-
141.《夜过市汊驿时酒醒月出有怀幕中诸友(驿在丰》 明·杨基
驿楼枕回洲,湍汊声活活。
霜芦花犹泛,烟柳叶渐脱。
月出凫雁鸣,孤艕寒江阔。
酒缘风力退,诗苦真景夺。
何处寄相思,浮云楚天末。 -
142.《送毅夫总领淮西》 宋·吴泳
莫沽金陵酒,莫折金城柳。
但观二十四桥月,夜夜凄凉照淮口。
孤墉不下兵转饥,河水浅狭红贼窥。
就今秋高不饮马,安得会有休兵时。 -
143.《对月再用韵》 宋·郑刚中
团团满庭月,冷侵华相重。
何人万里外,与此孤光共。
摩云度片鸿,天阔目难送。
三杯见妙理,一静服群动。
陶然夜气中,可以观幻梦。 -
144.《宿长安闸口》 宋·郑刚中
天寒云气阴,地阔江岸敞。
鼓动风势狂,掀簸浪头长。
单绳缆扁舟,避雨宿深港。
上有阿兰若,危铃作孤响。
一夜魂梦寒,乡国劳远想。
清霜作朝晴,舟师动帆桨。 -
145.《投连泉州显学五十韵》 宋·曹勋
某也多奇蹇,艰艰已十年。
素风惟汗简,生计只韦编。
先业虽殊轨,时流幸比肩,固穷心尚壮,鼓勇气地无前。 -
146.《谢文思许尚之石函广陵散谱》 宋·楼钥
叔夜千载人,生也当晋魏。
君卑巨寖强,駸駸司马氏。
幽愤无所洩,舒写向桐梓。
慢商与宫同,惨痛声足备。 -
147.《送赵成都五首》 宋·赵蕃
是别且万里,可无书数行。
经过连鄂岳,留滞隔沅湘。
渺渺孤鸿送,悠悠一苇杭。
有怀春水阔,无奈暮云长。 -
148.《怀远堂》 宋·叶适
祖后昔尊御,忠邪初混茫。
诐行扬于庭,直词招自旁。
尽锄新法秽,远拯疲民康。
白头失路者,冠服煇以煌。 -
149.《野趣亭》 宋·汪莘
晚唐多处士,林亭足娱嬉。
吾乡盛儒冠,何园可栖迟。
负者有不能,富者有不为。
我穷不出门,出门复坐驰。 -
150.《湖庄杂诗》 宋·曹彦约
野水平湖阔,云山叠嶂深。
一溪横驿道,两岸挟神林。
乱石通人迹,孤舟系客心,几年茅苇地,松桧已侵寻。 -
151.《金陵杂兴二百首》 宋·苏泂
川原膴膴树斑斑,十进而春风一望间。
野马不羁天地阔,孤鸿无奈水云间。 -
152.《送三兄出宰常山》 宋·苏泂
官次淹时久,才华应世须。
及瓜逢六月,行李过三衢。
迓吏江边少,赍装驿外都。
潮经渔浦夜,樯泊富阳晡。 -
153.《用昌黎赋鸣雁韵劝蹇从叔出峡与乃兄相依》 宋·阳枋
楚天空阔雁南飞,整整秋来春又归。
肠断孤鸿鸣失依,重云片影俦侣稀。
野老吟情吒兴微,樊笼休羡稻粱肥。
岷峨回首寸心违,华亭清唳昔人非。 -
154.《酬正言上人》 宋·释智圆
旅雁声孤过旧林,相怀无处共论心。
眠云未负他年约,看雪难忘尽日吟。
江上信稀寒浪阔,竹边房掩夕阳深。
寂寥闲坐西窗下,空把馀情寄玉琴。 -
155.《秋夕寄友僧》 宋·释智圆
白云高卧者,滞疾阻相寻。
信断沧洲阔,房扃翠岳深。
寒虫藏坏壁,庭树滴残霖。
早晚同闲话,孤灯照苦吟。 -
156.《送赵子野归》 宋·刘宰
秦淮契阔几经春,钓月临风入梦频。
万灶无哗新号令,一樽相属旧殷勤。
绿波南浦予回棹,落日孤城子问津。
聚散云萍浑若此,临分一笑大江滨。 -
157.《画山水行》 明·张羽
古来名画传父子,唐有二李蜀两黄。
吴兴公子冠当代,雍也继之早擅场。
宋祖子孙画龙种,毛骨固是非寻常。
珊瑚宝玦久零落,空有妙艺传文章。 -
158.《番城晚眺》 宋·艾性夫
独眺秋愈远,孤城日渐曛。
地平浮楚泽,天阔见吴云。
风静渔歌合,波摇雁影分。
未应陵谷变,不得问番君。 -
159.《留杭近三年得去赋不可不出城》 宋·方回
不可不出城,顽躯百无病。
不可不出城。
老眼亦何净。
第一脱俗尘,最便于野性。 -
160.《月夜泛舟》 宋·顾逢
晴湖浮素练,芦苇冷秋霜。
四望皆空阔,孤舟泛渺茫。
水纹星动影,云缝月流光。
不似渔翁乐,终身鸥鹭乡。