-
1.《诗匠》 宋·杨公远
吴刚运惟修月,轮扁挥斤妙斲轮。
好句何须劳斧凿,无痕无迹自天真。 -
2.《投晁子止制置三首》 宋·李流谦
读书万卷破,转物一机神。
道德欣为御,文章妙斲轮。
圣贤同一处,天地要弥纶。
汗简窥千古,从来只数人。 -
3.《吕崇德挽词》 宋·楼钥
剸剧推才刃,临机妙斲轮。
传家得清白,满腹是精神。
未上金闺籍,空留花县春。
善人阳报在,兰玉正诜诜。 -
4.《七十翁吟七言十绝》 宋·方回
自知酒量防逾矩,敢诧诗才妙斲轮。
古圣贤心得丝许,虽非尼扁异愚民。 -
5.《代天宁寺僧可举赠梓人善斲歌》 宋·陈著
四明山南郁嵯峨,异气上与青天摩。
人豪挟秀布山下,余为巧匠擅一窝。
颀然而长独出者,此中巧处得最多。
谁知造物亦有意,要为公输世其科。 -
6.《戏题小雀捕飞虫画扇》 宋·黄庭坚
小虫心在一啄间,得失与世同轻重。
丹表妙处不可传,轮扁斲轮如此用。 -
7.《史佐才读书堂》 宋·王之道
我闻轮人扁,妙解书中义。
当其听读书,默识圣人意。
忽然释椎凿,有问发兹秘。
虽云圣人语,糟粕岂精粹。 -
8.《禅人写真求赞》 宋·释正觉
面瘦颊凸,眉棱眼深。
默亡所住,妙在而今。
鳞潜寒水,鹤梦月林。
应声应色分身也,拍手家家观世音。 -
9.《读兰皋先生集》 宋·缪志道
自少从诸老,如公能几人。
斲轮推老手,削锯妙惊人。
人物九泉古,诗名千载新。
矮窗遗稿在,一读一沾巾。 -
10.《郊居与八弟无斁读书》 宋·晁补之
坐狂得世捐,作官故不了。
十年未弛负,半世不黔灶。
居然颜玉雪,及是鬓蓬葆。
碧山已焚鱼,白水初种稻。 -
11.《万卷堂》 宋·邓肃
世人无远韵,挟策干浮云。
识字仅有数,得志无短檠。
太丘妙家法,不肯卤耕耘。
藏书浩无际,兀坐观沧溟。 -
12.《黄一翁自郡城回》 宋·王炎
千金一璧倾秦都,此璞未剖众所疑。
朱丝度曲有山水,袖手不鼓无人知。
黄香裋褐走江汉,失脚未上青云衢。
此客胸中有佳处,笑人论士相目皮。 -
13.《用元韵答清老》 宋·王炎
巧匠胸中有全室,能文纸上无脱稿。
老禅善画亦如是,毛锥未出意行到。
解衣盘薄小经营,蓦然挥洒笔如扫。
我思诗画本一律,众作徒多等蝉噪。 -
14.《明师见和梅诗再用韵兼奉送还福唐》 宋·王铚
斲轮妙手声名歇,谁信出门犹合辙。
后来世外有高禅,凛凛兰摧并玉折。
久将生死付八还,不数图书号三绝。
诗来乃与梅争妍,獭髓补痕红未灭。 -
15.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
一句超然,良马影鞭。
道出语默,理合方圆。
运斤之妙,宾主可怜。
斲轮之伎,父子不传。
莫将爻象兮相求龟壳,才落是非兮底事驴年。 -
16.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
顶雪抗春,目寒射人。
蓑裹江湖雨,斗浮河汉津。
拙忘机兮抱瓮,妙不传兮斲轮。
谷鸟岩华自声色,十方普现刹尘身。 -
17.《奉和王世弼寄上七兄先生用其韵》 宋·黄庭坚
宫槐弄黄黄,莲叶绿婉婉。
时同二三友,竹轩凉夏晚。
驾言都城南,以望征车返。
何知苦淹回,及此秋景短。