-
1.《题东坡先生惠州定惠院海棠诗后赵子昂画像并》 宋·方回
五季乾坤混为一,艰难得之容易失。
一拳槌碎四百州,新法宰相王安石。
二苏中尤恶大苏,周二程张俱不识。
绍圣奸臣讲绍述,元佑诸贤纷窜斥。 -
2.《题赵子昂竹石丛篁偏映寒云色,古石犹凝碧藓》 明·危素
曾是碧澜堂上月,独临苕水照王孙。
-
3.《题赵子昂画马》 宋·戴表元
赵子奇才似天马,顷刻飞龙生笔下。
画成抚卷复长歌,坐客喧喧不停写。
蹄势经鞭秋跌荡,鬃毛出跣风萧洒。
似嫌文绣减天真,尽脱鞍鞯辔轻把。 -
4.《题沈伯隽所藏赵子昂墨兰》 宋·方回
今之墨兰,山谷之所谓兰也,一干一死。
古之兰,根枝叶花皆香,一树而千万蕊。 -
5.《风入松(溪山堂竹·别本作子昂竹石卷子)》 宋·张炎
新篁依约佩初摇。
老石润山腰。
逸人未必犹酣酒,正溪头、风雨潇潇。
砺齿犹随市隐,虚心肯受春招。 -
6.《江城子(和子昂题水仙花卷)》 宋·刘将孙
云涛白凤贺瑶池。
仗葳蕤。
路芳菲。
十月温汤,赐浴卸罗衣。 -
7.《为合密府判题赵子昂大字兰亭》 宋·方回
神奇变化莫若龙,屈蟠可藏螺谷中。
一声霹雳起头角,金鳞万丈横苍空。
右军禊帖不盈咫,善临摹者子赵子。
一觞一咏十九之,方如带玉满疋纸。 -
8.《为徐企题赵子昂所画二马》 宋·方回
相马有伯乐,画马有伯时。
伯乐永已矣,伯时犹见之。
长林之下无茂草,此马得无半饱饥。
一疋背树似揩痒,一疋齕枯首羸垂。 -
9.《使往天平军马约与陈子昂新乡为期,及还而不相遇》 唐·宋之问
入卫期之子,吁嗟不少留。
情人去何处,淇水日悠悠。
恒碣青云断,衡漳白露秋。
知君心许国,不是爱封侯。 -
10.《拟古赠陈子昂》 唐·乔知之
惸惸孤形影,悄悄独游心。
以此从王事,常与子同衾。
别离三河间,征战二庭深。
胡天夜雨霜,胡雁晨南翔。 -
11.《别赵子昂》 宋·牟巘
粉省星郎蹋晓班,暂随使传走日间。
荆州利得羽凿齿,江左今称庾子山。
君意颇为蒪菜喜,人情争羡锦衣还。
但怜老病匆匆别,白发如何更可删。 -
12.《谢高四十子昂诗卷》 宋·晁说之
我有潇湘泪,还供阊阖愁。
故人过我窗灯下,谓言客子宜悲秋。
往体格律乍相视,久矣揉练几百过。
不然何以解能云,是中不放客愁破。
文字能自达,何处有富贵。
莫爱离骚亡国音,学乎大雅则知未。 -
13.《送赵子昂提调写金经》 宋·方回
青藜夜照玉常直,外补已至二千石。
不合自以艺能累,天下善书今第一。
魏晋力命王略帖,摹临有过无不及。
真行草外工篆隶,兼有与可伯时癖。 -
14.《题赵子昂摹唐人二戏马驹》 宋·方回
我尝远过燕山北,树木已无草一色。
骐骥骅骝动万匹,互啮交蹄戏跳踯。
谁欤画此双名驹,似斗非斗相嬉娱。
唐人遗迹赵子摹,善书善画今代无。 -
15.《为孙同签瓒题赵子昂马》 宋·方回
画马当年李伯时,长怀鲁直子瞻诗。
朝廷□道人才盛,元佑风流再见之。 -
16.《题王复初所藏子昂临禊帖》 宋·陆文圭
昭陵玉函出人间,开平经今四百年。
永和远距贞观先,俯仰陈迹俱可怜。
古人学书如学仙,笑锋谁人玄之玄。
水晶宫裹佳公子,风流翰墨皆水然。 -
17.《效陈拾遗子昂感遇二首》 唐·司空图
高燕飞何捷,啄害恣群雏。
人岂玩其暴,华轩容尔居。
强欺自天禀,刚吐信吾徒。
乃知不平者,矫世道终孤。 -
18.《效陈拾遗子昂》 唐·司空图
丑妇竞簪花,花多映愈丑。
邻女恃其姿,掇之不盈手。
量已苟自私,招损乃谁咎。
宠禄既非安,于吾竟何有。 -
19.《人月圆 子昂学士小景 北曲聊乐府续集吴监》 元·张可久
西风曾放蓝溪棹,月冷玉壶秋。
粼粼浅水,丝丝老柳,点点盟鸥。
翰林新画,云山古色,老我清愁。
淡烟浑似,以高祠下,七里滩头。 -
20.《题赵子昂竹》 宋·卫富益
汉宫日暮风雷远,南国秋深水殿寒。
留得一枝烟雨里,又随人去报平安。