-
141.《卢孤女》 元·杨维桢
卢孤女,年十五,官家新条括童女,东家媒娘传巧语。
卢家郎,选东床,奈郎自有妇,妾使余不当。
早知急婚事如此,悔不官家作驱使。
上堂拜姑身未知,下堂失身唯有死。 -
142.《孤儿行》 明·刘基
蓬头皲足谁家儿,满面尘埃双泪垂。
爷娘弃我不待老,骨肉无人但兄嫂。
两身一气不相知,陌路茫茫向谁道。
清晨采薪日入归,残羹冷饭难充饥。 -
143.《题关彦长孤山四照阁》 宋·郑獬
湖山天下之绝境,群山绕湖千百重。
碧笋四插明镜外,此阁正落明镜中。
绿波一穗扫沙尾,拥门尽是红芙蓉。
清香断处接苍霭,绿萝攀树登高峰。 -
144.《携家游南山》 宋·吴则礼
都梁山色杨柳青,天乞覉臣如许情。
不嫌野褐垂垂好,故作春风踽踽行。
幽花傍水有孤笑,好鸟随人时一鸣。
晚饭招提且僧钵,关心七尺瘦藤轻。 -
145.《宿何人家》 宋·陈造
步寻松筱款谽谺,忽到孤山处士家。
十顷苍鳞漾墙角,一钩寒玉插簷牙。
杯行不乏红丝鱠,饭了仍供白露芽。
把臂倾舒吾已怯,又分离绪上归槎。 -
146.《小孤二绝句》 宋·李流谦
瑶池缥缈是吾家,尝忆清觞覆九霞。
雾鬓风鬓天下饰,可须人世俗铅华。 -
147.《刘晁之家园六咏·梅涧》 宋·姜特立
胜事人间少,芳堤尽种梅。
横枝出疏影,蠹卉长苍苔。
潇洒依湍濑,飘零落酒杯。
戏鱼时跃去,冻蝶忽飞来。 -
148.《和寺丞叔赐对亲奉玉音叙及家世韵》 宋·李洪
乌台凤沼承亲擢,尚有孤忠简圣明。
大雅一门时鲜俪,急难尤切在原情。 -
149.《挈从子涤归乌戍外家》 宋·楼钥
五年不泛浙西船,今日重来倍黯然。
苇席不重寒刺被,菱歌孤唱月摇川。
吚哑回橹凫鸥狎,来往轻帆风雨便。
点检湖山固无恙,鴒原遗恨到黄泉。 -
150.《郁孤台》 宋·赵蕃
合水自汀庾,更时阅汉唐。
郁孤居耸特,望阙漫更张。
层台吾家复,壮势江右望。
旧游那复省,老至增悲伤。 -
151.《督堰至岷下借馆南浦张叔全家临别惠以润石香》 宋·程公许
飞幰轻舆御暖风,款门何中日憧憧。
芳荣满槛丹青丽,农秀当轩紫翠重。
石几拜嘉才径尺,云天无际挺孤峰。
更烦指似麻坛路,万壑千岩借一筇。 -
152.《钱文肃家书三帖赞》 宋·岳珂
代言无{左言右阎}辞,居约见素守。
元无刀劈口,乃若神运肘。
立身本孤直,落笔已耐久。
家声到于今,此帖傥不朽。 -
153.《重忆家姊》 宋·苏泂
纸钱零落树枝风,子女他人去绝踪。
此后只因多病弟,长官祠下泊孤篷。 -
154.《沁园春·一种孤荄》 宋·李曾伯
一种孤荄,四出清芬,半秋始花。
只些儿肌骨,才逾一芥,许多韵度,迥压群葩。
得雨相催,随风所到,较七里山樊尤远些。
纷纷辈,笑渠侬桃李,徒竞春华。 -
155.《邻水寺有竹数百竿中有孤梅可爱》 宋·李曾伯
萧萧劲竹古君子,凛凛孤梅节妇人。
不作东风蝴蝶梦,短篱流水一家春。 -
156.《重九游郁孤台和座客韵》 宋·李昴英
座上多俊人,奇掘角拔犀。
追风飙馆游,鼍鸣玉龙嘶。
夕阳催归鞭,更酌樽重携。
怀开钩钩帘,语合印印泥。 -
157.《至直学士院樊伯撝家》 宋·陈著
远树晴堪数,孤云暝欲遮。
自怜江海迹,能到友生家。
落日明江色,轻风动麦花。
相看吾鬓白,不必问年华。 -
158.《十一月八日浑家避难周姓家终夜以榾柮火为御》 宋·陈著
兽炭银山醉梦乡,何如榾柮地炉装。
微烟暖火权春燠,错节盘根傲夜长。
夙许孤寒陪暖席,不将光焰买烘堂。
风饕雪虐天昏黑,独占山家一脉阳。 -
159.《雨中留范晓村家》 宋·陈著
年来常闭户,一动自知非。
坐雨诗消闷,思家梦当归。
山林容自拙,道路目孤飞。
便整回头步,西园笋薤肥。 -
160.《再和张秋山杭州孤山二首》 宋·何梦桂
处士横桥野水流,先生家住暮云稠。
百年故国成尘梦,千古青山忆旧游。
林下客盟寒白鹤,梅边诗稿问苍头。
公来但扫坟前竹,莫载虚名入帝州。