-
1.《赠逸民诗 十二》 南北朝·萧衍
晨朝已失。
桑榆复过。
漏有去箭。
流无还波。
切念不减。
疑虑益多。
季俗易骄。
危心少知。
我之忧矣。
用是作歌。 -
2.《水调歌头(同德久诸季小饮,出示所作,即席答之)》 宋·李纲
律吕自相召,韶F324不难谐。
致君泽物,古来何世不须才。
幸可山林高卧,袖手何妨闲处,醇酒醉朋侪。
千里故人驾,不怕物情猜。 -
3.《西江月(赋木犀次李季功韵)》 宋·郭应祥
碎影乱筛月地,浓香时度风檐。
渊明有菊径开三。
不似此花雅淡。
兰蕙芬敷可并,芙蓉浅俗堪嫌。
美人妆罢笑窥帘。
插鬓些儿正欠。 -
4.《寄范季随》 宋·范季随父
万里投殊俗,余生老一丘。
常怜子之秀,能慰此生愁。
只欲连墙住,胡为下邑留。
黄尘诗思尽,乞与四山秋。 -
5.《恭次家大人初抵季海陵官舍之韵》 宋·孙应符
生憎世俗迭相陵,反己工夫有度程。
大学在先知本末,中庸当务造诚明。
谆谆自昔承严训,默默终年愧今声。
至首不须由外索,事亲友弟及从啊。 -
6.《七月八日同季高渡北东归述怀分得龛字》 明·王祎
蚤年志湖海,嘉遁非所甘。
驱车燕赵北,弭节吴越南。
季子夸远适,虞卿劳负儋。
谓将风翮翔,讵能辙鳞淹。 -
7.《次韵吴季野再见寄》 宋·王安石
衣裘南北弊风尘,志趣卑污已累亲。
流俗尚疑身察察,交游方笑党频频。
远同鱼乐思濠上,老使鸥惊耻海滨。
邂逅得君还恨晚,能明吾意久无人。 -
8.《别後寄季长》 宋·陆游
俗子俗到骨,一揖已溷人;不知此曹面,何处得许尘?我非作崖堑,汝自不可亲。
道途逢使君,令我生精神。
顿增江山丽,更觉风月新。
对床得晤语,倾倒夜达晨。 -
9.《戏答陈季常寄黄州山中连理松枝二首》 宋·黄庭坚
老松连枝亦偶然,红紫事退独参天。
金沙滩头锁子骨,不妨随俗暂婵娟。 -
10.《送陈季常归洛》 宋·黄庭坚
人生俱行役,何能如聚鹿。
浮楂在江湖,邂逅一相触。
天边数年别,故人有陈叔。
谁云区区叶,车马肯来辱。 -
11.《季札墓》 元·王冕
识君因读春秋传,今日坟前见断碑。
大义可令吴俗变,高风不独鲁人知。
剑光注壑生灵草,树影悬空动羽旗。
休问姑苏旧风景,白烟青雨黍离离。 -
12.《次韵和吴季野题岳上人澄心亭》 宋·梅尧臣
空山旧迳绿苔满,古寺斋盂白薤蒸。
暑雨坐中飞漠漠,野泉林外落层层。
从来胜绝皆离俗,未有幽深不属僧。
唯爱溪头一寻水,莫闻流浪莫闻澄。 -
13.《和季弟韵二十首》 宋·刘克庄
即今巾镜叹苍茫,但觉书痴胜酒狂。
已怕词头趋坡老,更禁帖子累秦郎。
鲁生竞起为绵蕝,邶俗谁能不采唐。
自唱樵歌余季和,免教人谤到君房。 -
14.《和季弟韵二十首》 宋·刘克庄
秋输急急了园廛,生怕租瘢照水边。
有客耸肩对摩诘,无人拥髻伴伶玄。
俗中安得游仙枕,世上原须使鬼钱。
却笑赞皇归不得,崖州城北望平泉。 -
15.《和季弟韵二十首》 宋·刘克庄
天海凭高两杳茫,岂无容地着吾狂。
俗人不惯呼聱叟,明主何曾罪寝郎。
耕富春山能重汉,隐王官谷未忘唐。
自嫌老病疏溪墅,只靠邻僧守竹房。 -
16.《同孙季蕃游净居诸庵》 宋·刘克庄
舍俗依空事梵王,韶颜寂寂度年芳。
门前草色迷行径,院里花阴接步廊。
弓样展来靴尚窄,黛痕剃出顶应凉。
当时若使窥鸾镜,一步何因出洞房。 -
17.《抵苏台寄季怀》 宋·周必大
江浙相望寄此身,临风回首叹离群。
吴云目断君思我,楚树天遥我忆君。
别后酒尊应独酌,旧时棋局对谁分。
狂言欲吐还须茹,俗子纷纷可得闻。 -
18.《定慧院海棠追和东超呈虞季然陈德夫》 宋·王之道
春来何处无花木,偶向招提见君独。
一枝着雨湿红妆,便觉群芳自尘俗。
嘤嘤幽鸟竞迁乔,皎皎系驹聊在谷。
人生富贵会有日,莫以青云轻白屋。 -
19.《季迪病目医令止酒因作此劝之》 明·杨基
病目须饮酒,饮酒调微疴。
气血郁不舒,赖此酒力和。
所以雷公方,制药用酒多。
活血必酒洗,散郁须酒磨。 -
20.《感季夏南堂怀江十苏二》 宋·韩维
积雨漂暑馀,凉风作秋先。
南堂草木深,蝉蜩嘒篱掾。
感此时节流,坐伤人事变。
去年居京华,晨昏侍亲燕。