-
1.《平原君》 元·杨维桢
平原君,起朱楼。
美人盈盈楼上居,蹒跚跛汲彼何叟,美人一笑蹒跚愁。
门下士,引去不可留。
高价千金值,千金不惜美人头。
君不见帷中妇女观跛者,一笑五国生戈矛。 -
2.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
3.《悲愤诗》 两汉·蔡琰
汉季失权柄,董卓乱天常。
志欲图篡弑,先害诸贤良。
逼迫迁旧邦,拥主以自疆。
海内兴义师,欲共讨不祥。 -
4.《赠广都寓舍贤妇二喻诗》 宋·顿起
尝闻赵清献,恤孤慰亡友。
至今西蜀人,谈美不容口。
二喻出儒家,清贫一无有。
零丁依老姑,破屋僧堂后。 -
5.《陶节妇诗》 明·袁凯
维费荣敏,江夏启封。
何以世家,户侯县公。
抑抑节妇,实维其孙。
始由旧姻,遂此新婚。 -
6.《魏公子列传》 两汉·司马迁
魏公子无忌者,魏昭王少子而魏安釐王异母弟也。
昭王薨,安釐王即位,封公子为信陵君。
是时范睢亡魏相秦,以怨魏齐故,秦兵围大梁,破魏华阳下军,走芒卯。
魏王及公子患之。 -
7.《观讲师有感》 宋·王洋
一僧据几坐,众僧列其间。
纷纷士与女,其外复相环。
娟娟谁家妇,粉面垂烟鬟。
既为时俗妆,复著道士冠。 -
8.《元和圣德诗》 唐·韩愈
皇帝即阼,物无违拒。
曰旸而旸,曰雨而雨。
维是元年,有盗在夏。 -
9.《露筋娘子诗(并序)》 明·王彝
淮城小如盖,僻在湖草边。
萧条城下路,昔有两婵娟。
秋姿艳明月,相携良可怜。
小姑泣向嫂,薄暮惨墟烟。 -
10.《于潜令刁同年野翁亭》 宋·苏轼
山翁不出山,溪翁长在溪。
(前二令作二翁亭。
)不如野翁来往溪山间,上友麋鹿下凫鹥,问翁何所乐,三年不去烦推挤。
翁言此间亦有乐,非丝非竹非蛾眉。 -
11.《送陆畅归江南(畅娶董溪女)》 唐·韩愈
举举江南子,名以能诗闻。
一来取高第,官佐东宫军。
迎妇丞相府,夸映秀士群。
鸾鸣桂树间,观者何缤纷。 -
12.《送陆畅归江南(畅娶董溪女)》 唐·韩愈
举举江南子,名以能诗闻。
一来取高第,官佐东宫军。
迎妇丞相府,夸映秀士群。
鸾鸣桂树间,观者何缤纷。 -
13.《观陆士龙作顾彦先妇答夫二首有感韵》 宋·戴复古
鼠璞窃美名,冠玉假外观。
良人夸意气,下妾愁岁晏。
念君始行迈,雪岭梅初粲。
春风桃已红,光阴等飞弹。 -
14.《山阳思归书寄女兄》 宋·王令
淮风情舒舒,楚水日夜流。
风能驾吾帆,水可载我舟。
余归知几时,子望悬百忧。
念我兄弟寡,商参各殊州。 -
15.《过李将军南郑林园观妓》 唐·刘长卿
郊原风日好,百舌弄何频。
小妇秦家女,将军天上人。
鸦归长郭暮,草映大堤春。
客散垂杨下,通桥车马尘。 -
16.《野步至近村》 宋·陆游
耳目康宁手足轻,村墟草市遍经行。
孝经章里观初学,麦饭香中喜太平。
妇女相呼同夜绩,比邻竭作事春耕。
勿言野饁无盐酪,笋蕨何妨淡煮羹。 -
17.《野趣居士杨公远令其子依竹似孙为予写真赠以》 宋·方回
尔来画工工画花,俗眼所识惟纷华。
牡丹百卉哄蜂蝶,芙蓉鸳鸯相交加。
大为屏帐小卷轴,堆红积绿供□奢。
高人瞥见付一笑,妇女小儿争惊夸。 -
18.《甘露亭诗》 宋·李覯
乾坤父母莫匪慈,胚胎亿兆成角覊。
其间哺乳不及处,有时泣杀呱呱儿。
南川上游号沃野,景佑丙子尝凶饥。
新田始苗旧谷罄,十室八九无晨炊。 -
19.《天问》 先秦·屈原
曰:遂古之初,谁传道之?
上下未形,何由考之?
冥昭瞢暗,谁能极之?
冯翼惟象,何以识之? -
20.《高唐赋》 先秦·宋玉
昔者楚襄王与宋玉游于云梦之台,望高之观,其上独有云气,崪兮直上,忽兮改容,须臾之间,变化无穷。
王问玉曰:“此何气也?”玉对曰:“所谓朝云者也。
”王曰:“何谓朝云?”玉曰:“昔者先王尝游高唐,怠而昼寝,梦见一妇人曰:‘妾,巫山之女也。
为高唐之客。