-
1.《次韵孔毅甫集古人句见赠五首》 宋·苏轼
羡君戏集他人诗,指呼市人如使儿。
天边鸿鹄不易得,便令作对随家鸡。
退之惊笑子美泣,问君久假何时归。
世间好句世人共,明月自满千家墀。 -
2.《雪中呈颜使升坚》 宋·刘过
一冬所欠者雪耳,造物忽然如戏儿。
清甚牧这江上郡,郎吟次仲馆中诗。
诗灯夜静疏梅落,卖剑村深小麦滋。
多少使君调燮意,风流自有化工知。 -
3.《吟诗》 宋·姜特立
平生性僻爱吟诗,驱使风光如使儿。
纵横妙用无凝滞,问著机缄自不知。 -
4.《谢安大使儿遗白玉环》 宋·魏了翁
宝刀切寒玉,解作环无端。
连蜷虹贯日,晶润晴生烟。
帝省岷嶓下,冠佩人閒閒。
乃饬坤之灵,效贡穷山渊。 -
5.《送侍御帅夔府》 宋·喻良能
千古楚东郡,风流今在兹。
鲁公元直道,文正不妨诗。
钳吏似束湿,麾龙如使儿。
甘棠足遗爱,会有去思碑。 -
6.《孤儿行》 两汉·佚名
孤儿生,孤子遇生,命独当苦。
父母在时,乘坚车,驾驷马。
父母已去,兄嫂令我行贾。
南到九江,东到齐与鲁。 -
7.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
8.《水龙吟·赠赵晦之吹笛侍儿》 宋·苏轼
楚山修竹如云,异材秀出千林表。
龙须半翦,凤膺微涨,玉肌匀绕。
木落淮南,雨睛云梦,月明风袅。
自中郎不见,桓伊去后,知孤负、秋多少。 -
9.《送石昌言使北引》 宋·苏洵
昌言举进士时,吾始数岁,未学也。
忆与群儿戏先府君侧,昌言从旁取枣栗啖我;家居相近,又以亲戚故,甚狎。
昌言举进士,日有名。
吾后渐长,亦稍知读书,学句读、属对、声律,未成而废。 -
10.《徐元用使君与其子端常邀仆与小儿过同游东山》 宋·苏轼
昔与徐使君,共赏钱塘春。
爱此小天竺,时来中圣人。
松如迁客老,酒似使君醇。
系舟藤城下,弄月镡江滨。