-
1.《春山吟》 宋·金朋说
岧峣嫩绿间妖戏,碧对琼花潋滟中。
一段天机犹织就,宜为宅畔锦屏风。 -
2.《鹧鸪天(戏题周登乐府)》 宋·刘克庄
诗变齐梁体已浇。
香奁新制出唐朝。
纷纷竞奏桑间曲,寂寂谁知爨下焦。
挥彩笔,展红绡。
十分峭措称妖娆。
可怜才子如公瑾,未有佳人敌小乔。 -
3.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
4.《夜坐戏作短歌》 宋·陆游
畏事如畏虎,避人如避寇。
结庐三家村,百事喜寒陋。
身闲自为贵,饭足岂非富。
素心憎狐妖,老愈恶铜臭,视之若寒气,可使客肤腠。 -
5.《戏王和先张齐望》 宋·王灼
王家二环芙蕖妖,张家阿倩海棠魄。
露香亭前占秋光,红云岛边弄春色。
满城钱痴买娉婷,风卷画楼丝竹声。
谁似两家喜看客,新翻歌舞劝飞觥。
君不见东州钝汉发半缟,日日醉碧鸡三井道。 -
6.《冬节忤寒约客默坐爇品字柴作五禽戏体中差小》 宋·郑清之
牡丹骄春醉无力,艳紫妖红锦新织,鹿解衔花空误唐,楚以姬归竟亡息。
何如野外挺孤操,照水渊然有深识。
昂昂雪鬓颜真卿,何物女子称国色。 -
7.《冒雨往玉照堂观梅戏成长篇》 宋·张镃
幽人占断烟波景,不但春风翠红整。
绕堂交互玉崚嶒,月中日下光迷影。
连年勾引客来看,传得梅声满世间。
西湖处士英爽在,大叫称屈挝天关, -
8.《戏狄怀英》 宋·陆文圭
花样精神月样妆,妖魂不以近忠良。
如何凰阁平章老,欲事宫中妩媚娘。 -
9.《戏效长庆律体即事与高文倩》 明·程嘉燧
蛾眉蟾月两婵娟,忆遇如花胜会仙。
近逐歌喉须闯席,遥开笑靥待过船。
灯前坠马妆仍好,酒后惊鸿态更偏。
才调直欺文字饮,风骚横逞士夫筵。 -
10.《长安古意》 唐·卢照邻
长安大道连狭斜,青牛白马七香车。
玉辇纵横过主第,金鞭络绎向侯家。
龙衔宝盖承朝日,凤吐流苏带晚霞。
百尺游丝争绕树,一群娇鸟共啼花。