-
181.《诸公赋东园兄铜雀砚甚夸余独不然然苏长公》 宋·艾性夫
临洮健儿衷甲衣,曹家养儿乘祸机。
匹夫妄作九锡梦,鬼蜮敢学神龙飞。
负鼎而趍不遄死,筑台尚俗储歌舞。
但知铜雀望西陵,不觉妖狐叫墟墓。 -
182.《赠族子治鬼疾》 宋·艾性夫
瞠狞电目头蒙倛,两手握断青桃枝。
丹符落火六丁走,白昼破柱神雷飞。
何物尸虫作妖魅,敢上天庭聒天耳。
坐俘心腹三彭仇,生馘膏肓双孺子。 -
183.《重赠星翁陈跛子》 宋·艾性夫
拄拐蹒跚鬓雪明,向来小范亦分羹。
十年不见疑先死,一旦相逢似再生。
尽乱亦收诗卷上,长贫犹挟命书行。
试言何物妖星照,是处青山白骨横。 -
184.《山谷跋杨妃齿痛图谓多食侧生致动摇其左单》 宋·艾性夫
蜀帝化子规,啼血思还家。
玉环苦微疢,寄汝呼痛牙。
物类相殊或相托,悲鸣一夜梨花落。
三郎玉柙已成尘,半匕金罂谁和药。 -
185.《龟石》 宋·孔武仲
平川汹汹经南国,匹练横托半天碧。
洪澜巨浪之中央,忽见颓嵬太古石。
此石由来几许时,混元一气初开辟。
神功割破混沌胎,划落半空随霹雳。 -
186.《稚虎》 宋·方回
槛车二稚虎,舁者过墙外。
犬何自知之,怖栗窜墙内。
万物各有气,遥感不待对。
玉宝潜地底,九霄露光怪。
一夫全其神,山灵百妖退。
矧乃重华时,济济夔龙会。 -
187.《送赵介之赴舂陵十首》 宋·彭龟年
龃龉不足病,快意或为妖。
尤物亦移人,此念当永消。 -
188.《赵延俊毁淫祠诗以美之》 宋·丘葵
风霆妙流行,日月互出没。
鬼神本良能,一气自伸屈。
南方有妖魂,缁衣而血食。
因讼默祈呼,桎梏脱顷刻。 -
189.《次韵吴静能秦桧》 宋·丘葵
故老相传为秦桧,飞仙时立冻蛟背。
疑是当年丫髻人,凭虚驭气今安在。
百千年树见栽时,新承雨露入昭代。
托根南极殿下生,巍巍直与天枢对。 -
190.《赠苏文瓘》 宋·苏籀
推明能隼骨专车,按地谈天河洛图。
汉魏晋唐皆贯澈,典坟今昔不荒芜。
君家庭户闻风旨,吾事分毫等博屠。
岂待曲终思雅颂,直缘背痒遇麻姑。
预求补益三年艾,深识妖邪九尾狐。
博物伟然窥子产,济时岂必愧夷吾。 -
191.《有虎行》 宋·于石
有虎有虎山之巅,怒目炯炯当昼眠。
百兽畏伏不敢前,凭林一吼秋风寒。
昨日邻家妇,哀哀哭其子,叩头叫天天不语。 -
192.《城狐》 宋·曾丰
凭高负固恣为妖,自谓身安物莫摇。
薰灌幸人俱有忌,不知鹰犬不相饶。