-
1.《苑舍人能书梵字兼达梵音,皆曲尽其妙,戏为之赠》 唐·王维
名儒待诏满公车。
才子为郎典石渠。
莲花法藏心悬悟,贝叶经文手自书。
楚词共许胜扬马,梵字何人辨鲁鱼。
故旧相望在三事,愿君莫厌承明庐。 -
2.《妙喜寺高房期灵澈上人不至,重招之一首》 唐·皎然
晨起峰顶心,怀人望空碧。
扫雪开寺门,洒水净僧席。
言笑形外阻,风仪想中觌。
驰心惊叶动,倾耳闻泉滴。 -
3.《酬李司直纵诸公冬日游妙喜寺题照、昱二上人房…述》 唐·皎然
达贤贵贞隐,常惧迹不灭。
遂与永公期,遗身坐林樾。
华轩何辚辚,为我到幽绝。
心境寒草花,空门青山月。
潘生独不见,清景屡盈缺。
林下常寂寥,人间自离别。
何时解轻佩,来税丘中辙。 -
4.《春日和卢使君幼平开元寺听妙奘上人讲》 唐·皎然
仁圣垂文在,虚空日月悬。
陵迟追哲匠,宗旨发幽诠。
法受诸侯请,心教四子传。
春生雪山草,香下棘林天。
顾我从今日,闻经悟宿缘。
凉山万里去,应为教犹偏。 -
5.《虞美人(同蔡宽夫置酒,王仲弓出歌人,声甚妙)》 宋·叶梦得
东风一夜催春到。
杨柳朝来好。
莫辞尊酒重携持。
老去情怀能有、几人知。
凤台园里新诗伴。
不用相追唤。
一声清唱落琼卮。
千顷西风烟浪、晚云迟。 -
6.《千秋岁(春欲去,二妙老人戏作长短句留之,为社中一笑)》 宋·周紫芝
送春归去。
说与愁无数。
君去后,归何处。
人应空懊恼,春亦无言语。 -
7.《玉楼春(文缜、倪巨济、王元衷、苏叔党宴张子实家·侍人贺全真妙绝一时)》 宋·向子諲
云窗雾阁春风透。
蝶绕蜂围花气漏。
恼人风味恰如梅,倚醉腰肢全是柳。
细传一曲情偏厚。
淡扫两山缘底皱。
归时好月已沈空,只有真香犹满袖。 -
8.《满庭芳·妙行真人》 元·马钰
妙行真人,重阳师父,遇师吕祖玄通。
十年了道,归去得乘风。
一纪三番下界,性正直、凡事依公。
天上现,无为手段,超显自然功。 -
9.《熙宁壬子八月於洛阳妙觉寺考试举人及还道出》 宋·并叙
洛寺相从不出门,绕城空复记名园。
程文堆案晨兴早,竹簟连床夜雨喧。
归路逢僧暂容与,登山无力强扳援。
遥知别後都如梦,赖有君诗一一存。 -
10.《熙宁壬子八月於洛阳妙觉寺考试举人及还道出》 宋·并叙
声病消磨只古文,诸儒经术斗纷纭。
不知旧学都无用,犹把新书强欲分。
老病心情愁见敌,少年词气动干云。
搜贤报国吾何敢,欲补空疏但有勤。 -
11.《熙宁壬子八月於洛阳妙觉寺考试举人及还道出》 宋·并叙
一锁楼中暗度秋,微官黾勉未能休。
笑谈容我聊纾放,文字凭君便去留。
杯酒淋漓已非离,清诗窈眇更难酬。
东归犹得联征骑,同上嵩高望九州。 -
12.《熙宁壬子八月於洛阳妙觉寺考试举人及还道出》 宋·并叙
飞泉来无穷,发自嵩岭背。
奔驰两山间,偶与乱石会。
倾流势摧毁,泥土久崩溃。
坚姿未消释,嶻嶭俨相对。 -
13.《熙宁壬子八月於洛阳妙觉寺考试举人及还道出》 宋·并叙
秋暑尚烦襟,林泉净客心。
菊残知节过,荷尽觉池深。
疏柳摇山色,青苔遍竹阴。
犹嫌近官道,轣辘听车音。 -
14.《熙宁壬子八月於洛阳妙觉寺考试举人及还道出》 宋·并叙
寺古依乔木,僧闲正莫年。
为生何寂寞,爱客尚留连。
虚牖罗修竹,空厨响细泉。
坐听谈旧事,遍识洛中贤。 -
15.《熙宁壬子八月於洛阳妙觉寺考试举人及还道出》 宋·并叙
虚室无寻丈,青山有百层。
回峰看不足,危石恐将崩。
听法来天女,依岩老梵僧。
须弥传纳芥,观此信还曾。 -
16.《熙宁壬子八月於洛阳妙觉寺考试举人及还道出》 宋·并叙
壁毁丹青在,移来殿庑深。
赋形惊变态,观佛觉无心。
旌旆翻空色,笙竽含妙音。
风流出吴样,遗法到如今。 -
17.《熙宁壬子八月於洛阳妙觉寺考试举人及还道出》 宋·并叙
青山欲上疑无路,涧道相萦九十盘。
东望嵩高分草木,回瞻原隰涌波澜。 -
18.《熙宁壬子八月於洛阳妙觉寺考试举人及还道出》 宋·并叙
一径乔林下黄叶,三山翠壁绕禅居。
共君将住还归去,欲问安心知已疏。 -
19.《熙宁壬子八月於洛阳妙觉寺考试举人及还道出》 宋·并叙
飞仙不返周王子,重阜相连少室孙。
夜静笙声兼鹤下,回看惟有故山存。 -
20.《熙宁壬子八月於洛阳妙觉寺考试举人及还道出》 宋·并叙
肃肃避暑宫,石殿秋日冷。
凛然中庭柏,气压千夫整。
风声答万壑,云色通诸岭。
材大难为工,甘与蓬蒿屏。