-
1.《四皓庙》 唐·元稹
巢由昔避世,尧舜不得臣。
伊吕虽急病,汤武乃可君。
四贤胡为者,千载名氛氲。
显晦有遗迹,前后疑不伦。 -
2.《挽蔡西山先生》 宋·刘爚
知君婴世患,垂白窜南方。
四海皆称屈,群儿苦中伤。
天资随世殒,遗恨与天长。
但诵箕山曲,招魂葬故乡。 -
3.《春日述怀寄汤义仍四十韵》 明·邓渼
汉域春阴尽,苍山旅病淹。
梯航三面入,风壤百夷兼。
五尺秦通道,单车即瘴炎。
投荒虚绣斧,览胜引彤幨。 -
4.《寄李端叔二首》 宋·张耒
束发闻至道,荣辱久齐观。
中年婴世故,已复傲忧患。
闲居虽荒寂,几杖颇清晏。
悠悠闲晷景,草草贫寝饭。 -
5.《点绛唇 追和赵文敏公旧作十首客有持文敏公》 元·邵亨贞
作长短句题于后。
公以承平王孙而婴世变,离黍之悲,有不能忘情者,故深得骚人意度。
予生十有四年而公毙,每见先辈谈公典型问学,如天上人,未尝不神驰梦想。
昔东坡先生自谓不识范文正公为平生遗恨,其意盖可想见。 -
6.《点绛唇 追和赵文敏公旧作十首客有持文敏公》 元·邵亨贞
作长短句题于后。
公以承平王孙而婴世变,离黍之悲,有不能忘情者,故深得骚人意度。
予生十有四年而公毙,每见先辈谈公典型问学,如天上人,未尝不神驰梦想。
昔东坡先生自谓不识范文正公为平生遗恨,其意盖可想见。 -
7.《琴曲歌辞·蔡氏五弄·幽居弄》 唐·顾况
苔衣生,花露滴,月入西林荡东壁。
扣商占角两三声,洞户谿窗一冥寂。
独去沧洲无四邻,身婴世网此何身。
关情命曲寄惆怅,久别江南山里人。 -
8.《出为豫章郡途次庐山东岩下》 唐·张九龄
兹山镇何所,乃在澄湖阴。
下有蛟螭伏,上与虹蜺寻。
灵仙未始旷,窟宅何其深。
双阙出云峙,三宫入烟沉。 -
9.《谒璿上人》 唐·王维
少年不足言,识道年已长。
事往安可悔,馀生幸能养。
誓从断臂血,不复婴世网。
浮名寄缨珮,空性无羁鞅。 -
10.《同王十三维偶然作十首》 唐·储光羲
仲夏日中时,草木看欲燋。
田家惜工力,把锄来东皋。
顾望浮云阴,往往误伤苗。
归来悲困极,兄嫂共相譊.