-
1.《百四从妹挽词》 宋·楼钥
孝养全终始,真成乳阿姑。
衾禂几年共,甘毳四时须。
众子俱传业,诸孙足自娱。
吾家女兄弟,似此亦几无。 -
2.《怨歌行》 唐·曹邺
丈夫好弓剑,行坐说金吾。
喜闻有行役,结束不待车。
官田赠倡妇,留妾侍舅姑。
舅姑皆已死,庭花半是芜。 -
3.《沁园春》 宋·刘氏
我生不辰,逢此百罹,况乎乱离。
奈恶因缘到,不夫不主,被擒捉去,为妾为妻。
父母公姑,弟兄姊妹,流落不知东与西。
心中事,把家书写下,分付伊谁。 -
4.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。 -
5.《孙泰》 未知·佚名
孙泰,山阳人也,少师皇甫颖,操守颇有古贤之风。
泰妻即姨妹也。
先是姨老矣,以二子为托,曰:“其长损一目,汝可娶其女弟。
”姨卒,泰娶其姊。 -
6.《自尤》 宋·苏洵
五月之旦兹何辰,有女强死无由伸。
嗟予为父亦不武,使汝孤冢埋冤魂。
死生寿夭固无定,我岂以此辄怨人。
当时此事最惊众,行道闻者皆醉辛。 -
7.《孔雀东南飞》 两汉·汉无名氏
序曰:汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母
所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦 -
8.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
9.《赠广都寓舍贤妇二喻诗》 宋·顿起
尝闻赵清献,恤孤慰亡友。
至今西蜀人,谈美不容口。
二喻出儒家,清贫一无有。
零丁依老姑,破屋僧堂后。 -
10.《为被虏妇作》 宋·潘文虎
鹁鸪鸪,鹁鸪鸪,帐房遍野相喧呼。
阿姊含羞对阿妹,大嫂挥泪看小姑。
一家不幸俱被虏,犹幸同处为妻孥。
愿言相怜莫相妒,这个不是亲丈夫。 -
11.《御沟水》 明·韩上桂
洛阳城东花草殷,垂杨满道那可攀。
始闻绛气萦金阙,复道寒烟锁玉关。
玉关对削环丹戺,朱馆横连盈帝里。
深宫寂寞掩芙蓉,间道斜通御沟水。 -
12.《唐嘉会妻》 明·吴鼎芳
凤皇失其侣,三年独彷徨。
岂无云中鹤,矫矫非所当。
所居谷水西,乃在淀水阳。
杨氏有好女,小字曰云芳。 -
13.《柳梢青·家近闽南》 宋·无名氏
家近闽南。
三姑姊妹,秀揖仙岩。
须女精神,玉卮标格,谪下尘凡。
他时佳婿成双,红丝应牵第三。
倚看樽前,团栾六子,三女三男。 -
14.《游东山图》 宋·刘克庄
亭树缥缈无点尘,竹树苍翠溪粼粼。
宝钗导前瑶簪后,三君高屐华阳巾。
颀然锦衣者谁氏,道韫诸姑姊长妹。
当时偶动寂寂叹,藁砧不答高掩鼻。 -
15.《踏莎行 闺情》 明·唐寅
可怪春光,今年偏早,闺中冷落如何好。
因他一去不归来,愁时只是吟芳草。
奈尔双姑,随行随到,其间况味予知道。 -
16.《白头母吟》 明·杨基
白头母,乌头妇,妇姑啼寒抱双股。
妇哭征夫母哭儿,悲风吹折庭前树。
家有屋,屯军伍,家家有儿遭杀虏。
越女能嘲楚女词,吴人半作淮人语。 -
17.《秋兴》 宋·苏泂
秋高朔马肥,壮士多感激。
起看天宇空,万物尽阴黑。
连年稍艰食,所至多盗贼。
人情有驯致,世或尚姑息。 -
18.《寄叔广》 宋·陈藻
君在於潜未语妇,姑苏我到事多违。
母衰妹弱那能干,妇拙儿顽孰可依。
海近一天风漠漠,朔寒两地雪霏霏。
行装稍办还家急,年少应须慕虎闱。