-
1.《雪窦妙高峰诗》 宋·孙应时
绝壑高岩面面雄,一峰孤起白云中。
山连飞瀑斜通寺,人在危栾半倚空。
把酒登临非易得,题诗摹写最难工。
谁知妙意无穷尽,都在幽人全笛风。 -
2.《缙云县仙都山黄帝祠宇》 宋·王铚
我渡溪山寻荒村,群峰势若万马奔。
酣酣春色雪初霁,霭霭野气山犹昏。
琼楼金阙涤地尽,松柏半带斤斧痕。
要还清净扫尘俗,一炬劫火安得焚。 -
3.《青丘子歌》 明·高启
青丘子,泬而清,本是五云阁下之仙卿。
何年降谪在世间,向人不道姓与名。
蹑?厌远游,荷锄懒躬耕。
有剑任羞涩,有书任纵横。 -
4.《夜行上沙见梅,记东坡作诗招魂之句》 宋·范成大
玉妃谪人世,乃在流水村。
天风吹婵娟,飘堕寂莫滨。
芳心怨命薄,玉色凄路尘。
佳人来无期,日暮多碧云。 -
5.《赠蓬壶丁高士琴》 宋·白玉蟾
瓠巴骑鲸上天去,伯牙成连亦千古。
浅世断无钟子期,弦中妙意为谁举。
春风春雨满潇湘,人在蓬窗闭竹房。
竹里鹃啼喉舌冷,花间莺宿梦魂香。 -
6.《慧元画寒林七贤》 宋·楼钥
群贤俱诗豪,世代不同处。
安得寒林中,联镳睇相语。
谁欤创妙意,臭味无今古。
吾闻顾陆辈,寓意或如许。 -
7.《八月十四日送叶子谦自会稽游江观湖归闽》 宋·王铚
倾盖论交意已倾,断弦重续喜君听。
山川妙意藏千古,天地神机在六经。
朝夕事皆翻覆手,古人情寄短长亭。
涛江君往观秋注,万顷涨溟无浅行。 -
8.《次韵葛教授新辟柏桐轩》 宋·陈棣
柏桐有正性,梁琴岂其天。
丹雘自煇燿,弦徽漫锵然。
深惭社旁栎,政尔终天年。
复愧南城槁,犹知过飞仙。 -
9.《寄题吴子似所居二首·经德堂》 宋·陈文蔚
上帝降斯民,厥安存秉彝。
古昔世教明,大道行坦夷。
裘葛顺冬夏,饮食弃渴饥。
非有慕于外,夫妇皆与知。 -
10.《题城南书院三十四咏》 宋·张栻
凌晨骑马路新凉,来挹湖边风露香。
妙意此时谁共领,波间鸥鹭静相忘。 -
11.《颂古十首》 宋·释端裕
善应随流妙意深,明明一箭中红心。
当锋不是由基眼,对面銕山高万寻。 -
12.《梅》 宋·王洋
心妙意难到,理浅语易俗。
惟此公共美,路坦行自跼。
强勉思攀陪,虽恳不见录。
料想何水曹。
平生一夔足。 -
13.《次韵米黻二王书跋尾二首》 宋·苏轼
三馆曝书防蠹毁,得见来禽与青李。
秋蛇春蚓久相杂,野鹜家鸡定谁美。
玉函金钥天上来,紫衣敕使亲临启。
纷纶过眼未易识,磊落挂壁空云委。 -
14.《十一月二十六日松风亭下梅花盛开》 宋·苏轼
春风岭上淮南村,昔年梅花曾断魂。
(予昔赴黄州,春风岭上见梅花,有两绝句。
明年正月往岐亭,道中赋诗云:去年今日关山路,细雨梅花正断魂。
)岂知流落复相见,蛮风蜒雨愁黄昏。 -
15.《自题临文与可画竹》 宋·苏轼
石室先生清兴动,落笔纵横飞小凤。
借君妙意写篔簹,留与诗人发吟讽。 -
16.《曹仁熙画水壁》 宋·晁说之
夫子在川上,悠然叹所逝。
见逝不见水,身与水不二。
天维及地轴,去矣不可制。
日月徒劳劳,出入丈赤地。 -
17.《十二月十二日雪晴成允蔡君扁舟携诗见临次韵》 宋·毛滂
蔡子下笔生涛澜,少时往往思涌泉。
便当自作五凤楼,画楹刻桷皆蛮牋。
昨日千秋桥畔雪,杨花蝴蝶相联翩。
径唤红粧弄春色,千壶快倒万锦缠。 -
18.《和择之赋霜月》 宋·张栻
月华明洁好霜天,遥指层城几暮烟。
妙意此时谁与寄,美人湘水隔娟娟。 -
19.《题曾氏山园十一咏·梅沼》 宋·张栻
寒梅只自芳,野水有余清。
山空岁云暮,妙意相发明。 -
20.《同元晦择之游岳道遇大雪马上作》 宋·张栻
驱车望衡岳,群山政参差。
微风忽南来,云幕为四垂。
炎官挟蓐收,从以万玉妃。
庭荧亦何有,尺璧仍珠玑。