-
1.《贤者之孝二百四十首·伏湛》 宋·林同
向来父学显,别自以家名。
不是能传业,如何著孝声。 -
2.《文王有声》 先秦·佚名
文王有声,遹骏有声。
遹求厥宁,遹观厥成。
文王烝哉!文王受命,有此武功。
既伐于崇,作邑于丰。 -
3.《孝敬皇帝挽歌》 唐·刘祎之
戒奢虚蜃辂,锡号纪鸿名。
地叶苍梧野,途经紫聚城。
重照掩寒色,晨飙断曙声。
一随仙骥远,霜雪愁阴生。 -
4.《虹县严孝子墓》 唐·刘湾
至性教不及,因心天所资。
礼闻三年丧,尔独终身期。
下由骨肉恩,上报父母慈。
礼闻哭有卒,汝独哀无时。 -
5.《僧院听琴(一作宿藏公院听齐孝若弹琴)》 唐·杨巨源
禅思何妨在玉琴,真僧不见听时心。
离声怨调秋堂夕,云向苍梧湘水深。 -
6.《德宗神武孝文皇帝挽歌二首》 唐·刘禹锡
出震清多难,乘时播大钧。
操弦调六气,挥翰动三辰。
运偶升天日,哀深率土人。
瑶池无辙迹,谁见属车尘。 -
7.《顺宗至德大圣大安孝皇帝挽歌词三首》 唐·吕温
遐视轻神宝,传归属圣猷。
尧功终有待,文德本无忧。
坐受朝汾水,行看告岱丘。
那知鼎成后,龙驭弗淹留。 -
8.《顺宗至德大圣大安孝皇帝挽歌词三首(左拾遗时作)》 唐·元稹
不改延洪祚,因成揖让朝。
讴歌同戴启,遏密共思尧。
雨露施恩广,梯航会葬遥。
号弓那独切,曾感昔年招。 -
9.《风不鸣条(一作章孝标诗)》 唐·戈牢
旭日悬清景,微风在绿条。
入松声不发,度柳影空摇。
长养应潜变,扶疏每暗飘。
有林时袅袅,无树渐萧萧。
慢逐青烟散,轻和瑞气饶。
丰年知有待,歌咏美唐尧。 -
10.《送谭孝廉赴举》 唐·李咸用
鼓鼙声里寻诗礼,戈戟林间入镐京。
好事尽从难处得,少年无向易中轻。
也知贵贱皆前定,未见疏慵遂有成。
吾道近来稀后进,善开金口答公卿。