-
1.《孤山二咏(并引)》 宋·苏轼
孤山有陈时柏二株。
其一为人所薪,山下老人自为儿已见其枯矣,然坚悍如金石,愈于未枯者。
僧志诠作堂于其侧,名之曰柏堂。
堂与白公居易竹阁相连。 -
2.《廿五日晓泛山行历龙井诸处还孤山湖是日物色》 明·冯梦祯
清旦践夙期,泛舟益新侣。
和风沁肌骨,初旭媚空水。
水穷山色亲,径曲树容美。
龙泓昼常阴,竹阁晴疑雨。 -
3.《西江月 附见天籁集卷下内·原题云,李仁山》 元·李仁山
瑶英轻洒。
姑射飘仙驾。
巧夺孤山能变化。
夭娇飞来白下。
绝怜玉骨清姿。
不随红紫芳时。
要识天然标格,竹篱茅舍横枝。
,得于孤山也。 -
4.《次韵景安吴山观雪》 宋·方回
尽洗眼底尘,顿宽胸中忧。
此雪端为谁,奇哉君之游。
平步飞鸟背,长啸孤峰头。
恍惚阆苑,嫖姚结邻楼。 -
5.《秋末入匡山船行八首》 唐·贯休
楚国茱萸月,吴吟梨栗船。
远游无定所,高卧是何年。
浪卷纷纷叶,樯冲澹澹烟。
去心还自喜,庐岳倚青天。 -
6.《张进武善风鉴谓予豸骨日他早晚入台求诗赠之》 宋·崔与之
瘦插秋山耸两肩,荒寥不直半文钱。
孤山放鹤林和靖,风雪骑驴孟浩然。
万事转头浑是梦,一身安分总由天。
烦君束起前途事,我欲沧江买钓船。 -
7.《寄题徐都官新居假山》 宋·梅尧臣
太湖万穴古山骨,共结峰岚势不孤。
苔径三层平木末,河流一道接墙隅。
已知谷口多花药,只欠林间落狖鼯。
谁侍巾鞋此游乐,里中遗老肯相呼。 -
8.《次韵赵尉梅句》 宋·方岳
冰雪之晨草木屯,南枝亦有未招魂。
一愁泥就孤山骨,正恐诗谈太不根。 -
9.《高阳台·落梅》 宋·吴文英
宫粉雕痕,仙云堕影,无人野水荒湾。
古石埋香,金沙锁骨连环。
南楼不恨吹横笛,恨晓风、千里关山。
半飘零,庭上黄昏,月冷阑干。 -
10.《除夜/巴山道中除夜书怀/除夜有怀》 唐·崔涂
迢递三巴路,羁危万里身。
乱山残雪夜,孤烛异乡人。
渐与骨肉远,转于僮仆亲。
那堪正飘泊,明日岁华新。 -
11.《韦骨鲠(并序论)》 元·杨维桢
韦骨鲠,性傄亻密,语轧。
眼中有周公孔子,舌底有龙逢比干。
见无义汉不律官,怒癭突项髆,芒刺生肺肝。
说敢向汉遮栏,驾策不向秦钻。 -
12.《琵琶行》 宋·白玉蟾
长江浩浩送千古,江流不断鱼龙舞。
芦花荻花愁暮云,天风吹我客湓浦。
移舟回首思故人,凄然一登琵琶亭。
琵琶亭上秦天远,琵琶亭下楚江横。 -
13.《翠孤至渚宫寄座主相公》 唐·曹邺
万里一孤舟,春行夏方到。
骨肉尽单羸,沉忧满怀抱。
羁孤相对泣,性命不相保。
开户山鼠惊,虫声乱秋草。 -
14.《西山诗次李宾之韵(壬辰年十二月)》 明·陆釴
蚃蚃分阴阳,乾清已高发。
顺哉地漫衍,乃复有凌越。
于地起峰峦,如人有筋骨。
敷与意何休,敦圉势不杌。 -
15.《纪梦游甘露寺(寺在京口北固山上)》 唐·陆龟蒙
昔卧嵩高云,云窗正寒夕。
披裘忽生梦,似到空王宅。
峨天一峰立,栏楯横半壁。
级倚绿巅差,关临赤霄辟。 -
16.《孤鸾(四明后圃石峰之下,小池之上,有梅花)》 宋·黄载
冰心孤寂。
恋几插灵峰,半泓寒碧。
骨瘦和衣薄,清绝成愁极。
萧然满身是雪,怕人知、镜中消息。 -
17.《胡侍郎所藏会稽王冕梅花图》 明·蒲庵禅师
会稽王冕双颊颧,爱梅自号梅花仙。
豪来写遍罗浮雪千树,脱巾大叫成花颠。
有时百金闲买东山屐,有时一壶独酌西湖船。
暮校梅花谱,朝诵梅花篇。 -
18.《癸本中冬四日江行》 宋·郑刚中
新寒荡馀暑,小雨结离愁。
行人向西去,江水自东流。
我趁孤船归,回肠车万周。
假寐桨声中,清梦何悠悠。 -
19.《游西山》 宋·郑刚中
我来西江边,兀坐阅寒暑。
水外有佳处,欲往兴辄阻。
昨朝主人闲,联辔临洲渚。
开船入江云,绝渡不须橹。 -
20.《沁园春·一种孤荄》 宋·李曾伯
一种孤荄,四出清芬,半秋始花。
只些儿肌骨,才逾一芥,许多韵度,迥压群葩。
得雨相催,随风所到,较七里山樊尤远些。
纷纷辈,笑渠侬桃李,徒竞春华。