-
221.《赠苏明府》 唐·李颀
苏君年几许,状貌如玉童。
采药傍梁宋,共言随日翁。
常辞小县宰,一往东山东。
不复有家室,悠悠人世中。 -
222.《欲之新乡答崔颢綦毋潜》 唐·李颀
数年作吏家屡空,谁道黑头成老翁。
男儿在世无产业,行子出门如转蓬。
吾属交欢此何夕,南家捣衣动归客。 -
223.《送陈章甫》 唐·李颀
四月南风大麦黄,枣花未落桐叶长。
青山朝别暮还见,嘶马出门思旧乡。
陈侯立身何坦荡,虬须虎眉仍大颡。
腹中贮书一万卷,不肯低头在草莽。 -
224.《临江亭五咏》 唐·储光羲
晋家南作帝,京镇北为关。
江水中分地,城楼下带山。
金陵事已往,青盖理无还。
落日空亭上,愁看龙尾湾。 -
225.《留别岑参兄弟》 唐·王昌龄
江城建业楼,山尽沧海头。
副职守兹县,东南棹孤舟。
长安故人宅,秣马经前秋。
便以风雪暮,还为纵饮留。 -
226.《留别岑参兄弟》 唐·王昌龄
江城建业楼,山尽沧海头。
副职守兹县,东南棹孤舟。
长安故人宅,秣马经前秋。
便以风雪暮,还为纵饮留。 -
227.《过前安宜张明府郊居》 唐·刘长卿
寂寥东郭外,白首一先生。
解印孤琴在,移家五柳成。
夕阳临水钓,春雨向田耕。
终日空林下,何人识此情。 -
228.《馀干旅舍》 唐·刘长卿
摇落暮天迥,青枫霜叶稀。
孤城向水闭,独鸟背人飞。
渡口月初上,邻家渔未归。
乡心正欲绝,何处捣寒衣。 -
229.《送齐郎中赴海州》 唐·刘长卿
华省占星动,孤城望日遥。
直庐收旧草,行县及新苗。
沧海天连水,青山暮与朝。
闾阎几家散,应待下车招。 -
230.《送舍弟之鄱阳居》 唐·刘长卿
鄱阳寄家处,自别掩柴扉。
故里人何在,沧波孤客稀。
湖山春草遍,云木夕阳微。
南去逢回雁,应怜相背飞。 -
231.《湘中纪行十首·石围峰(一作石菌山)》 唐·刘长卿
前山带秋色,独往秋江晚。
叠嶂入云多,孤峰去人远。
夤缘不可到,苍翠空在眼。
渡口问渔家,桃源路深浅。 -
232.《平蕃曲三首》 唐·刘长卿
吹角报蕃营,回军欲洗兵。
已教青海外,自筑汉家城。
渺渺戍烟孤,茫茫塞草枯。
陇头那用闭,万里不防胡。
绝漠大军还,平沙独戍闲。
空留一片石,万古在燕山。 -
233.《别李氏女子》 唐·刘长卿
念尔嫁犹近,稚年那别亲。
临歧方教诲,所贵和六姻。
俯首戴荆钗,欲拜凄且嚬。
本来儒家子,莫耻梁鸿贫。
汉川若可涉,水清石磷磷。
天涯远乡妇,月下孤舟人。 -
234.《赠元容州》 唐·刘长卿
拥旌临合浦,上印卧长沙。
海徼长无戍,湘山独种畬。
政传通岁贡,才惜过年华。
万里依孤剑,千峰寄一家。 -
235.《送姚八之句容旧任,便归江南》 唐·刘长卿
故人还水国,春色动离忧。
碧草千万里,沧江朝暮流。
桃花迷旧路,萍叶荡归舟。
远戍看京口,空城问石头。 -
236.《按覆后归睦州,赠苗侍御》 唐·刘长卿
地远心难达,天高谤易成。
羊肠留覆辙,虎口脱馀生。
直氏偷金枉,于家决狱明。
一言知己重,片议杀身轻。 -
237.《留题李明府霅溪水堂》 唐·刘长卿
寥寥此堂上,幽意复谁论。
落日无王事,青山在县门。
云峰向高枕,渔钓入前轩。
晚竹疏帘影,春苔双履痕。 -
238.《秋日夏口涉汉阳,献李相公》 唐·刘长卿
日望衡门处,心知汉水濆。
偶乘青雀舫,还在白鸥群。
间气生灵秀,先朝翼戴勋。
藏弓身已退,焚藁事难闻。 -
239.《孙权故城下怀古,兼送友人归建业》 唐·刘长卿
雄图争割据,神器终不守。
上下武昌城,长江竟何有。
古来壮台榭,事往悲陵阜。
寥落几家人,犹依数株柳。 -
240.《京口怀洛阳旧居,兼寄广陵二三知己》 唐·刘长卿
川阔悲无梁,蔼然沧波夕。
天涯一飞鸟,日暮南徐客。
气混京口云,潮吞海门石。
孤帆候风进,夜色带江白。