-
1.《疏影(咏梅影)》 宋·王沂孙
琼妃卧月。
任素裳瘦损,罗带重结。
石径春寒,碧藓参差,相思曾步芳屧。
离魂分破东风恨,又梦入、水孤云阔。 -
2.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
3.《玉蝴蝶·望处雨收云断》 宋·柳永
望处雨收云断,凭阑悄悄,目送秋光。
晚景萧疏,堪动宋玉悲凉。
水风轻,蘋花渐老,月露冷、梧叶飘黄。
遣情伤。 -
4.《与独孤穆冥会诗》 唐·临淄县主
江都昔丧乱,阙下多构兵。
豺虎恣吞噬,干戈日纵横。
逆徒自外至,半夜开重城。
膏血浸宫殿,刀枪倚檐楹。 -
5.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。 -
6.《高房山寒江孤岛图》 明·王行
千山万山重复重,烟岚草树深莫穷。
高堂大轴示宽广,要以笔力夸奇雄。
青红苍翠满缣素,缺处残碧分遥峰。
虽云眼底供一快,未见阔远开心胸。 -
7.《十咏图·孤帆》 明·张维
江心云破处,遥见去帆孤。
浪阔疑升汉,风高若泛湖。
依微过远屿,彷佛落荒芜。
莫问乘舟客,利名同一途。 -
8.《满庭芳 重遇吟》 元·马钰
重遇风仙,重增开悟,一心专做痴愚。
掀髯势已,且恁嘴庐都。
罢了高谈阔论,疏笔砚、不讲经书。
从今后,孤云野鹤,*食更鹑裾。 -
9.《寄微之三首》 唐·白居易
江州望通州,天涯与地末。
有山万丈高,有江千里阔。
间之以云雾,飞鸟不可越。
谁知千古险,为我二人设。 -
10.《徐用和侍御所藏云山图歌》 明·李东阳
何人醉写云山图,浮云澒洞山模糊。
空明射地日漏影,稍觉树林开扶疏。
平原苍莽不知处,忽有细路通榛芜。
茅堂枕山半阁水,卷幔正对前峰孤。