-
201.《观孔义甫与谢致仕诗有感》 宋·郑侠
人生足清闲,天下第一福。
惜哉声与利,举世方逐逐。
君子耀轩裳。
小人腴口腹。 -
202.《三学院》 宋·祖世英
洞庭之山天下奇,冈峦百转盘青螭。
金堂玉室白云锁,中有仙客来栖迟。
方睛秀骨郭文举,孤剑青鞋出岩户。
朅来此地访禅翁,共扫松花谈太古。 -
203.《自瀛德趋东昌道中杂言八首》 明·蔡文范
捩柁怜三老,开船捣石尤。
睨阳忽自炤,阴霭未全收。
得食鸱鸢啸,经时橘枳秋。
孤舟且飘泊,吾道任悠悠。
¤ -
204.《晨汲》 明·丰越人
晨汲往东涧,涧石何齿齿。
游鳞既濯濯,清流复弥弥。
天翠翻在下,丹霞亦孤起。
泠然会我心,濯缨乃空水。
抚兹成一啸,因悟无生理。 -
205.《读瞿存斋剪灯新话作歌》 明·桂衡
山阳才人畴与侣,开口为今阖为古。
春以桃花染性情,秋将桂子熏言语。
感离抚遇心怦怦,道是无凭还有凭。
沉沉帐里昼吹笛,煦煦窗前宵剪灯。 -
206.《自公安至云南辰沅道中谒山王祠》 明·郭登
山王庙在山深处,鸦乌乱啼乌桕树。
神威狰狞怖杀人,朱吻长牙眉倒竖。
红绡抹头袍袖结,手挪黄蛇啖其舌。
短碑不题神姓名,芜词漫书唐岁月。 -
207.《过偏桥》 明·黄德水
雨夕复风晨,长途任此身。
前行去已远,孤客藐何亲。
山险天藏路,溪寒马啸人。
旅怀欲有诉,纡轸不堪陈。 -
208.《秋夕怀张山人》 明·蓝智
鼓角边声壮,林塘夜色幽。
凉风动疏竹,明月在高楼。
久客形容老,孤城战伐愁。
不眠怀魏阙,长啸拂吴钩。 -
209.《挽张及民老先生》 明·李延兴
寂寞城南一亩宫,百年遗响寄孤桐。
巢由杖屦云山外,陶阮生涯酒榼中。
祠壁鬼灯然夜雨,墓门翁仲啸秋风。
招魂不隔卢沟水,泪洒霜林万叶红。 -
210.《赋得涿鹿送丘伯纯还姑苏》 明·刘溥
平生爱访古,走马游四方。
金台南去百余里,乃是涿鹿古战场。
轩辕骑龙上天去,鼎湖何处秋茫茫。
蚩尤死后几千载,青山蜿蜒至今在。 -
211.《过玄明宫故址有伤往事六十韵》 明·马汝骥
白日登遥陌,玄明问故宫。
变桑徒霭霭,秀麦只芃芃。
伊昔虞廷上,兹阉汉幄中。
腹心推帝主,权位窃奸雄。 -
212.《送黄景新归豫章》 明·史鉴
西风雨打梧桐湿,有客升阶作长揖。
面熟无烦道姓名,试问行年惊四十。
四十年中二十边,与君相会在东禅。
丰姿皎皎囊中玉,才艺便便山下泉。 -
213.《送王静深还合州》 明·史鉴
风波才定日,舟楫又归程。
月冷猿猨啸,人悲蜀道行。
阵图依旧垒,山势接孤城。
最是临歧别,秋高断雁鸣。 -
214.《周玄初祈晴诗》 明·孙蕡
江南仙山天下无,峰峦屹立龙虎都。
赤城嵯峨敞灵区,中天秀色光盘纡。
紫极曲密交绮疏,郁萧弥罗玉渠渠。
宸严中高天帝居,璇题丹篆双蛟扶。 -
215.《五月旦日与黄仲珍雷景阳酌于维扬抵暮出城晓》 明·陶安
荡舟竹西闻好歌,飘如仙槎泛银河。
青楼傍市卷朱箔,舞裾绿皱如春波。
香消红药采鸾去,其如青镜寂寞何。
金盘露清笋牙白,小住半日非蹉跎。 -
216.《曲岩》 明·王宠
乘云欻先登,攀崖纷广眺。
孤峰上寒日,平楚腾余烧。
天高风物紧,地迥山川窍。
饥鼯乍陆梁,哀鸿相叫啸。 -
217.《咏阳山云泉庵大石奉和诸公同游联句之作》 明·杨循吉
伟哉此阳山,有石俟歌诵。
形将冰块截,势与莲花共。
仰观一何高,登涉不可鞚。
鸟飞必徊翔,云出自腾滃。 -
218.《感衷二十四韵(记脱脱征高邮召还事)》 明·叶杞
贡赋通重译,耕桑被九垓。
欻惊氛膋满,不谓岁时催。
丞相兴师出,纶音降使开。
紫泥封五采,黄道绕三台。 -
219.《怀归》 明·张含
九龙池上有高台,池下芙蓉台上开。
锦鲤不妨仙客跨,白鸥须望主人回。
青山绿树孤猿啸,黑水黄云一雁哀。
戎马西南经百战,夕阳铜柱锁苍苔。 -
220.《秋怀二首》 宋·苏轼
苦热念西风,常恐来无时。
及兹遂凄凛,又作徂年悲。
蟋蟀鸣我床,黄叶投我帷。
窗前有栖鵩,夜啸如狐狸。