-
1.《姑孰十咏》 唐·李白
姑孰溪
爱此溪水闲,乘流兴无极。
漾楫怕鸥惊,垂竿待鱼食。
波翻晓霞影,岸叠春山色。 -
2.《姑孰十咏(一作李赤诗)·姑孰溪》 唐·李白
爱此溪水闲,乘流兴无极。
漾楫怕鸥惊,垂竿待鱼食。
波翻晓霞影,岸叠春山色。
何处浣纱人,红颜未相识。 -
3.《曹伯玉驾部相会於姑孰既别得书及诗因以拙句》 宋·郑獬
东风绰约过前溪,碧草纤纤苦未齐。
春到好花随处有,醉来佳客不相携。
高眠未博黄金印,秀句如镌白玉圭。
倒指驿程今甚处,画船应过楚江西。 -
4.《姑孰十咏·丹阳湖》 唐·李白
湖与元气连,风波浩难止。
天外贾客归,云间片帆起。
龟游莲叶上,鸟宿芦花里。
少女棹归舟,歌声逐流水。 -
5.《姑孰十咏·谢公宅》 唐·李白
青山日将暝,寂寞谢公宅。
竹里无人声,池中虚月白。
荒庭衰草遍,废井苍苔积。
惟有清风闲,时时起泉石。 -
6.《姑孰十咏·陵歊台》 唐·李白
旷望登古台,台高极人目。
叠嶂列远空,杂花间平陆。
闲云入窗牖,野翠生松竹。
欲览碑上文,苔侵岂堪读。 -
7.《姑孰十咏·桓公井》 唐·李白
桓公名已古,废井曾未竭。
石甃冷苍苔,寒泉湛孤月。
秋来桐暂落,春至桃还发。
路远人罕窥,谁能见清彻。 -
8.《姑孰十咏·慈姥竹》 唐·李白
野竹攒石生,含烟映江岛。
翠色落波深,虚声带寒早。
龙吟曾未听,凤曲吹应好。
不学蒲柳凋,贞心尝自保。 -
9.《姑孰十咏·望夫山》 唐·李白
颙望临碧空,怨情感离别。
江草不知愁,岩花但争发。
云山万重隔,音信千里绝。
春去秋复来,相思几时歇。 -
10.《姑孰十咏·牛渚矶》 唐·李白
绝壁临巨川,连峰势相向。
乱石流洑间,回波自成浪。
但惊群木秀,莫测精灵状。
更听猿夜啼,忧心醉江上。 -
11.《姑孰十咏·灵墟山》 唐·李白
丁令辞世人,拂衣向仙路。
伏炼九丹成,方随五云去。
松萝蔽幽洞,桃杏深隐处。
不知曾化鹤,辽海归几度。 -
12.《姑孰十咏·天门山》 唐·李白
迥出江山上,双峰自相对。
岸映松色寒,石分浪花碎。
参差远天际,缥缈晴霞外。
落日舟去遥,回首沉青霭。 -
13.《姑孰官舍》 唐·许浑
草生宫舍似闲居,雪照南窗满素书。
贫后始知为吏拙,病来还喜识人疏。
青云岂有窥梁燕,浊水应无避钓鱼。
不待秋风便归去,紫阳山下是吾庐。 -
14.《送曾主簿归楚州省觐,予亦明日归姑孰》 唐·许浑
帆转清淮极鸟飞,落帆应换老莱衣。
河亭未醉先惆怅,明日还从此路归。 -
15.《送黄秀才姑孰辟命》 唐·徐铉
世乱离情苦,家贫色养难。
水云孤棹去,风雨暮春寒。
幕府才方急,骚人泪未干。
何时王道泰,万里看鹏抟。 -
16.《谢当涂陈舍人馈姑孰春》 宋·李兼
门巷春风翳草来,笔耕无艺甑生埃。
空成洛下书生咏,敢望青州从事来。
洗盏首供堂上寿,留尊更待月中开。
陶然竟堕难名境,疑是凌歊百尺台。 -
17.《过姑孰作》 宋·李冲元
琉璃万顷碧如堆,画栋连云户牖开。
晴嶂势吞三楚尽,暮潮声带九江来。
六朝寂寞惟流水,孤垒荒凉史旧台。
惆怅骑鲸人已老,夜船空棹月明回。 -
18.《姑孰道中》 元·贡师泰
朝发慈姥山,莫宿吴公桥。
日入气犹溽,清怀厌烦嚣。
隔江风雨至,绿树凉萧萧。
邻舟颇相好,有酒忽见招。
明发波浪阔,相望一何遥。 -
19.《姑孰道中》 明·湛怀法师
残月含霜落,城皋晓气苍。
桥横半空出,蹊折断岩妨。
幽漱云根冷,平原草甲香。
峨眉亭下路,江水树微茫。 -
20.《姑孰溪》 唐·李白
爱此溪水闲。
乘流兴无极。
漾楫怕鸥惊。
垂竿待鱼食。
波翻晓霞影。
岸叠春山色。
何处浣纱人。
红颜未相识。