚小甑中实以物饷予{稻禾换口}之如芋而味》 宋·王洋
君不见野人谋食搜山谷,不似输钱买金粟。
醾薇细琐俱见情,岂有灵根不收录。
少陵饥走偏九州,命寄长镵生事足。
早知雪盛又无苗,拟欲诛求已皲瘃。 -
51.《仲春劝耕有献两岐麦者和丁端叔茶使韵》 宋·袁说友
周原膴膴侔歌颂,我访春郊届羲仲。
市桥曲屈古招提,媚日暄风傍韉鞚。
布宣德意父老喜,醉饱盘餐儿女共。
眼看秀色垄头多,风落轻花枝穗重。 -
52.《喜雪献裴尚书(裴均也,时为荆南节度使)》 唐·韩愈
宿云寒不卷,春雪堕如簁.骋巧先投隙,潜光半入池。
喜深将策试,惊密仰檐窥。
自下何曾污,增高未觉危。
比心明可烛,拂面爱还吹。 -
53.《小儿诗》 唐·路德延
情态任天然,桃红两颊鲜。
乍行人共看,初语客多怜。
臂膊肥如瓠,肌肤软胜绵。
长头才覆额,分角渐垂肩。 -
54.《贺新郎(僧如梵摘阮)》 宋·李好古
人物风流远。
忆当年、江东跌宕,知音南阮。
惯倚胡床闲寄傲,妥腹难凭琴桉。
妙制拥、银蟾光满。 -
55.《沁园春(送郑通父之吴门谒宋使君)》 宋·陈人杰
塞外江山,如此萧条,可堪别离。
纵虹桥烟浪,要君怀古,凤城风雨,奈我相思。
玉茧挥诗,金鲸泻酒,件件清狂分付谁。
长安市,有几多心事,岁老相期。 -
56.《摸鱼儿 次韵庐疏齐宪使题岁寒亭 此首下原附》 元·程文海
问疏斋、湘中朱凤,何如江上鹦鹉。
波寒木落人千里,客里与谁同住。
茅屋趣。
吾自爱吾亭,更爱参天树。 -
57.《题尤使君郡圃十二诗·匿峰亭》 宋·李庚
新亭方半丈,众山之所宗。
悭容半窗月,劣受一帘风。
傍人笑老子,游戏如儿童。
乱峰徒颉颃,不与汝争雄。 -
58.《爱民堂为涪陵卢使君题》 宋·沈继祖
我来盛山郡,从公岁及朞。
公之字鳏寡,乳保于婴儿。
公去再改岁,所去尤见思。
至今盛山民,敬奉卢公祠。 -
59.《赠邺下王大刀挥使维藩歌》 明·刘黄裳
车骑关头石片片,回风卷地击人面。
不平之色我自知,一生空读英雄传。
马挝睚眦壮气销,路逢男子囊大刀。
仓卒之间动人目,已见杀气千尺高。 -
60.《夜闻雨声赋古风时赵使君祈雨之翌日也》 宋·郑刚中
山斋道人梦魂清,梦中细响忽可听。
三峡流泉出幽隐,万蚕食此春叶声。
又疑相如夜病渴,蟹眼乱沸石鼎鸣。
呼童起视果安在,云是四檐甘雨倾。