-
101.《孤寂》 宋·陆游
晚境诸儿少在傍,书堂孤寂似僧房。
家居不减旅懹恶,夏夜尚如寒漏长。
数著笋齑甘淡薄,半盂麦饭喜丰穰。
愚儒幸自元无事,日课朱黄自作忙。 -
102.《孤坐无聊每思江湖之适》 宋·陆游
世上元无第一篿,此身只合卧沧洲。
橹摇渔浦苍茫月,帆带松江浩荡秋。
有酒人家皆可醉,无僧山寺亦闲游。
老来阅尽荣枯事,万变惟应一笑酬。 -
103.《大司成颜几圣率同舍招游裴园,泛舟绕孤山赏》 宋·杨万里
西湖旧属野人家,今属天家不属他。
水月亭前且杨柳,集芳园下尽荷花。 -
104.《霜夜无睡,闻画角孤鴈二首》 宋·杨万里
梅边玉琯月边横,吹落银河与晓星。
城里万家都睡著,孤鸿叫我起来听。 -
105.《过谢家湾》 宋·杨万里
行尽牛蹊兔迳中,忽逢平野四连空。
意随白鹭一双去,眼过青山千万重。
近岭已看看远岭,连峰不爱爱孤峰。
一丘一岳知何意,疏尽官人著牧童。 -
106.《寄题刘巨卿家六咏·蒙斋》 宋·杨万里
是心如维斗,万物所取正。
蒙之以微云,孤光更渊靓。 -
107.《题青山市汪家店》 宋·杨万里
小小楼临短短墙,长春半架动红香。
杨花知得人孤寂,故故飞来入竹窗。 -
108.《二月六日海上大战国事不济孤臣天祥坐北舟中》 宋·文天祥
长平一坑四十万秦人欢欣赵人怨。
大风扬沙水不流,为楚者乐为汉愁。
兵家胜负常不一,纷纷干戈何时毕。
必有天吏将明威,不嗜杀人能一之。 -
109.《贾家庄》 宋·文天祥
行边无鸟雀,卧处有腥臊。
露打须眉硬,风搜颧颊高。
流离外颠沛,饥渴内煎熬。
多少偷生者,孤臣叹所遭。 -
110.《沈颐家》 宋·文天祥
孤舟霜月迥,晓起入柴门。
断岸行簪影,荒畦落履痕。
江山浑在眼,宇宙付无言。
昨夜三更梦,春风满故园。 -
111.《十二月十七日移病家居成五长句》 宋·张耒
水国穷冬犹未雪,木牙草色似春余。
医教治嗽停朝饮,目为方眠废夜书。
众醉羞随人鼓舞,天知谁怕鬼揶揄。
久已率野由吾道,又信从来德不孤。 -
112.《十二月十七日移病家居成五长句》 宋·张耒
凭高游目快遐瞻,落日孤云与水兼。
万顷泽空供雪意,一枝梅笑破冬严。
擎苍未减飞扬兴,引满何辞斗石添。
杨柳催春兼警客,荒沟照影弄纤纤。 -
113.《田家二首》 宋·张耒
新插茅檐红槿篱,秋深黄叶已飞飞。
滩头水阔孤舟去,渡口风寒白鹭啼。 -
114.《秋日忆家》 宋·张耒
汩汩流光长远客,年年秋至是离家。
孤城入夜寒更迥,霜月满天归梦赊。
摵摵老桐风后叶,娟娟疏菊雨残花。
茅檐布被犹无力,长走尘埃真可嗟。 -
115.《人家》 宋·张耒
人家依古木,鸡犬乱山深。
积雪暗犹壮,寒云晚易阴。
断荷欹冻水,孤月战风林。
稍稍栖乌定,饥啼何处禽。 -
116.《还家呈伯氏》 宋·黄庭坚
去日樱桃初破花,归来著子如红豆。
四时驱迫少须臾,两鬓飘零成老丑。
永怀往在江南日,原上急难风雨後。
私田苦薄王税多,诸弟号寒诸妹瘦。 -
117.《金刀坑迎将家待追浆坑十余户山农不至因题其》 宋·黄庭坚
穷乡阻地险,篁竹啸夔魖。
恶少擅三窟,不承吏追呼。
老翁燕无凶,偃蹇坐里闾。
後生习闻见,官不禁权舆。 -
118.《观秘阁苏子美题壁及中人张侯家墨迹十九纸率》 宋·黄庭坚
仁祖康四海,本朝盛文章。
苏郎如虎豹,孤啸翰墨场。
风流映海岱,俊锋不可当。
学书窥法窟,当代见崔张。 -
119.《潞公游龙门光以室家病不获参陪献诗十六韵》 宋·司马光
旄节拥凭熊,逶迤向鉴龙。
顺成时过蜡,闭塞令行冬。
雪龚痕犹湿,梅林思已浓。
传呼空谷应,前导白云逢。 -
120.《朱家曲》 宋·欧阳修
行人傍衰柳,路向古河穷。
桑柘田畴美,渔商市井通。
薪歌晚入浦,舟子夜乘风。
旅舍孤烟外,天京王气中。
山川许国近,风俗楚乡同。
宿客鸡鸣起,驱车犹更东。