-
1.《鲁望悯承吉之孤为诗序邀予属和欲用予道振其孤…良友》 唐·皮日休
先生清骨葬烟霞,业破孤存孰为嗟。
几箧诗编分贵位,一林石笋散豪家。
儿过旧宅啼枫影,姬绕荒田泣稗花。
唯我共君堪便戒,莫将文誉作生涯。 -
2.《庚申秋夜予卧病孤山闲读虎关女郎秋梦诗怅然》 明·王微
孤枕寒生好梦频,几番疑见忽疑真。
情知好梦都无用,犹愿为君梦里人。 -
3.《十月十七日予生日也孤村风雨萧然偶得二绝句》 宋·陆游
少傅奉诏朝京师,檥船生我淮之湄。
宣和七年冬十月,犹是中原无事时。 -
4.《十月十七日予生日也孤村风雨萧然偶得二绝句》 宋·陆游
我生急雨暗淮天,出没蛟鼍浪入船。
白首功名无尺寸,茅檐还听雨声眠。 -
5.《予题郁孤泉管五湖翁姚濂为之和翁官满归里因》 宋·文天祥
巢龟君往好,涌翠我来迟。
夜雨呼三韭,春风试一旗。
飞花行客梦,芳草故人思。
何日五湖上,同看浴海曦。 -
6.《有客曰孤梅访予於易庵孤山之下与之坐夜未半》 宋·何梦桂
蹇四山之孤竹兮,商周二君。
藐三径之孤松兮,晋宋一人。
天地冰霜兮,木落归根。
遗万物而独立兮,吾梅兄其仅存。 -
7.《予近卜居孤山之下友人元敏以四绝见嘲遂依韵》 宋·释智圆
所栖幽致异人寰,野艇秋归碧浪间。
残日淡烟凝望处,参差楼阁认孤山。 -
8.《予近卜居孤山之下友人元敏以四绝见嘲遂依韵》 宋·释智圆
穷居已蹑黔娄迹,孤岛徒称玛瑙坡。
糗饭蔾羹且闲乐,更无车马暂经过。 -
9.《予近卜居孤山之下友人元敏以四绝见嘲遂依韵》 宋·释智圆
烟波云木映闲扉,养病深栖是所宜。
便欲上生寻内院,却因泉石住多时。 -
10.《予近卜居孤山之下友人元敏以四绝见嘲遂依韵》 宋·释智圆
虚堂入夏讲残经,不击钟声击鼓声。
林下唯君问幽趣,纪阳仪式近方成。