-
101.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
102.《同刘主簿承介建昌江泛舟作》 唐·吴筠
吾友从吏隐,和光心杳然。
鸣琴正多暇,啸侣浮清川。
风霁远澄映,昭昭涵洞天。
坐惊众峰转,乃觉孤舟迁。 -
103.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
104.《洞箫赋》 两汉·王褒
原夫箫干之所生兮,于江南之丘墟。
洞条畅而罕节兮,标敷纷以扶疏。
徒观其旁山侧兮,则岖嵚岿崎,倚巇迤,诚可悲乎其不安也。
弥望傥莽,联延旷荡,又足乐乎其敞闲也。 -
105.《芜城赋》 南北朝·鲍照
沵迆平原,南驰苍梧涨海,北走紫塞雁门。
柂以漕渠,轴以昆岗。
重关复江之隩,四会五达之庄。
当昔全盛之时,车挂轊,人驾肩。 -
106.《后赤壁赋》 宋·苏轼
是岁十月之望,步自雪堂,将归于临皋。
二客从予过黄泥之坂。
霜露既降,木叶尽脱, 人影在地,仰见明月,顾而乐之,行歌相答。
已而叹曰:“有客无酒,有酒无肴,月白风 清,如此良夜何!”客曰:“今者薄暮,举网得鱼,巨口细鳞,状如松江之鲈。 -
107.《杂诗七首》 魏晋·曹植
高台多悲风,朝日照北林。
之子在万里,江湖逈且深。
方舟安可极,离思故难任。
孤鴈飞南游,过庭长哀吟。 -
108.《七里濑》 南北朝·谢灵运
羁心积秋晨,晨积展游眺。
孤客伤逝湍,徒旅苦奔峭。
石浅水潺湲,日落山照曜。
荒林纷沃若,哀禽相叫啸。 -
109.《哨遍》 宋·苏轼
其陋。
独鄱阳董毅夫过而悦之,有卜邻之意。
乃取归去来词,稍加概括,使就声律,以遗毅夫。
使家僮歌之,时相从于东坡,释耒而和之,扣牛角而为之节,不亦乐乎 -
110.《苏幕遮》 宋·张继先
抱孤琴,弹小操。
独坐幽轩,尽日无人到。
惟乐烟霞长啸傲。
明月清风,今古长为道。
识乾坤,知牝牡。
懒共尘劳,汨汨争奔走。
爱杀高眠消白昼。
一任他家,玉兔金乌走。 -
111.《双翠羽(三月十三日夜饮南园作·旧名念奴娇)》 宋·赵鼎
小园曲径,度疏林深处,幽兰微馥。
竹坞无人双翠羽,飞触珊珊寒玉。
更欲题诗,晚来孤兴,却恐伤幽独。
不如花下,一尊芳酒相属。 -
112.《水调歌头》 宋·袁去华
鸟影度疏木,天势入平湖。
沧波万顷,轻风落日片帆孤。
渡口千章云木,苒苒炊烟一缕,人在翠微居。
客里更愁绝,回首忆吾庐。 -
113.《蓦山溪(游三荣龙洞)》 宋·陆游
穷山孤垒,腊尽春初破。
寂寞掩空斋,好一个、无聊底我。
啸台龙岫,随分有云山,临浅濑,荫长松,闲据胡床坐。
三杯径醉,不觉纱巾堕。 -
114.《归去来兮引》 宋·杨万里
侬家贫甚诉长饥。
幼稚满庭闱。
正坐瓶无储粟,漫求为吏东西。
偶然彭泽近邻圻。 -
115.《水调歌头(垂虹亭)》 宋·张孝祥
舣棹太湖岸,天与水相连。
垂虹亭上,五年不到故依然。
洗我征尘三斗,快揖商飚千里,鸥鹭亦翩翩。
身在水晶阙,真作驭风仙。 -
116.《水龙吟》 宋·张孝祥
平生只说浯溪,斜阳唤我归船系。
月华未吐,波光不动,新凉如水。
长啸一声,山呜谷应,栖禽惊起。
问元颜去后,水流花谢,当年事、凭谁记。 -
117.《念奴娇·过洞庭》 宋·张孝祥
洞庭青草,近中秋,更无一点风色。
玉界琼田三万顷,着我扁舟一叶。
素月分辉,明河共影,表里俱澄澈。
悠然心会,妙处难与君说。 -
118.《西江月》 宋·张孝祥
十里轻红自笑,两山浓翠相呼。
意行着脚到精庐。
借我绳床小住。
解饮不妨文字,无心更狎鸥鱼。
一声长啸暮烟孤。
袖手西湖归去。 -
119.《水调歌头(夜泛湘江)》 宋·王炎
江月冷如水,江水碧於空。
晚来一霎过雨,为我洗秋容。
悄悄四山人静,凛凛三更露下,天阔叫孤鸿。
唤醒蓬窗梦,身在水晶宫。 -
120.《水调歌头(春日舟行)》 宋·杨冠卿
春涨一篙绿,江阔暮涛寒。
龙骧万斛飞举,鲸饮酒杯宽。
醉倚柁楼清啸,目送孤鸿杳霭,景意与俱闲。
恍若驭风去,蓬岛旧家山。