-
1.《山花子·林下荒苔道韫家》 清·纳兰性德
林下荒苔道韫家,生怜玉骨委尘沙。
愁向风前无处说,数归鸦。
半世浮萍随逝水,一宵冷雨葬名花。
魂是柳绵吹欲碎,绕天涯。 -
2.《骕骦骏》 唐·杜牧
瑶池罢游宴,良乐委尘沙。
遭遇不遭遇,盐车与鼓车。 -
3.《沁园春·梦冷蘅芜》 清·纳兰性德
梦冷蘅芜,却望姗姗,是耶非耶。
怅兰膏渍粉,尚留犀合;金泥蹙绣,空掩蝉纱。
影弱难持,缘深暂隔,只当离愁滞海涯。
归来也,趁星前月底,魂在梨花。 -
4.《赋绿珠得车字》 明·袁凯
绿珠初嫁石崇家,细马轻驼七宝车。
已用明珠为匼匝,更输白璧教琵琶。
日日东楼倾美酒,朝朝西苑看名花。
只为恩深不相弃,还将玉体委尘沙。 -
5.《宝相花》 宋·舒岳祥
春风不到上林花,流落民间日又斜。
曾向玉堂承雨露,可堪金屋委尘沙。
生来富贵由天分,到底风流出内家。
莫讶绿繁伤手刺,幽贞难犯可吁嗟。 -
6.《七谏》 两汉·东方朔
初放
平生于国兮,长于原野。
言语讷譅兮,又无彊辅。
浅智褊能兮,闻见又寡。 -
7.《帝京篇》 唐·骆宾王
山河千里国,城阙九重门。
不睹皇居壮,安知天子尊。
皇居帝里崤函谷,鹑野龙山侯甸服。
五纬连影集星躔,八水分流横地轴。 -
8.《高沙道中》 宋·文天祥
三月初五日,索马平山边。
疾驰趋高沙,如走阪上圆。
夜行二百里,望望无人烟。
迷途呼不应,如在盘中旋。 -
9.《寄谢碧云张高士》 宋·程公许
临邛自昔多仙才,鹤鸣神丹夜昭回。
唐鸿都客尤奇俊,飞神碧落超蓬莱。
宋采石战强敌摧,少微褒封自公台。
心印今复传云来。 -
10.《相和歌辞·门有车马客行》 唐·虞世南
财雄重交结,戚里擅豪华。
曲台临上路,高门抵狭斜。
赭汗千金马,绣毂五香车。
白鹤随飞盖,朱鹭入鸣笳。 -
11.《门有车马客》 唐·虞世南
陈遵重交结,田蚡擅豪华。
曲台临上路,高轩抵狭斜。
赭汗千金马,绣轴五香车。
白鹤随飞盖,朱鹭入鸣笳。 -
12.《大云寺赞公房四首》 唐·杜甫
心在水精域,衣沾春雨时。
洞门尽徐步,深院果幽期。
到扉开复闭,撞钟斋及兹。
醍醐长发性,饮食过扶衰。 -
13.《天香(宛委山房拟赋龙涎香)》 宋·王易简
烟峤收痕,云沙拥沫,孤槎万里春聚。
蜡杵冰尘,水研花片,带得海山风露。
纤痕透晓,银镂小、初浮一缕。
重剪纱窗暗烛,深垂绣帘微雨。 -
14.《望夫石》 宋·贺铸
亭亭思妇石,下阅几人代。
荡子长不归,山椒久相待。
微云荫发彩,初日煇饿黛。
秋雨叠苔衣,春风舞萝带。 -
15.《断碑》 宋·强至
何代经兵火,终年委雪霜。
文章谁黑白,首尾自参商。
琬琰那沦翠,尘沙渐变黄。
人生异坚石,抚汝重苍茫。 -
16.《题剑门》 宋·魏了翁
江有瞿唐限,陆有双剑蹲。
如熊羆当道,如虎豹守阍。
屹然东北隅,莫此西南坤。
昔岁在单阏,白日尘沙昏。 -
17.《屈原列传》 两汉·司马迁
屈原者,名平,楚之同姓也。
为楚怀王左徒。
博闻强志,明于治乱,娴于辞令。
入则与王图议国事,以出号令;出则接遇宾客,应对诸侯。 -
18.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。 -
19.《芜城赋》 南北朝·鲍照
沵迆平原,南驰苍梧涨海,北走紫塞雁门。
柂以漕渠,轴以昆岗。
重关复江之隩,四会五达之庄。
当昔全盛之时,车挂轊,人驾肩。 -
20.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。