-
101.《寒食对酒留别金陵知己》 明·沈愚
别离频对酒,去住惜分襟。
楚水归帆远,吴门驿路深。
晓钟孤客梦,寒月故乡心。
为语同袍者,愁多莫苦吟。 -
102.《吴姬留客行》 明·王绂
吴姬年少才十六,能抱琵琶唱新曲。
愁连山黛锁青蛾,汗透霞绡湿香玉。
问郎今去宿谁家,郎须听妾弹琵琶。
吴城有酒不肯住,巴姬未必颜如花。 -
103.《秋雨宿黑石岭》 明·杨巍
岭险藤迷路,山高石作城。
片云何处雨,孤客此时情。
茅屋几家在,秋风半夜生。
旅魂愁已绝,况听鼓鼙声。 -
104.《舟中作》 宋·陆游
断岸饮觳觫,清波跳噞喁。
红桥未斜日,白塔已昏钟。
诗律与年迈,客愁如酒浓。
宋公题壁处,横霭抱孤峰。 -
105.《客中夜寒戏作长谣》 宋·陆游
孤翁痴钝如寒蝇,霜夕不瞑愁严凝。
寝衣触体起芒粟,鼻息嘘润成冰凌。
冬冬默数严谯鼓,耿耿独看幽窗灯。
支床龟老共夜永。 -
106.《俶装》 宋·陆游
绝物离人恨未能,聊为旦过打包僧。
蹇驴渺渺秋山雨,孤榻昏昏夜店灯。
酒量已随诗共退,客愁仍与病相乘。
颓然衰飒嗟谁识,侠气当年盖五陵。 -
107.《晓望海山》 宋·陆游
暮山青尚浅,晓山如黛染。
开窗望海山,天清雾方歛。
向来六月中,黑云齐如截,苍龙下曳尾,卷雨洒炎热。
造物信老手,忽作万里秋,刻削此孤峭,巉然消客愁。
岂无一布帆,寄我浩荡意;会当驾长风,清啸遗世事。 -
108.《宿江原县东十里张氏亭子未明而起》 宋·陆游
寸廪驱人卒岁劳,一官坐失布衣高。
剑南十月霜犹薄,江上五更鸡乱号。
孤枕拥衾寻短梦,青灯照影著征袍。
客愁相续无时断,那得并州快剪刀。 -
109.《五鼓送客出城马上作》 宋·陆游
夜漏余十刻,凉颸如九秋。
滩声聒酒醒,月色照人愁。
落魄悲孤宦,龙锺怯远游。
此生那可料,六岁剑南州。 -
110.《入玉山七里头》 宋·杨万里
诸村不雨数旬余,此地濒江万宝苏。
晚紫豆花初总角,早黄稻穗已长须。
回头金步野径远,当面玉山秋塔孤。
偶见年时解船处,客愁依旧挂菰蒲。 -
111.《题罗江翠望亭兼简西游君子》 宋·宋祁
暂解征鞍息使邮,孤亭望断更夷犹。
山从剑北呈天险,树遍巴西送客愁。
拂衽风和循幌入,濯缨江好近人流。
凭君且作刚肠忆,怀远思归易白头。 -
112.《将至官坡登一土冈望复州作》 宋·张耒
茫茫梦泽连禾黍,断垄横冈散平楚。
登高试望竟陵城,孤烟落日知何处。
旧游如梦去莫挽,客愁冉冉还如故。
他年若问鸿轩人,堂下蔷薇应解语。 -
113.《送李弦殿院赴阙》 宋·范仲淹
寂寥门巷每相过,亲近贤人所得多。
今日九重天上去,濉阳孤客奈愁何。 -
114.《送徐君章秘丞知梁山军》 宋·梅尧臣
苍壁中江流,孤军水上头。
蛟龙惊鼓角,云雾裛衣裘。
午市巴姑集,危滩楚客愁。
使君才笔健,当似白忠州。 -
115.《对雪》 宋·晁说之
念昔幽居久,幽怀剧岁残。
茅亭因雪过,沙渚与鸥寒。
暂喜凉尘息,将愁秦树单。
六花如结子,孤客鬓边看。 -
116.《秋感》 宋·晁说之
邻鸡鸣已过,吾鸡一何懒。
要稳土人眠,高视清秋晏。
惜哉清秋时,留客久异县。
莫谓兹荒陬,千令几洿甸。 -
117.《留别仲咸》 宋·王禹偁
世网婴缠不自由,可怜匏系又萍流。
忽从清洛南边郡,移向黄河北岸州。
命薄我甘闲副使,道孤君是假诸侯。
解梁去此无多地,时寄新诗慰客愁。 -
118.《迁阳道中奉寄阳正臣同年》 宋·蔡襄
名第同一籍,家园连七闽。
何为别眉字,於今十四春。
昔子补一尉,扶病走风尘。
归来解组绂,宴处頤精神。 -
119.《孤山和李鹤田》 宋·汪元量
湖上悲风舞白杨,英雄凋尽只堪伤。
花飞废苑怜铜马,草没荒坟卧石羊。
人在醉中春已晚,客於愁处日偏长。
林西楼观青红湿,又逊僧官燕梵王。 -
120.《夔门》 宋·汪元量
赤甲山连白帝山,三巴三峡百牢关。
孤舟行客愁无那,十二峰前十二滩。