-
1.《孔雀图》 明·胡俨
有鸟有鸟名孔雀,文彩光华动挥霍。
修颈昂昂翠羽翘,大尾斑斑金错落。
由来丽质产南方,丹山碧水多翱翔。
芭蕉花开风正软,桄榔叶暗日初长。 -
2.《午晴观孔雀》 宋·袁说友
异雀逢人正美观,一鸣晴日傍栏干。
昂头未展云霄翼,掉尾先摇锦绣盘。
危坐我方诗兴切,薄寒谁伴酒肠宽。
世间最是羇怀恶,犹得亭花著意看。 -
3.《桐花落》 唐·元稹
莎草遍桐阴,桐花满莎落。
盖覆相团圆,可怜无厚薄。
昔岁幽院中,深堂下帘幕。
同在后门前,因论花好恶。 -
4.《和孙朴韦蟾孔雀咏》 唐·李商隐
此去三梁远,今来万里携。
西施因网得,秦客被花迷。
可在青鹦鹉,非关碧野鸡。
约眉怜翠羽,刮目想金篦。 -
5.《木兰花》 唐·庾传素
木兰红艳多情态,不似凡花人不爱。
移来孔雀槛边栽,折向凤凰钗上戴¤
是何芍药争风彩,自共牡丹长作对。
若教为女嫁东风,除却黄莺难匹配。 -
6.《和武相公感韦令公旧池孔雀(同用深字)》 唐·白居易
索莫少颜色,池边无主禽。
难收带泥翅,易结著人心。
顶毳落残碧,尾花销暗金。
放归飞不得,云海故巢深。 -
7.《孔雀》 唐·李郢
越鸟青春好颜色,晴轩入户看呫衣。
一身金翠画不得,万里山川来者稀。
丝竹惯听时独舞,楼台初上欲孤飞。
刺桐花谢芳草歇,南国同巢应望归。 -
8.《孔雀》 唐·李郢
越鸟青春好颜色,晴轩入户看呫衣。
一身金翠画不得,万里山川来者稀。
丝竹惯听时独舞,楼台初上欲孤飞。
刺桐花谢芳草歇,南国同巢应望归。 -
9.《病孔雀》 唐·皮日休
烟花虽媚思沈冥,犹自抬头护翠翎。
强听紫箫如欲舞,困眠红树似依屏。
因思桂蠹伤肌骨,为忆松鹅损性灵。
尽日春风吹不起,钿毫金缕一星星。 -
10.《木兰花慢》 宋·张枢
歌尘凝燕叠,又软语、在雕梁。
记剪烛调弦,翻香校谱,学品伊凉。
屏山梦云正暖,放东风、卷雨入巫阳。
金冷红条孔雀,翠间彩结鸳鸯。 -
11.《花屏》 宋·赵蕃
阴能间其疏,竹可扶其弱。
点缀自天然,讵须金孔雀。 -
12.《丽人行》 唐·杜甫
三月三日天气新,长安水边多丽人。
态浓意远淑且真,肌理细腻骨肉匀。
绣罗衣裳照暮春,蹙金孔雀银麒麟。
头上何所有?翠微盍叶垂鬓唇。 -
13.《春思曲》 明·魏学礼
别意落凄枝,闲怀写愁叶。
缄怨投素鳞,衔情卷故箧。
误嫁游侠郎,弃置薄命妾。
香缕罗衣襞不开,玉摇宝钗寒自叠。 -
14.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
15.《还汪正夫山阳小集》 宋·郑獬
汪子文章何伟奇,如观天子乘舆仪。
怛然暴见殊惊疑,舌拄上腭两目痴。
定神屏气试引窥,渐识羽卫行相随。
金吾佽飞开中逵,横刀执矟铁马驰。 -
16.《津阳门诗》 唐·郑嵎
津阳门北临通逵,雪风猎猎飘酒旗。
泥寒款段蹶不进,疲童退问前何为。
酒家顾客催解装,案前罗列樽与卮。 -
17.《南乡子》 唐·李珣
烟漠漠,雨凄凄,岸花零落鹧鸪啼。
远客扁舟临野渡,思乡处,潮退水平春色暮。
兰桡举,水文开,竞携藤笼采莲来。 -
18.《南乡子》 唐·欧阳炯
嫩草如烟,石榴花发海南天。
日暮江亭春影渌,鸳鸯浴,水远山长看不足。
画舸停桡,槿花篱外竹横桥。 -
19.《乞彩笺歌》 唐·韦庄
浣花溪上如花客,绿闇红藏人不识。
留得溪头瑟瑟波,泼成纸上猩猩色。
手把金刀擘彩云,有时剪破秋天碧。 -
20.《乞彩笺歌》 唐·韦庄
浣花溪上如花客,绿闇红藏人不识。
留得溪头瑟瑟波,泼成纸上猩猩色。
手把金刀擘彩云,有时剪破秋天碧。